Είναι αριστερό, είναι ηθικό, είναι απολύτως θεμιτό να μπουχίζεις στο δακρυγόνο και να χορταίνεις στο ξύλο τους συνταξιούχους. Όπως επίσης είναι αριστερό, ηθικό και θεμιτό να...
ξεμαλλιάζονται στελέχη της κυβέρνησης με στελέχη της Αστυνομίας στις τηλεοράσεις το επόμενο πρωί, πετώντας την ευθύνη της απόφασης ο ένας στον άλλον. Συσκοτίζουμε τα πράγματα, για να μην μας μείνει η ρετσινιά. Αν τόσο γενναία είναι η εσωτερική μας πολιτική, φανταζόμαστε πόσο γενναία είναι η εξωτερική μας...
(Το Μαξίμου πριν από μερικούς μήνες έβγαζε τα μιαρά κάγκελα από το Σύνταγμα.)
Είναι αριστερό, είναι ηθικό και απολύτως θεμιτό όχι μόνο να μην ανοίγεις σοβαρή συζήτηση για το άσυλο στα πανεπιστήμια, και κάθε καρυδιάς καρύδι να κακοποιεί φοιτητές εντός του προαυλίου τους, αλλά και να ενθαρρύνεις την κατάληψή τους από τον καθένα.
Πρόκειται για δύο διαφορετικά γεγονότα που όμως είναι αποτέλεσμα της αλλοπρόσαλλης και ανόητης -στην καλύτερη περίπτωση- πολιτικής της κυβέρνησης. Δέρνουμε τους συνταξιούχους και αφήνουμε όποιο καθίκι θέλει -αλλοδαπό ή ελληνικό καθίκι- να αλωνίζει στα πανεπιστήμια, να κλέβει, να ασελγεί, να διακινεί ναρκωτικά.
Αναρωτιέμαι αν έχει κάτι να πει η κατά τα άλλα λαλίστατη σε ό,τι αφορά στα «δικαιώματα» του οποιουδήποτε πλην των φοιτητών κυρία Σία Αναγνωστοπούλου που δεν την ενόχλησαν οι καταλήψεις και το «κάμπινγκ» του καλοκαιριού στο ΑΠΘ, στην 23χρονη φοιτήτρια που ξυλόκοπήθηκε και εξαναγκάστηκε σε σεξουαλικές πράξεις από έναν 17χρονο Σύρο, που πρώτα είχε δηλώσει στις Αρχές όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα πως ήταν Αλγερινός και 27χρονος, από έναν 17χρονο Σύρο και έναν ακόμη 20χρονο Αλγερινό.
Η κυρία Σία, φαντάζομαι, θα έπεσε από τα σύννεφα. Η αναπληρώτρια υπουργός ενθάρρυνε το καλοκαίρι να χρησιμοποιηθεί από το No Border Capmp το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης για να δείξουν στους Σύρους πρόσφυγες ντοκιμαντέρ για το «Ταξίδι από τη Συρία», να κάνουν μπάρμπεκιου και να σπάσουν κανένα λεωφορείο στις αντιρατσιστικές πορείες τους στην πόλη. Ως εκεί!
Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν αυτοί οι τρεις δράστες -και άλλοι καμπόσοι, Έλληνες, πρόσφυγες, μετανάστες- έμαθαν τα κατατόπια στις «αντιρατσιστικές» καταλήψεις του καλοκαιριού. Άραγε, θα το διερευνήσει αυτό το ενδεχόμενο η Αστυνομία; Ή, όπως ο Τύπος σήμερα, θα ξεχάσουμε τα γεγονότα του καλοκαιριού; Σημειωτέον ότι μαζί με τους τρεις που συνελήφθησαν, η Αστυνομία μπουζούριασε και άλλους επτά αλλοδαπούς για ληστεία, βιασμό, διακίνηση ναρκωτικών. Μάλιστα, την ίδια ημέρα οι ίδιοι είχαν κλέψει φοιτητές στο Αριστοτέλειο, το οποίο, προφανώς, έχει γίνει η παιδική τους χαρά.
Συμπέρασμα: να φοβάσαι να διαδηλώσεις με αριστερή κυβέρνηση, που πριν από μερικούς μήνες καλούσε σε απεργίες εναντίον της. Να φοβάσαι να πας στη σχολή σου, επειδή το πανεπιστήμιο το θέλουμε «ανοικτό» σε κάθε άσχετο και, όπως φαίνεται, σε κάθε εγκληματία, και κλειστό για τους φοιτητές και ερευνητές. Θυμίζουμε ότι στο περίφημο καμπ του καλοκαιριού οι ερευνητές ήταν, φυσικά, αποκλεισμένοι από τις βιβλιοθήκες και τα εργαστήρια.
Ε, βέβαια, ή κάνεις χατηράκια σε διάφορους μπαχαλάκηδες αντιεξουσιαστές του πισινού ή έχεις εκπαίδευση, δεν γίνονται και τα δύο...
Άκουσα το πρωί ότι σήμερα θα κληθεί σε απολογία ο αστυνομικός που έριξε το δακρυγόνο(!). Πολύ βολικά περνάμε έναν εργαζόμενο από απολογία, του ζητάμε εξηγήσεις, στο τέλος θα το χαρακτηρίσουμε «μεμονωμένο περιστατικό» και «ατυχή συγκυρία», προκειμένου να μην παραδεχτούμε το αυτονόητο: ότι είμαστε εξουσία και ως εξουσία θα επιβάλλουμε την τάξη και δώσαμε την εντολή να ψεκάσουμε τα τιμημένα γηρατειά.
Θυμάμαι τα λόγια του Πανούση για τις καταλήψεις της Νομικής πρόπερσι: «Οι ίδιοι οι φοιτητές να διώξουν από τη σχολή τους καταληψίες», είπε, νιώθοντας ανήμπορος, ολόκληρος υπουργός, να πετάξει είκοσι κατ' επάγγελμα «αναρχικούς» από τη σχολή. Μήπως οι φοιτητές να διώξουν από το ΑΠΘ και τους βιαστές; Μήπως ο αστυνομικός που έριξε το δακρυγόνο να λιντσαριστεί παραδειγματικά στο Σύνταγμα, διότι κανείς(;) δεν του έδωσε εντολή να επέμβει;
Μήπως δεν έχουμε κράτος; Ε, δεν έχουμε! Διότι αν είχαμε, οι κυβερνώντες δεν θα διάλεγαν το Twitter για να διαμαρτυρηθούν για τους ψεκασμούς των συνταξιούχων και θα αναλάμβαναν την περίφημη -που δεν την έχουμε δει ποτέ- πολιτική ευθύνη. Και αν είχαμε κράτος, τα πανεπιστήμια δεν θα ήταν η παιδική χαρά του κάθε εγκληματία, και το ίδιο το κράτος δεν θα έκανε τα χατηράκια των οργανώσεων που πρεσβεύουν στην τελική το μπάχαλο και θα άφηνε τους φοιτητές απροστάτευτους.
Και, για να τα λέμε όλα, προτού είναι αργά, οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να αφήσουν πίσω τις αγκυλώσεις που δημιούργησε το Πολυτεχνείο το 1973, να ξυπνήσουν και να δουν την πραγματικότητα και να απαιτήσουν να αλλάξει ο νόμος για το άσυλο.
Πηγή
