. Με τη φράση αυτή, πολύπειρος διπλωμάτης, απάντησε στο ερώτημα για τη μελλοντική θέση των ΗΠΑ απέναντι στην Ελλάδα, την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.
Η ίδια φράση μπορεί να είναι οδηγός για να μπορέσει κανείς να αποτιμήσει τη σημασία της επίσκεψης του Μπάρακ Ομπάμα στην Ελλάδα.
Κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας αν πούμε πως η επίσκεψη του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου είναι πολύ σημαντική και ωφέλιμη για τη χώρα.
Ομως, δεν θα πρέπει ούτε να την υπερτιμούμε, ούτε να την υποτιμούμε, αλλά να την τοποθετήσουμε στις σωστές διαστάσεις της.
Για να προχωρήσουμε στη σωστή εκτίμηση οφείλουμε να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στη γεωπολιτική σημασία της επίσκεψης και στο χρέος.
Οσον αφορά στο πρώτο σκέλος η επίδραση είναι πολύ σημαντική και ισχυρή, διότι αν και απερχόμενος, δείχνει το δρόμο που ακολουθούν και θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Για παράδειγμα η επιλογή για ίδρυση κουρδικού κράτους δεν έχει ευκαιριακό χαρακτήρα, αλλά είναι από τους πυλώνες στους οποίους θα στηριχτεί η μελλοντική αμερικανική παρουσία στη Μέση Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι ανάλογη της επιλογής αυτής θα είναι και η στάση της απέναντι στην Τουρκία, αν ο Ερντογάν επιχειρήσει με στρατιωτικά μέσα και τη χρήση βίας να την ακυρώσει.
Είναι γεγονός επίσης, ότι οι Αμερικανοί δεν εμπιστεύονται τον Ερντογάν και είναι αυτός ένας από τους λόγους, που αναζητούν έναν άλλο χώρο για να μετακομίσουν τη βάση του Ιντσιρλίκ.
Οι επιλογές αυτές δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν, επειδή κάποιο πρόσωπο που τώρα θα βρεθεί σε κάποια κορυφαία θέση στην κυβέρνηση Τραμπ, έκανε στο παρελθόν δηλώσεις υπέρ της Τουρκίας. Οχι ότι ο ρόλος των προσώπων είναι μηδενικός. Αλλά για να αλλάξουν επιλογές σαν τις προαναφερόμενες πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ουάσιγκτον, πράγμα που είναι απόρροια της επικράτησης νέων ισχυρότερων συμφερόντων με διαφορετικές γεωστρατηγικές επιλογές. Συνεπώς να αλλάξουν οι γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί και προτεραιότητες της υπερδύναμης.
Συνεπώς όσα είπε ο Ομπάμα και όποιες θέσεις εξέφρασε, θα είναι παραπλήσιες σε γενικές γραμμές στο μέλλον με μικρές αλλαγές, ενδεχομένως σε αποχρώσεις και στη ρητορική κυρίως και όχι στην πράξη.
Επομένως μπορούμε πως στο σκέλος αυτό η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου ενίσχυσε και μάλιστα σημαντικά τη χώρα μας.
Οσον αφορά στο χρέος θα πρέπει να κατεβάσουμε τους τόνους και τις προσδοκίες, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς. Να κρατήσουμε μικρότερο καλάθι.
Η Γερμανία έχει τον πρώτο και αδιαμφισβήτητο ρόλο και δεν επηρεάζεται στο ελάχιστο από δηλώσεις καλής θέλησης, ούτε ακόμα και από πιέσεις λάιτ.
Θα καταλάβουμε καλύτερα αν θυμηθούμε τι είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στον προηγούμενο υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τιμ Γκάιτνερ, όταν εκείνος ασκούσε πίεση για την Ελλάδα: “Αν πληρώνετε εσείς μπορείτε να παίρνετε και αποφάσεις”.
Που σημαίνει ότι ως προς το χρέος οι δηλώσεις Ομπάμα, περιορίζονται στο επίπεδο της αβροφροσύνης και δεν έχουμε καμία πρακτική επίδραση στις εξελίξεις, που έχουν δρομολογηθεί για το Eurogroup της 5ης δεκεμβρίου.
Toy Θανάση Λυρτσογιάννη
