Αν συνοψίσει κάποιος το τι έχει συμβεί τους τελευταίους 2-3 μήνες στο πολιτικό και τηλεοπτικό τοπίο θα κάνει μερικές θαυμάσιες...
διαπιστώσεις για το ποιόν του Υπουργού Επικρατείας (και κοντινότερου συμβούλου του Πρωθυπουργού) κ.Παππά.
Αρχικά, είδε το φως μία μελέτη ενός Ινστιτούτου στη Φλωρεντία. Σε απλά Ελληνικά όπως είπε ο ίδιος ο Τσίπρας: «η διαφημιστική πίτα είναι περίπου 200 εκ.€. Ένα κανάλι για να είναι βιώσιμο χρειάζονται περίπου 50 εκ.€ επομένως, 4 οι άδειες». Φυσικά η «μελέτη» αυτή απαξιώθηκε πολύ νωρίς. Είναι προφανές πως η διαφημιστική πίτα είναι δυναμική και όχι σταθερή. Είναι επίσης προφανές πως υπάρχουν περιπτώσεις επιχειρηματιών ή επιχειρηματικών σχηματισμών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα ενός καναλιού. Το αν οι τελευταίοι έχουν άλλα συμφέροντα είναι που οφείλει το κράτος, και η σκεπτόμενη κοινωνία, να προσέξει.
Ύστερα, είδαμε να δέχεται η αρμόδια επιτροπή την εκπρόθεσμη εγγυητική επιταγή ενός κ.Καλογρίτσα. Η εγγυητική αυτή των 3 εκ.€ δόθηκε από την Attica Bank. Την μοναδική τράπεζα η οποία δεν υπάγεται σε έλεγχο της ΕΚΤ και έτσι «παίζει μπάλα» η Κυβέρνηση. Φυσικά για αυτή την επιταγή η εγγύηση ήταν ένα βοσκοτόπι στην Ικαρία. Απίθανο; Μετά την αποκάλυψη όλων αυτών των περίεργων συμπτώσεων ο κ. Καλογρίτσας αποσύρθηκε. Τη θέση του ως υπερθεματιστής έλαβε ο κ.Ιβάν Σαββίδης. Ο τελευταίος όταν εξήλθε του διαγωνισμού και ενώ εκείνη τη στιγμή είχε αναδειχθεί 5ος δήλωνε μεταξύ άλλων πως χαίρεται που ανέβηκε η τιμή για συγκεκριμένους επιχειρηματίες, αυτός ήταν ένας από τους σκοπούς του.
Στη συνέχεια ακολουθεί ένα μίνι δικαστικό θρίλερ. Η πλειοψηφία νομικών και πολιτών θεωρεί πως ο νόμος Παππά θα εκπέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δικηγόρος δεν είμαι αλλά μιλάμε για έναν νόμο ο οποίος πέραν της φίμωσης του Τύπου λέει στον πυρήνα του πως δεν δύναται να υπάρχουν επικερδείς επιχειρήσεις επειδή κάποιος Υπουργός αποφάσισε σε έναν συγκεκριμένο τομέα να υπάρχουν μόνο 4 επιχειρήσεις. Μιλάμε δηλαδή για τη σύσταση ενός καρτέλ με τις ευλογίες του κράτους. Πέραν της άρσης αρμοδιοτήτων από το ΕΣΡ. Η συνεδρίαση αναβάλλεται με τον Πρόεδρο του ΣτΕ να δηλώνει πως αυτό συνέβη εξαιτίας του έντονου κλίματος στην κοινωνία. Ενώ νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα…
Ο Πρωθυπουργός των Ελλήνων, Αλέξης Τσίπρας, προσκαλεί τους 3 Ανώτατους Δικαστικούς στο Μαξίμου. Θέμα συζήτησης δεν είναι η Δικαιοσύνη, ούτε ο νόμος Παρασκευόπουλου ο οποίος έχει αποφυλακίσει πρόωρα πολλούς και διάφορους με αφορμή την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Το θέμα είναι οι αυξήσεις των Δικαστικών! Σας υπενθυμίζω πως όλα αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας και όχι σε κλειστές συναντήσεις με γάτες Ιμαλαΐων. Τη συνάντηση αυτή και το αλισβερίσι το λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό, χειραγώγηση ανωτάτων δικαστικών λειτουργών.
Με τα πολλά φτάνει η Τετάρτη 26 Οκτωβρίου όπου λαμβάνει χώρα η τελική συνεδρίαση και κρίνει τον νόμο αντισυνταγματικό με σκορ 14-11. Μιλάμε για ένα κανονικό ντέρμπι. Η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της θα πουν πολλοί (ορθώς). Οι 11 όμως από τους 25 ανώτατους Δικαστές θεώρησαν πως αυτός ο νόμος είναι μία χαρά και μπορεί να εφαρμοσθεί;
Η τελική πράξη του δράματος έρχεται από την λατρεμένη για μένα Κυβερνητική Εκπρόσωπο κ. Όλγα Γεροβασίλη. Με ψύχραιμο, υπέροχο, αυταρχικότατο ύφος κατακεραυνώνει έναν από τους σοβαρότερους θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη επειδή δε της άρεσε η απόφαση. Συνέχισε με τα ψέμματα ότι τάχα δήθεν οι δικαστές προτίμησαν να επιστρέψουν τα χρήματα σε 4 πολύ πλούσιους ανθρώπους αντί σε παιδικούς σταθμούς και νοσηλευτές. Αυτό που δεν μας είπε η Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης είναι οτι με υπογραφή Τσίπρα τα χρήματα από τις άδειες πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση υποχρεώσεων του Κράτους με τους δανειστές. Σας θυμίζω μάλιστα το περσινό γοητευτικό καλοκαίρι όπου εν μέσω διαπραγμάτευσης και «διαπραγμάτευσης» η ελληνική πλευρά παρουσίαζε εκτιμήσεις για έσοδα έως 500 εκ.€ από τις άδειες. Τα δε χρήματα για τους παιδικούς σταθμούς και για τους νοσηλευτές θα αντληθούν (αν όχι εξ’ολοκλήρου σε μεγάλο βαθμό) από προγράμματα ΕΣΠΑ.
Στο δια ταύτα της υποθέσεως. Τα κανάλια, κάποιοι ιδιοκτήτες και αρκετοί μεγαλοδημοσιογράφοι χαίρουν πολύ χαμηλής εκτίμησης εδώ και χρόνια. Παρόλα αυτά, η ιστορία ελέγχου της ενημέρωσης και των ίδιων ή παρόμοιας κλίμακας επιχειρηματιών από μία αριστερή Κυβέρνηση γύρισε μπούμερανγκ. Η Κυβέρνηση απώλεσε μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι «πέφτει αύριο». Το διακύβευμα άλλωστε είναι προφανές όσον αφορά την κομματική πίτα του Σύριζα. «Εμείς θέλαμε να καθαρίσει το τηλεοπτικό τοπίο αλλά καναλάρχες και κατεστημένο τα βρήκαν με τους Δικαστές για να πολεμήσουν την αριστερή Κυβέρνηση» θα πούνε.
Τέλος να σημειώσουμε πως τα περίπου 250 εκ.€ σε ορίζοντα 10 χρόνων των τηλεοπτικών αδειών συνεισφέρουν λιγότερο από το 1% στο ΑΕΠ της χώρας για ένα έτος. Αυτό για όσους νομίζανε πως το Κράτος πήρε χρήματα που θα λύσουν προβλήματα.
Ο μόνος σκοπός των κυρίων Παππά – Τσίπρα ήταν ο απόλυτος έλεγχος της ενημέρωσης. Ο μύθος ότι η αριστερά είναι καλή και αγαθή (σε αντίθεση με όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις) και ως εκ τούτου έχει ηθικό πλεονέκτημα γκρεμίζεται κάθε μέρα που αυτή η Κυβέρνηση συνεχίζει σε αυτές τις πρακτικές. Αυτό τουλάχιστον ίσως είναι μακροπρόθεσμα θετικό για τη χώρα.
Πηγή
