τέταρτη ανακεφαλαιοποίησή τους (σ.σ. συμπεριλαμβανομένης της ανακεφαλαιοποίησης του 2008 επί Αλογοσκούφη).
Παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα από την Πειραιώς και την Eurobank στο τρίτο τρίμηνο του 2016, η επιτακτική ανάγκη για οριστικοποίηση των στόχων μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, με ορίζοντα το τέλος του 2019, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Ο συνολικός στόχος για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα έχει καθοριστεί στη μείωση των «κόκκινων» δανείων από το επίπεδο των 100 δισ. ευρώ σήμερα στα 60 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2019.
Κι αυτό, τη στιγμή που οι τράπεζες, ειδικά η Πειραιώς παραμένει τυπικά ακέφαλη, αφού η διαδικασία επιλογής διευθύνοντος συμβούλου προσκρούει στην κόντρα του μετόχου μειοψηφίας Τζον Πόλσον (με 9,3%) με το υφιστάμενο σύστημα διοίκησης της τράπεζας, το ΤΧΣ και τον SSM. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας τελεί υπό την αμφισβήτηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Κι αν προς το παρόν, κατόπιν απαίτησης του SSM, έχει σημειωθεί εκεχειρία ανάμεσα στο ΤΧΣ και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Εθνικής κ. Λ. Φραγκιαδάκη, μέχρι την ετήσια τακτική γενική συνέλευση των μετόχων, τον ερχόμενο Ιούνιο, το κλίμα καχυποψίας παραμένει.
Δεν είναι και λίγοι εκείνοι στην αγορά που θεωρούν ότι η οποιαδήποτε απόφαση της διοίκησης της Εθνικής, ακόμα και το πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου που πρέπει να καταρτισθεί μέχρι το τέλος του μήνα, μπορεί να φέρει την αντίδραση του ΤΧΣ και να κολλήσει, ως «ημιτελές». Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για την πώληση των «κόκκινων δανείων», για τα οποία είναι υποχρεωμένη η ΕΤΕ να ξεσκαρτάρει. Ή ακόμα – ακόμα να διογκωθούν ζητήματα εσωτερικού ελέγχου και λειτουργίας, όπως συνέβη προ δεκαημέρου με την υπόθεση της Γενικών Αποθηκών που δεν είχαν καταγραφεί 40 εκατ. ευρώ σε αξία… μπάλες καπνού.
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος των Ελληνικών τραπεζών, ένα χρόνο μετά την ανακεφαλαιοποίήσή τους δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Το αντίθετο μάλιστα. Μέσα σε όλα έρχονται να προστεθούν και οι «απειλές» των θεσμών περί bail in, αν δεν αντιμετωπιστεί καίρια το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων δανείων». Όπως είχε γίνει γνωστό προ δεκαημέρου σε περίπτωση που χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση, αυτή θα γίνει σύμφωνα με τη νέα Ευρωπαϊκή Οδηγία για τη «θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων», που βρίσκεται σε ισχύ από 1.1.2016 και προβλέπει, μεταξύ άλλων, και το αποκαλούμενο bail in. Δηλαδή, τη συμμετοχή στο κόστος της εξυγίανσης των προβληματικών τραπεζών όλων όσοι έχουν χρηματοδοτήσει, άμεσα και έμμεσα, μια τράπεζα δηλαδή μετόχους, ομολογιούχους ακόμα και καταθέσεις για τις ανασφάλιστες καταθέσεις. Ήδη, τα funds ζητούν να αγοράσουν «πακέτο» κόκκινων δανείων (σ.σ. καταναλωτικά, πιστωτικές κάρτες) από τις Ελληνικές τράπεζες στα… δέκα σεντς του ευρώ, δηλαδή πολύ κάτω από την αξία τους που έχουν περάσει στα βιβλία τους.
Και όχι μόνο αυτά. Ενώ οι τράπεζες θα έπρεπε να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της οικονομίας, διατηρούν κλειστές τις στρόφιγγες. Με στοιχεία του Σεπτεμβρίου 2016, o ετήσιος ρυθμός μεταβολής της συνολικής χρηματοδότησης του εγχώριου ιδιωτικού τομέα διαμορφώθηκε στο -1,7%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η μηνιαία καθαρή ροή της συνολικής χρηματοδότησης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα ήταν αρνητική κατά 355 εκατ. ευρώ, έναντι αρνητικής καθαρής ροής 897 εκατ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα.
Πέρα από τα κόκκινα δάνεια, τα οποία εκτιμάται ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα ανέλθουν στα 110 δις. ευρώ, στα τέλη Σεπτεμβρίου, οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες υποχώρησαν στα 123,47 δισ. ευρώ από 123,89 δισ. ευρώ στα τέλη Αυγούστου, μια μείωση της τάξης των 420 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, διαμορφώνονται στα χαμηλότερα επίπεδα εδώ και δεκαετίες.
Η απαξίωση των μετοχών στο χρηματιστήριο
Στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου οι τραπεζικές μετοχές γνωρίζουν την απαξίωση, αντικατοπτρίζοντας τα ανοιχτά μέτωπα που υπάρχουν στην τοποθέτηση νέων προσώπων, αλλά και τα δομικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό, το ιστορικό χαμηλό της Εθνικής σημειώθηκε 11 Φεβρουαρίου του 2016 στα 0,0066 ευρώ προ reverse split ή 0,099 ευρώ μετά το reverse split. Η τιμή της αύξησης κεφαλαίου των 2,5 δισ. ευρώ είχε γίνει στα 2,20 ευρώ τo 2014, σε σχέση με τα 4,29 ευρώ της αύξησης του 2013, ενώ η νέα ΑΜΚ υλοποιήθηκε στα 0,02 ευρώ προ reverse split ή 0,30 ευρώ μετά.
Το ιστορικό χαμηλό της Alpha Βank ήταν στα 0,9490 ευρώ ή προ reverse split στα 0,01890 ευρώ και σημειώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 2016. Η τιμή της αύξησης κεφαλαίου του 2013 ήταν 0,44 ευρώ και του 2014 στα 0,65 ευρώ ενώ η νέα τιμή ΑΜΚ στα 0,04 ευρώ προ reverse split ή 2 ευρώ μετά.
Το ιστορικό χαμηλό της Πειραιώς ήταν στα 0,067 ευρώ μετά το reverse split ή προ, στα 0,000670 ευρώ και σημειώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 2016. Η τιμή της αύξησης κεφαλαίου του 2013 ήταν 1,71 ευρώ και του 2014 στα 1,70 ευρώ και η νέα ΑΜΚ στα 0,003 ευρώ προ reverse split ή 0,30 ευρώ μετά.
Το ιστορικό χαμηλό στην Eurobank σημειώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 2016 στα 0,002410 ευρώ προ reverse split ή 0,2410 ευρώ μετά. Στην περίπτωση της Eurobank, σύμφωνα με κορυφαίες τραπεζικές πηγές, ο ιδιοκτήτης του fund της Fairfax κ. Πρεμ Γουάτσα εμφανίζεται ιδιαίτερα δυσαρεστημένος από τις καθυστερήσεις της κυβέρνησης στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, κάτι που προκύπτει άλλωστε από το γεγονός ότι έχει να επισκεφθεί την Ελλάδα πάνω από ένα χρόνο.
Πηγή
