μηνύματα των αναγνωστών καταλάβαμε κι εμείς ότι πρόκειται να έναν ξεχωριστό άνθρωπο και σίγουρα όχι τυχαίο αθλητή!
Ο 48χρονος πάτερ Νικόλαος Καστρινός, εφημέριος του ναού Ζωοδόχου Πηγής στο Μεσαγρό Μυτιλήνης, πέρα από τα ιερατικά του καθήκοντα μοιράζει το χρόνο του στην οικογένειά του αλλά και στο τρέξιμο, που από παιδί παραμένει αγαπημένη του ασχολία.
Μάλιστα, στους Βαλκανικούς Αγώνες Βετεράνων Στίβου τον Σεπτέμβριο του 2010 στη Λάρισα, κατετάγη 3ος βαλκανιονίκης στα 1.500 μέτρα!
Ο π. Νικόλαος Καστρινός στους Βαλκανικούς Αγώνες
Δεν ήταν σαφέστατα η πρώτη φορά που ο πάτερ Νικόλαος βρέθηκε στην Πάτρα. Κάνει , την τελευταία τετραετία, όσο μπορεί πιο συχνά το μακρινό ταξίδι από τη Μυτιλήνη για να επισκεφθεί τον γιό του που σπουδάζει στο τμήμα Μηχανολόγων του ΤΕΙ Πατρών.
Η φετινή ωστόσο ήταν η πρώτη του εμπειρία στο Run Greece μιας και το 2014, όταν σημείωσε για πρώτη φορά την εγγραφή του δεν τα κατάφερε να τρέξει λόγω υποχρεώσεων.
Φέτος όμως, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω θλάσεων στα πόδια του το τελευταίο διάστημα, κατάφερε όχι μονο να ολοκληρώσει τη διαδρομή των 5 χιλιομέτρων στην οποία συμμετείχε αλλά και να τερματίσει 33ος στη γενική κατάταξη και να πάρει το χάλκινο μετάλλιο στην ηλικιακή του κατηγορία!
«Τρέχω από 13 χρονών, 20 χρονών παντρεύτηκα και 21 ετών χειροτονήθηκα ιερέας. Από τότε σταμάτησα να ασχολούμαι ενεργά με το στίβο, στην ουσία όμως δε σταμάτησα ποτέ το τρέξιμο. Για μένα αυτό είναι τρόπος ζωής. Όσο με κρατάνε τα πόδια μου δε θα σταματήσω να τρέχω.» έχει πει ο ίδιος σε παλιότερη συνέντευξή του στο emprosnet.gr.
Οι δραστηριότητές του παπα-Νικόλαου Καστρινού, όμως, δε σταματούν εκεί. Έχει γίνει γνωστός και για την άλλη του αγαπημένη ασχολία, που είναι η φροντίδα των σκυλιών.
Πριν από χρόνια είχε πάρει μέρος και σε κυνοφιλικούς αγώνες επίδειξης με σκυλιά του, αποσπώντας πολλά μετάλλια και διακρίσεις. Τότε, όπως λέει, είχε μέχρι και επτά σκυλιά από διάφορες σπάνιες ράτσες. Σήμερα στην αυλή του υπάρχει μόνο ένας εντυπωσιακός Ποιμενικός Σερβίας και στο κτήμα έχει άλλα δυο σκυλιά. «Είναι δύσκολες σήμερα οι συνθήκες και δεν μπορούμε να φροντίζουμε τόσα πολλά σκυλιά όπως παλιά. Δεν έχω σταματήσει ποτέ, βέβαια, να τα αγαπώ και δε θα σταματήσω ποτέ να έχω σκυλιά. Τα παιδιά τα υπεραγαπούν και τα θεωρώ και εκείνα μέλη της οικογένειας», λέει χαρακτηριστικά.
