Ορισμένες καθημερινές επιλογές στον τρόπο της ζωής μας μπορεί να βοηθούν στο να εμφανιστεί ή να επιβαρυνθεί η οστεοπόρωση, καθώς άλλες από αυτές αναστέλλουν και άλλες ενισχύουν την οστεοσύνθεση.
Για παράδειγμα, το κάπνισμα έχει αρνητικές επιπτώσεις, καθώς η νικοτίνη αφαιρεί ασβέστιο από τα οστά, αυξάνοντας τις πιθανότητες μελλοντικής εμφάνισης οστεοπόρωσης. Αλλά και η χοληστερίνη δεν είναι αθώα. Ειδικοί επισημαίνουν ότι γυναίκες στο στάδιο μετά την εμμηνόπαυση, που έχουν υψηλή «κακή» LDL χοληστερόλη εμφανίζουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν οστεοπενία, που αποτελεί προστάδιο της οστεοπόρωσης.
Στους επιβαρυντικούς παράγοντες περιλαμβάνονται και η υπερβολική κατανάλωση καφέ και αλκοόλ. Ερευνητές έχουν επισημάνει ότι η υψηλή πρόσληψη καφεΐνης συνδέεται με υψηλότερο ρυθμό απώλειας οστίτη ιστού, ειδικά στη σπονδυλική στήλη. Επιπλέον, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την υπερκατανάλωση αλκοόλ, ενώ η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων, έως και 14 μονάδες εβδομαδιαίως για τις γυναίκες και έως 21 για τους άνδρες, μπορεί πράγματι να κάνει καλό. Μια μονάδα αλκοόλ είναι περίπου μισό ποτήρι μπίρας, ένα ποτήρι κρασί και μία μεζούρα δυνατό οινοπνευματώδες ποτό.
Οι ειδικοί προειδοποιούν πως άτομα με χαμηλό σωματικό βάρος, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από οστεοπόρωση. Και αυτό γιατί τα πιο λεπτά και λιγότερο συμπαγή οστά των λιποβαρών γυναικών χάνουν πιο εύκολα το περιεχόμενό τους σε ασβέστιο και άλλα μεταλλικά άλατα. Οι ειδικοί συμφωνούν πως το μυστικό για γερά οστά είναι η διατήρηση του φυσιολογικού βάρους.
Αλλά και το αλάτι δεν είναι αθώο. Ο λόγος; Αυξάνει την αποβολή του ασβεστίου στα ούρα, στερώντας το από τα οστά. Μην μπαίνετε λοιπόν στον πειρασμό να αδειάζετε μια ολόκληρη αλατιέρα. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε με μπαχαρικά. Δίνουν γεύση, χωρίς όμως να προκαλούν προβλήματα στην υγεία. Τέλος, η μακροχρόνια λήψη αντιβιοτικών μπορεί να έχει αρκετές αρνητικές συνέπειες στην υγεία, μία εκ των οποίων είναι και η μείωση της βιταμίνης Κ στον οργανισμό, η οποία μαζί με τη βιταμίνη D συμβάλλει στη διατήρηση των μεταλλικών στοιχείων στα οστά. Τα μειωμένα επίπεδα της συγκεκριμένης βιταμίνης έχουν συσχετιστεί με μείωση της οστικής πυκνότητας και αύξηση του κινδύνου πρόκλησης καταγμάτων.
