ενώ καταστρατηγείται και ο νόμος Κατσέλη - Οργή βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κατά της πολιτικής της δικής τους κυβέρνησης
Μπροστά σε μια ιδιαίτερα δυσάρεστη κατάσταση βρίσκεται ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως αντιπολίτευση διαδήλωνε με το σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και ως κυβέρνηση πράττει το ακριβώς αντίθετο.
Το ζήτημα των πλειστηριασμών κατοικιών για χρέη προς το Δημόσιο, ύψους 500 ευρώ, που ανέδειξε την προηγούμενη εβδομάδα το «ΘΕΜΑ», και η μαζική πλέον διάσταση που υπάρχει ως προς τους πλειστηριασμούς ακόμα και πρώτης κατοικίας, καθ’ υπέρβασιν μάλιστα και του νόμου Κατσέλη, έφερε ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. σε πολύ δύσκολη θέση. Κι αυτό διότι πρώην σύντροφοι των σημερινών κυβερνώντων στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων είναι που σήμερα, αντιδρώντας, διακόπτουν τους πλειστηριασμούς στα ανά την επικράτεια Ειρηνοδικεία, δεχόμενοι έως και αστυνομική βία εις βάρος τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, όπως παρουσιάζουμε, οι περιπτώσεις κατασχέσεων για χρέη λίγων ευρώ δεν είναι μια απλή εξαίρεση, αλλά έχουν λάβει μορφή χιονοστιβάδας.
Με τους ανά την επικράτεια πλειστηριασμούς, σύμφωνα με πηγές μας, να ξεπερνούν τους 300 και με 5.000 τέτοιου είδους διαδικασίες να αναμένονται έως το τέλος της χρονιάς, ο πρωθυπουργός φαίνεται να έχει περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο και να μελετά εναλλακτικές λύσεις. Γνωρίζοντας το αρνητικό παράδειγμα της Ισπανίας και την πολιτική αποκαθήλωση της κυβέρνησης του σοσιαλιστή Θαπατέρο από το κύμα αντιδράσεων για την απώλεια κατοικιών σε μια χώρα όπου η ιδιοκατοίκηση είναι αντίστοιχα μεγάλη με τη δική μας, ο κ. Αλέξης Τσίπρας αναζητά πρωτοβουλίες που θα αντιστρέψουν το κλίμα. Μια πρώτη από αυτές ήταν το περίφημο non paper που εξέδωσε το Μαξίμου την Παρασκευή, παραδεχόμενο μεν την έναρξη των πλειστηριασμών, επιχειρώντας δε να τους καταδείξει ως «ειδικές περιπτώσεις» που δεν ανατρέπουν τη γενικότερη πολιτική προστασίας της λαϊκής κατοικίας και απλώς αφορούν περιουσίες «μεγαλοεπιχειρηματιών». Ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Οπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η γκρίνια κατά του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Σταθάκη είναι μεγάλη, καθώς κρίνεται ότι δεν θωράκισε επαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο και ενώ άλλα η κυβέρνηση υποσχόταν μόλις πριν από λίγες ημέρες, τελικά εκπλειστηριάζονται κατοικίες σε λαϊκές περιοχές της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Νίκαιας, της Νέας Ιωνίας, του Λαυρίου κ.α. Μάλιστα μπαίνουν σε περιπέτειες ακόμα και οφειλέτες που έχουν ενταχθεί στον προστατευτικό νόμο Κατσέλη και βρέθηκαν προ εκπλήξεως εξαιτίας παράνομων ενεργειών εκ μέρους των εμπλεκόμενων υπηρεσιών. Οσο κι αν με διαρροές επιχειρήθηκε να φιλοτεχνηθεί μια εικόνα κατασχέσεων σπιτιών πλουσίων, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Κι αυτό αποδεικνύεται τρανά αν ρίξουμε μια ματιά στο πόσες περιπτώσεις πλειστηριασμών εξετάζονται και σε ποια Ειρηνοδικεία της χώρας.
Οσο λοιπόν κι αν το Μαξίμου επεδίωξε να συνεχίσει την πολιτική κατάδειξης των πλειστηριασμών κατά των «πλούσιων μπαταχτσήδων», η κριτική στο πρόσωπο του υπουργού Οικονομίας εξακολουθεί, η οποία έχει να κάνει και με τις διαρροές που εδώ και μήνες έκανε, ότι δηλαδή η κυβέρνηση θα πραγματοποιήσει μονάχα «πλειστηριασμούς παραδειγματισμού κατά των στρατηγικών κακοπληρωτών», προσδιορίζοντας περιπτώσεις πολύ πλούσιων επιχειρηματιών με μεγάλα σπίτια σε ακριβά προάστια, στο πρόσωπο των οποίων θα αποδιδόταν «λαϊκή δικαιοσύνη». Κι αυτό διότι μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει ούτε ένας πλειστηριασμός σε ακριβές περιοχές της χώρας, όπως η Εκάλη, η Βουλιαγμένη ή άλλες, παρά μονάχα στις φτωχότερες συνοικίες. Στις περιοχές εκείνες όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκλογικά την καλύτερη παρουσία και τώρα βιώνουν την πιο μεγάλη λαίλαπα. Μόνο το Ειρηνοδικείο Αθηνών την προηγούμενη εβδομάδα είχε 59 περιπτώσεις, ενώ έχει υπάρξει μπαράζ σε Λαύριο, Νέα Ιωνία, Νίκαια, Περιστέρι και αλλού.
Αποκαθήλωση του «αριστερού κοινωνικού κράτους»
Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη το πρωθυπουργικό επιτελείο μελετά τρόπους περαιτέρω παρέμβασης, με μοναδικό στόχο να αλλάξει αυτή η δύσκολη εικόνα που και ρήγμα προς τα αριστερά τής δημιουργεί και αποκαθηλώνει το αφήγημα της αριστερής προστασίας των χαμηλών εισοδημάτων. Πολύ περισσότερο υπάρχει αμηχανία καθώς πλειστηριασμοί δεν έχουν διαταχθεί από τις τράπεζες αλλά κυρίως από το Δημόσιο για οφειλές προς αυτό, συμπληρώνοντας το κοινωνικά ανάλγητο παζλ που είχε ξεκινήσει με τις περικοπές του ΕΚΑΣ σε 25.000 συνταξιούχους τις προηγούμενες ημέρες. Παράλληλα οι συγκρίσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ στο συγκεκριμένο θέμα είναι εις βάρος της νυν κυβέρνησης, μια που όλοι γνωρίζουν ότι εκείνη των Σαμαρά - Βενιζέλου δεν είχε προβεί ούτε σε έναν πλειστηριασμό και πως η μοναδική παρέμβαση που είχε συζητηθεί το 2013 από τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη ήταν να υπάρξουν πλειστηριασμοί μονάχα κατά των «strategic defaulters», όσων δηλαδή θα αποδεικνυόταν πως ενώ είχαν δυνατότητα επέλεγαν να μην πληρώνουν τις οφειλές τους. Τότε ο κ. Χατζηδάκης είχε επικριθεί σφοδρά από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο, όμως, τώρα ασκεί πολύ χειρότερη και επιθετική πολιτική.
Για τους παραπάνω λόγους έχει συζητηθεί ήδη από την προηγούμενη Τετάρτη το κατά πόσο θα πρέπει να υπάρξει ρύθμιση προστασίας των κατοικιών για χαμηλές οφειλές προς το Δημόσιο. Κι αυτό για να αποτραπεί το φαινόμενο σπίτια και άλλα πάγια περιουσιακά στοιχεία να χάνονται για μερικές εκατοντάδες ευρώ οφειλών. Σκέψεις υπάρχουν ώστε στον νέο Πτωχευτικό Κώδικα που θα έρθει προς συζήτηση στη Βουλή σε λίγες ημέρες να υπάρξει σχετική παρέμβαση, ενώ κάτι αντίστοιχο έχει επικοινωνήσει το Μαξίμου σε ομάδα βουλευτών που έδειξαν να ανησυχούν ιδιαίτερα για την κατάσταση που διαμορφώνεται και τις αντιδράσεις των πολιτών. Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση πρωτοκλασάτου υπουργού και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος δήλωνε την Τετάρτη το μεσημέρι σε συναδέλφους του στη Βουλή «ντρέπομαι να δηλώνω μέλος της κυβέρνησης» και «δεν μπορώ να κοιτάξω στα μάτια τους παλιούς συνοδοιπόρους μου στον αγώνα προστασίας της στέγης και κατά των διοδίων».
Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα η περίφημη πρόσκληση του πρωθυπουργού για χαλαρό ποτό μεταξύ των βουλευτών της πλειοψηφίας είχε ως στόχο να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις για ένα θέμα που φέρνει σε άβολη κατάσταση ένα αριστερό και ριζοσπαστικό κόμμα με παράδοση στα κινήματα. Κύκλοι μάλιστα της κυβέρνησης αναφέρουν ότι σε περίπτωση που σημειωθεί ακόμα πιο ακραία εκδήλωση οργής στο πρότυπο των ισπανικών αυτοκτονιών (σημειώθηκαν δεκάδες κρούσματα το 2010- 2011), τότε υπάρχει κίνδυνος μέχρι και αποχώρησης βουλευτών από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Ολες πάντως οι παραπάνω αντιδράσεις προσκρούουν σε ένα σημαντικό πρόβλημα: για όλες τις πολιτικές που ακολουθούνται και για το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει, η κυβέρνηση έχει δώσει διαβεβαιώσεις στους δανειστές, προβαίνοντας μάλιστα στα ανάλογα νομοθετήματα. Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να αλλάξει και ενδέχεται να δυναμιτίσει τις σχέσεις με τους θεσμούς.
Εφιάλτη αλά ισπανικά ζει η κυβέρνηση. Το κύμα των πλειστηριασμών προκαλεί θύελλα διαμαρτυριών και εντάσεων στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας
Για απλήρωτα δημοτικά τέλη ύψους 599,45 ευρώ ο Δήμος Αθηναίων βγάζει στο σφυρί το σπίτι Αθηναίου πολίτη
Κι άλλη κατάσχεση για χρέος ύψους 707,42 ευρώ
Δήμος Αθηναίων
Μπαράζ κατασχέσεων και για δημοτικά τέλη
Πλήθος κατασχέσεων για απλήρωτα δημοτικά τέλη, παράνομη στάθμευση και άλλου είδους μικροπαραβάσεις πραγματοποιεί ο Δήμος Αθηναίων, με αποτέλεσμα δεκάδες πολίτες να αναφέρονται σε «απροσδόκητη αναλγησία εκ μέρους της δημοτικής αρχής».
Κι ενώ είναι παραπάνω από σαφές ότι η κυβέρνηση δείχνει να έχει υποστεί απώλειες στις κατασχέσεις για τις οφειλές προς το Δημόσιο, ο εν λόγω δήμος σπάει όλα τα ρεκόρ και μάλιστα καταδείχθηκε από το Μαξίμου ως ο αποκλειστικός υπεύθυνος για μια πολιτική, όμως, που έχει κεντρικά χαρακτηριστικά. Εξάλλου το θεσμικό πλαίσιο των κατασχέσεων ψηφίζεται από τις κυβερνήσεις και όχι από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ειδικότερα, κατασχέσεις κατοικιών αξίας 100.000 και 300.000 ευρώ για ποσά της τάξης των 500-600 ευρώ, αλλά και κύμα διώξεων κατά οφειλετών για παραβάσεις που κανονικά δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε τόσο σφοδρή επίθεση δημιουργούν εύλογη απορία, ενώ αξιοσημείωτη είναι η επιλογή του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη να αμφισβητεί το όλο ζήτημα που έχει προκύψει παρά τις αποδείξεις που ξεκάθαρα υπάρχουν. Την περασμένη εβδομάδα, δίχως να υπάρξει καμία απολύτως διάψευση, παρουσιάσαμε το πρόβλημα που εντάθηκε την Τετάρτη, δημιουργώντας τριγμούς στην κυβέρνηση. Ωστόσο και σήμερα είμαστε σε θέση να καταδείξουμε ότι οι κατασχέσεις αυτού του τύπου έχουν πάρει πλέον μορφή χιονοστιβάδας και αποτελούν πάγια πλέον εικόνα. Ειδικότερα, όπως παρουσιάζουμε, για οφειλή 599,45 ευρώ προς τον Δήμο Αθηναίων κατασχέθηκε στις 12 Οκτωβρίου διαμέρισμα 71 τ.μ. επί της οδού Αριστοτέλους 11-15 στο κέντρο. Η αξία του ακινήτου κατά τον χρόνο κατάσχεσής του ήταν 110.000 ευρώ. Αλλη κατάσχεση αφορά χρέος προς το Δημόσιο ύψους 707,42 ευρώ του οφειλέτη Σ.Γ., ο οποίος απώλεσε τη μισή εξ αδιαιρέτου οριζόντια ιδιοκτησία του σε ισόγειο όροφο 264,5 τ.μ. αξίας 107.000 ευρώ. Και πάλι στον Δήμο Αθηναίων η εν λόγω δημοτική αρχή προέβη στον αναγκαστικό πλειστηριασμό της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη Α.Κ. για οφειλή 1.000 ευρώ, ήτοι κατοικία 142,3 τ.μ., αξίας 150.000 ευρώ στην οδό Καλλιδρομίου. Τέλος, σε άλλη μία περίπτωση χάθηκε περιουσία 600.000 ευρώ στη Φιλοθέη, στην οδό Συμεώνογλου, συγκεκριμένα 1.300 τ.μ. για χρέος 9.857,68 ευρώ.
Βέβαια τα κατασχετήρια του Δήμου Αθηναίων δεν σώζουν την κατάσταση για την κυβέρνηση, καθώς μεγάλο πλήθος αυτών αφορά και κατασχέσεις για οφειλές προς την Εφορία. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα σε Λαύριο και Βόλο όπου κατασχέθηκε κατοικία μακροχρόνια ανέργων για συνολική οφειλή 625.54 ευρώ από μη καταβολή ΕΤΑΚ-ΕΕΤΗΔΕ και ΕΝΦΙΑ. Οπως αναφέρει ο γνωστός δικηγόρος για θέματα προστασίας της στέγης Δημήτρης Αναστασόπουλος, ο οποίος ανέδειξε και το θέμα, «πρόκειται για πλειστηριασμούς που γίνονται με ιδιαίτερα ανάλγητο τρόπο και πολύ πιο κάτω από τις πραγματικές αντικειμενικές αξίες, καθώς έχουμε τιμές κρίσης στα ακίνητα. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι κατοικίες, σε δεύτερη φάση, αν δεν πλειστηριαστούν, βγαίνουν στο σφυρί στα 2/3 της τελικής αξίας τους. Δυστυχώς, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έχει καταστρατηγηθεί και ο νόμος Κατσέλη».
Ψάχνουν πώς θα εξουδετερώσουν τη «βόμβα»
Ο αυθόρμητος κοινωνικός ακτιβισμός «τρελαίνει» το Μαξίμου - Ολοι μαζί, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πρέπει να δώσουν άμεσα λύση στο πρόβλημα πριν η οργή του κόσμου τα τινάξει όλα στον αέρα - Η πρόταση Σάλλα μπορεί να αποδειχθεί ευνοϊκή για δανειολήπτες, Δημόσιο και τράπεζες
Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του επιμένουν ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019, στο τέλος της τετραετίας. Δεν θα γίνουν τότε. Η πιθανότερη ημερομηνία να στηθούν οι κάλπες είναι ο Οκτώβριος του 2018.
Για λόγους που δεν είναι του παρόντος σημειώματος. Φυσικά, ουδείς μπορεί να αποκλείσει κάποιο «ατύχημα» ή κάτι τυχαίο. Και το τυχαίο μάλλον μπορούμε να το εικάσουμε. Συνδέεται με τα κόκκινα δάνεια και ειδικότερα τους πλειστηριασμούς κατοικιών. Οι βίαιες αντιδράσεις όσων κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, αλλά και όσων τους συμπαραστέκονται ίσως αποδειχθούν «η σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο», όπως μας λέει πρώην μαοϊκός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Την εικόνα της σύγκρουσης πολιτών με τα ΜΑΤ -όπως συνέβη προ ημερών στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να αποτραπεί ο πλειστηριασμός διαμερίσματος 80 τ.μ., πρώτη κατοικία μιας εξαμελούς οικογένειας- εφεξής θα τη βλέπουμε ολοένα πιο συχνά και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση και βία. Τουλάχιστον αυτό εκτιμούν κομματικά επιτελεία, τραπεζικά στελέχη, αστυνομικοί και δικαστηριακοί παράγοντες, ενώ το δηλώνουν ανοιχτά και δημόσια οι επικεφαλής των Ενώσεων Δανειοληπτών, αλλά και οι εκπρόσωποι του Κινήματος Δεν Πληρώνω που έχουν αναλάβει την οργάνωση της αντίστασης στους εκπλειστηριασμούς.
Αυτή την εικόνα η κυβέρνηση τη φοβάται. Και τη φοβάται πολύ επειδή παραπέμπει στην απεχθή εικόνα των πάνοπλων αστυνομικών σε Ισπανία και Πορτογαλία να πετούν με τη βία φτωχούς ανθρώπους από τα σπίτια τους με διαταγή δικαστηρίου. Εικόνα την οποία, στη δύσκολη και δύστηνη κατάσταση όπου βρίσκεται η κυβερνητική πλειοψηφία, εξαιτίας των μνημονιακών μέτρων που παίρνει, δεν θα μπορέσει, πιθανώς, να αντέξει εάν σημειωθεί και κάποιο αιματηρό επεισόδιο. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η πολιτική αντιπαράθεση το επόμενο διάστημα θα γίνεται στις αίθουσες των ειρηνοδικείων ολόκληρης της χώρας και όχι στην αίθουσα της Ολομέλειας στη Βουλή.
Οταν μάλιστα το 2017 υπολογίζεται ότι θα έχουμε 50.000 πλειστηριασμούς, τότε καταλαβαίνει κανείς το νέο -και δισεπίλυτο- πρόβλημα που έρχεται να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα για την κυβέρνηση. Πρόβλημα που ενδεχομένως γίνει ο πυροκροτητής απρόσμενων εξελίξεων, καθώς, όπως διατείνεται ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Δανειοληπτών Ελλάδας Ευάγγελος Κρητικός, «ο κόσμος πια δεν υπολογίζει τίποτα. Είναι σε απόγνωση. Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο εντείνονται οι απειλές δολοφονιών των δικηγόρων, των δικαστών, αλλά και οι απειλές για αυτοχειρία». Για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος αρκεί να αναφέρουμε ότι το σύνολο των κόκκινων στεγαστικών δανείων στις τέσσερις συστημικές τράπεζες είναι 20 δισ. ευρώ. Ο μέσος όρος δανείου ανέρχεται σε 90.000-100.000 ευρώ και αφορά 200.000 οικογένειες, ή -με μετριοπαθείς υπολογισμούς- 600.000 άτομα από τον ενεργό πληθυσμό της χώρας. Προσοχή, αναφερόμαστε μόνο στα στεγαστικά δάνεια. Αν σε αυτά προστεθούν και εκατοντάδες χιλιάδες δάνεια μικρών επιχειρήσεων ή επαγγελματιών που χρησιμοποιούν διαμερίσματα ως χώρο εργασίας τους, τότε το πρόβλημα μπορεί να αφορά και τον μισό ενεργό πληθυσμό της χώρας. Και οπωσδήποτε δεν είναι μόνο οικονομικό το πρόβλημα, αλλά και οξύτατα κοινωνικό και σίγουρα εμπεριέχει και πολλές αδικίες καθώς πολλοί από τους δανειολήπτες -λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και της δραματικής μείωσης εισοδημάτων από επιχειρηματική δράση, μισθούς και συντάξεις και φυσικά της ανεργίας- βρίσκονται όντως σε προφανή αδυναμία αποπληρωμής του δανείου τους. Εξυπακούεται δε ότι είναι και πολιτικό αφού, πέραν των τριγμών που προκαλεί στο κομματικό σύστημα η κοινωνική αναταραχή, είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης, αλλά και ευρύτερα του Κοινοβουλίου, να βρει τρόπο επίλυσής του εξωδικαστικά και, ως φαίνεται, ενάντια σε όσα υπέγραψε στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου η κυβέρνηση και απαιτεί εδώ και τώρα να εφαρμοστούν, το κουαρτέτο.
Για τον λόγο αυτό υψηλόβαθμοι παράγοντες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά και πηγές προσκείμενες στο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να βρει τρόπο για να κρατήσει όσο το δυνατόν πιο μακριά τα χέρια της από τη φωτιά (την πώληση δηλαδή των κόκκινων δανείων, στεγαστικών και επιχειρηματικών, σε ξένα funds) και, τουλάχιστον μέχρι το 2018 όταν εκπνέει και η προθεσμία προστασίας της πρώτης κατοικίας, να περιοριστεί σε κατασχέσεις λογαριασμών, άρνηση φορολογικής ενημερότητας κ.ά. Ανθρωποι της αγοράς πάντως υποστηρίζουν ότι είναι λάθος να λέγεται από κάποια κυβερνητικά στελέχη ότι το ενδιαφέρον για τα κόκκινα στεγαστικά είναι μειωμένο επειδή οι τιμές των ακινήτων έχουν καταρρεύσει σε όλη τη χώρα και δεν υπάρχει ζήτηση στην αγορά.
Μπίζνα για «κοράκια»
Εάν δεν υπάρξει παρέμβαση και το πρόβλημα αφεθεί να εξελιχθεί ως έχει, οι μόνοι που θα ωφεληθούν είναι τα λεγόμενα «κοράκια», οι εταιρείες και τα funds που θα αναλάβουν έναντι χαμηλού -πιθανώς και ευτελούς- τιμήματος τη διαχείριση των κόκκινων δανείων. Και μη νομίζετε ότι η μπίζνα είναι μικρή. Κάθε άλλο. Για τα 20 δισ. κόκκινα στεγαστικά δάνεια οι τράπεζες έχουν πάρει προβλέψεις για περίπου 8 δισ. Από τα εναπομείναντα 12 δισ., σύμφωνα με υπολογισμούς, όσοι αναλάβουν τη διαχείρισή τους, μπορούν να κερδίσουν ενδεχομένως και τα μισά. Είναι πολλά τα λεφτά, λοιπόν. Σημειώνουμε επίσης ότι αν δεν καταφέρουν οι τράπεζες να μειώσουν κατά 40%, όπως έχει συμφωνηθεί, τα κόκκινα δάνεια, τότε το πιθανότερο είναι να χρειαστούν και νέα ανακεφαλαιοποίηση, με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τη βιωσιμότητα όχι μόνο των ίδιων, αλλά και της υπόστασης του κράτους. Γι’ αυτό η ανάγκη άμεσης και ουσιαστικής παρέμβασης της πολιτικής εξουσίας, κυβερνητικής και της αντιπολίτευσης, στο ζήτημα των κόκκινων δανείων κρίνεται ως πράξη διάσωσης ακόμη και της ιδίας.
Πρόταση - λύση
Προκαλεί λοιπόν απορία το γεγονός ότι η κυβέρνηση, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζονται να έχουν μειωμένα αντανακλαστικά απέναντι σε ένα πρόβλημα που αφορά τους πάντες. Και τους πολίτες και τις τράπεζες και τους πολιτικούς, οι οποίοι, ως διαχειριστές της εξουσίας, είναι αυτοί που πρέπει να λύσουν νομοθετικά ή άλλως πώς τους πλειστηριασμούς που απαιτεί το κουαρτέτο και τους οποίους, όπως είπε ο Μιχάλης Σάλλας, «ούτε ο κόσμος αντέχει ούτε οι τράπεζες θέλουν». Οταν ο κορυφαίος τραπεζίτης της χώρας διαπιστώνει ότι «οι πολίτες δεν μπορούν να ζουν με τον τρόμο της έξωσης και της κατάσχεσης στα ακίνητα. Δεν ωφελεί κανέναν, ούτε τις τράπεζες. Θα καταρρεύσουν οι τιμές. Ποιος θα τα ασφαλίσει, ποιος θα τα φυλάξει και ποιος θα πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ;» και καταθέτει συγκεκριμένη πρόταση επίλυσης του προβλήματος, είναι απορίας άξιο γιατί η κυβέρνηση δεν υιοθετεί την πρόταση (ή η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πιέζει την κυβέρνηση να την υιοθετήσει) και δεν την καταθέτει ως εναλλακτική των πλειστηριασμών στο κουαρτέτο. Οταν μάλιστα η πρόταση Σάλλα, εκτός από επωφελής και για τα τρία μέρη (δανειολήπτες, τράπεζες, κράτος), αποδεικνύεται και ιδιαίτερα δημοφιλής, όπως πιστοποιείται από τη θετική υποδοχή που είχε από την κοινή γνώμη αλλά και τους ενδιαφερομένους, η απορία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, όπως διατείνεται και υπουργός της κυβέρνησης, ο οποίος πιστεύει πως η κυβέρνηση στο ζήτημα των πλειστηριασμών των ακινήτων θα πρέπει να συγκρουστεί ευθέως με το κουαρτέτο. «Αν ο Τσίπρας πει στο κουαρτέτο “ως εδώ και μη παρέκει σχετικά με το ζήτημα των πλειστηριασμών”, θα πάρει όλο τον κόσμο μαζί του και όχι μόνο τους λαϊκούς ανθρώπους, αυτούς που τα σπίτια τους βγαίνουν στο σφυρί, αλλά όλους τους Ελληνες», υποστηρίζει ο ίδιος. Μάλιστα πιστεύει πως κυβέρνηση και αντιπολίτευση πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν το οξύτατο αυτό κοινωνικό πρόβλημα. «Ας συμμαχήσουν έστω μόνο σε αυτό», μας λέει, «και να πουν στους θεσμούς ότι αναφορικά με τα κόκκινα δάνεια δεν θα ισχύσει αυτό που υπογράψαμε, αλλά η πρόταση Σάλλα ή όποια άλλη καλύτερη μπορεί να υπάρξει».
Την ίδια άποψη συμμερίζονται και άλλα στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία πιθανολογούν ότι το επόμενο διάστημα, όταν πολλαπλασιαστούν, ως αναμένεται, οι πλειστηριασμοί, τα ειρηνοδικεία της χώρας θα μετατραπούν σε χώρους εξεγέρσεων και, αντί για διατακτικά εξώσεων οικογενειών από τα σπίτια τους, θα έχουμε μανιφέστα κατά της κυβέρνησης, των πολιτικών και των «θεσμών». Εάν η κυβέρνηση δεν βρει τρόπο να σταματήσει τους πλειστηριασμούς και αφήσει το «Κίνημα Δεν Πληρώνω» να αναλάβει την υπεράσπιση των αδύναμων δανειοληπτών, τότε είναι πιθανόν και μάλιστα πολύ γρήγορα ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να βρεθούν αντιμέτωποι με ένα νέο είδος Αγανακτισμένων, που μπορεί να μη διαδηλώνει τα βράδια στην Πλατεία Συντάγματος, αλλά θα το κάνει κάθε μέρα στη Νίκαια, στο Χαλάνδρι, στον Μαραθώνα, στα Μέγαρα, στο Περιστέρι, στην Καλλιθέα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο, στο Αγρίνιο και σε ολόκληρη την επικράτεια.
Σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου το «Κίνημα Δεν Πληρώνω» το λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους, εννοείται ως απειλή, καθώς σε αυτό συμμετέχουν και μάλιστα έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ομάδες πολιτών και δυνάμεις τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, τις είχαν γαλουχήσει με κινηματικές λογικές και στις οποίες είχαν στηριχθεί αφενός για να κάνουν τη ζωή δύσκολη στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, αφετέρου για να κερδίσει ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τις εκλογές, προκειμένου να απαλλαγεί η χώρα... από το άγος των μνημονίων, το άχθος του χρέους και για να προστατευτούν τα εισοδήματα και η περιουσία των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατανοούν ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμείνει αδρανής μέχρι το 2018. Και ο λόγος είναι γιατί μέχρι τότε θα έχουν γίνει πολλά επεισόδια. Μέσα κι έξω από τα δικαστήρια, τις εφορίες τις τράπεζες και τις υπηρεσίες του Δημοσίου. Επεισόδια που κανείς δεν ξέρει τι έκταση θα πάρουν, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο να είναι οι πλειστηριασμοί η ρωγμή από την οποία θα βγει στην επιφάνεια η συσσωρευμένη οργή του κόσμου. Και η οποία είναι πολύ πιθανό να κάψει τους κυβερνώντες. Τωρινούς, προηγούμενους και επίδοξους...
Τι προβλέπει η πρόταση Σάλλα για τα κόκκινα δάνεια
Η πρόταση που ο κ. Μιχάλης Σάλλας έθεσε στον δημόσιο διάλογο προβλέπει ότι «οι τράπεζες θα μπορούσαν να διαχωρίσουν κάθε κόκκινο στεγαστικό δάνειο σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος του δανείου που θα αντιστοιχεί π.χ. στο 90% της αξίας του ακινήτου θα προτείνεται από την τράπεζα για sale and lease back, επεκτείνοντας αντίστοιχα τη διάρκειά του και μειώνοντας σημαντικά το ύψος της μηνιαίας εξυπηρέτησης σύμφωνα με τις δυνατότητες του δανειολήπτη. Ετσι θα διασφαλίζεται ότι ο δανειολήπτης δεν πρόκειται να απομακρυνθεί από το σπίτι του ή να χάσει το ακίνητό του. Σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο μέρος του δανείου, εφόσον σε περίοδο π.χ. πέντε ετών δεν αποκαθίστανται οι αξίες των ακινήτων, θα διαγράφεται το 50% της διαφοράς ανάμεσα στο συνολικό ύψος του δανείου και του ποσού που έχει μετατραπεί σε sale and lease back. Το υπόλοιπο 50% θα διαγράφεται την επόμενη πενταετία, εάν και πάλι δεν έχουν μεταβληθεί προς τα πάνω οι αξίες των ακινήτων. Εάν ωστόσο έχει αποπληρωθεί μέρος του δανείου, εξυπακούεται ότι αυτό θα συνεκτιμηθεί. Αυτή η λύση θα ανακούφιζε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες, θα προστάτευε τις αξίες των ακινήτων και δεν θα διέλυε τους ισολογισμούς των τραπεζών».
