Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» και ο επικεφαλής της υποδέχθηκαν τον πρόεδρο...
Ομπάμα, πολλοί ήσαν εκείνοι που μειδίασαν αναλογιζόμενοι τα γνωστά αντιαμερικανικά και αντιιμπεριαλιστικά συριζέικα συνθήματα.
Περσινά ξινά σταφύλια, είπαν άλλοι.
Με τη διαφορά ότι τα σταφύλια δεν είναι περσινά! Είναι φετινά! Και αποδεικνύουν πώς ο χαμαιλεοντισμός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βυθίσει στη λήθη όλες τις κατηγορίες κατά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ακόμη και την ειρωνεία περί «βραβευμένου με Νόμπελ Ομπάμα».
Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι προχθές κατηγορούσαν τις ΗΠΑ για τους τελευταίους πολέμους, δεν βρήκαν να πουν μια λέξη για όλα αυτά που διακήρυσσαν.
Διότι στο κείμενο θέσεων που κυκλοφόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2016 ενόψει του 2ου Συνεδρίου, τα πράγματα ήταν εντελώς σαφή:
«Σε μια ταραγμένη γεωπολιτικά εποχή και περιοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να εναρμονίζεται με τα κελεύσματα και τις επιθυμίες των ΗΠΑ και των ισχυρότερων κρατών-μελών της Ε.Ε., αλλά να αξιοποιεί την ιστορική και γεωπολιτική θέση της χώρας μας με τρόπο που αντιστοιχεί στις μεγάλες ανακατατάξεις της εποχής μας».
Λίγο νωρίτερα, μιλώντας στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, στις 6 Μαρτίου 2016, ο κ. Τσίπρας είχε πει:
«Και βρισκόμαστε μπροστά στη πρώτη φορά που ο Δυτικός κόσμος αισθάνεται, βλέπει, ότι υπάρχουν επιπτώσεις από τις άλογες επιλογές στην εύθραυστη περιοχή της Μέσης Ανατολής, επιπτώσεις που αυτή τη φορά δεν αφορούν, δεν έχουν ως αποτέλεσμα, αστάθεια σε αυτές τις περιοχές αλλά αφορούν την καρδιά της Ευρώπης. Οι άλογες επιλογές επεμβάσεων, η συνδρομή σε ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, ή η υποδαύλιση πολεμικών συγκρούσεων, η διάλυση ολόκληρων κρατών, δομημένων, συντεταγμένων, άλλοτε είχε ως αποτέλεσμα την αστάθεια στα κράτη αυτά ή στην περιοχή. Σήμερα, για πρώτη φορά η Δύση και η Ευρώπη συνειδητοποιούν ότι τα αποτελέσματα από αυτές τις επιλογές και τις επιδράσεις δεν αφορούν μόνο αυτή την εύθραυστη περιοχή, αλλά φτάνουν ως τον πυρήνα της Ε.Ε. και της Ευρώπης».
Και στις 13 Οκτωβρίου 2016, μιλώντας στο 2ο Συνέδριο του κόμματός του, ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει για «την ειρηνική επίλυση των διαφορών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής που έχει μετατραπεί σε πραγματική πυριτιδαποθήκη από τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις και την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας».
Ακολούθησε η Πολιτική Απόφαση του 2ου Συνεδρίου (24 Οκτωβρίου 2016) με αναφορά στην «ειρηνική επίλυση των διαφορών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής που έχει μετατραπεί σε πραγματική πυριτιδαποθήκη από τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις και την έξαρση της φονταμεταλιστικής τρομοκρατίας».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 15 Δεκεμβρίου 2015:
«Πέρα από τα ευρωπαϊκά σύνορα οι εκλογικές ήττες των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στις Προεδρικές εκλογές της Αργεντινής και τις εθνικές εκλογές της Βενεζουέλας συνιστούν ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη που θέτουν σε κίνδυνο τη διαδικασία της κοινωνικής αλλαγής και της ALBA στην Λατινική Αμερική και επιτρέπουν στις ΗΠΑ να ανακτήσουν τον οικονομικό και γεωστρατηγικά ρυθμιστικό και επεμβατικό ρόλο τους στην ευρύτερη περιοχή».
Αυτά τον καιρό που ο ΣΥΡΙΖΑ «κυβερνά» (λέμε τώρα).
Ας πάμε και στα πιο παλιά:
-Ανακοίνωση του Τμήματος Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση στην Ουκρανία, 19 Φεβρουαρίου 2014:
«Σήμερα στην Ουκρανία διακυβεύεται η δημοκρατία και η ειρήνη, καθώς μια εμφύλια σύρραξη μπορεί να ενέχει τεράστιους κινδύνους.
Η πλειοψηφία του ουκρανικού λαού, ο ίδιος ο κυρίαρχος λαός είναι ο μόνος που θα επιλέξει την πορεία της χώρας προς το μέλλον, μακριά από εμπλεκόμενες δυνάμεις, που σε έναν νέο γεωπολιτικό ανταγωνισμό επαναφέρουν τις πιο επικίνδυνες μέρες του Ψυχρού Πολέμου.
Η ΕΕ οφείλει να μην εμπλακεί ενεργά με κανέναν έμμεσο ή άμεσο τρόπο προκειμένου να ικανοποιήσει γεωπολιτικές επιδιώξεις, που θα θέσουν, όμως, σε άμεσο κίνδυνο την ειρήνη».
-Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές, 25 Απριλίου 2014:
«Η ριζοσπαστική αριστερά διεκδικεί και αγωνίζεται για:
Ευρώπη ειρηνική, από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια προς όφελος της ειρήνης σε όλο τον κόσμο, που θα βασίζει την ασφάλειά της στη μείωση των εξοπλισμών και τη συνεννόηση, στον εξοβελισμό των πυρηνικών και των άλλων όπλων μαζικής καταστροφής. Με ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και συνεργασίας με τη συμμετοχή και της Ρωσίας. Ευρώπη που θα απαγορεύει την αποστολή στρατιωτών εκτός συνόρων. Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ και ευρωστρατό. Ούτε ένα ευρώ, ούτε ένας στρατιώτης για νατοϊκές εκστρατείες! Να αποσυρθούν αμέσως οι δυνάμεις που είναι έξω από το έδαφος της Ευρώπης. Λύση στο ουκρανικό ζήτημα με όρους δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας. Κατάργηση των βάσεων των ΗΠΑ και τα πυρηνικά όπλα».
-Πολιτική Απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, 21 Οκτωβρίου 2014:
«Ένας νέος ψυχρός πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να οδηγήσει τους λαούς της σε νέες και εκρηκτικές περιπέτειες.
Η Ελλάδα οφείλει να συγκαταλέγεται στις δυνάμεις που εργάζονται με συνέπεια και αφοσίωση για την σταθερότητα, την ειρήνη και την αλληλεγγύη και συνεργασία λαών και κυβερνήσεων στη βάση της διεθνούς νομιμότητας και στη βασική αρχή για το απαραβίαστο των συνόρων. Η γεωπολιτική δυναμική της χώρας μας, όπως και η γεωγραφική της θέση αντί να μας εκθέτουν σε κίνδυνους μπορεί να αναδείξουν τη χώρα μας, το λαό μας, και τα αναγκαία ισχυρά αντί-ιμπεριαλιστικά κινήματα ειρήνης σε σημαντικό παράγοντα και κρίκο διαχρονικής σταθερότητας και συνεργασίας.
Δεν μας δεσμεύει καμία διαδικασία που εντάσσει τη χώρα μας σε παθητικό παίκτη, αδύναμο και ευάλωτο "εταίρο" στις όποιες ενεργειακές, εμπορικές και οικονομικές συνεργασίας εντός και εκτός Ευρώπης. Η γεωπολιτική αντιπαράθεση που λαμβάνει μέρος στο κόσμο μας, προϋποθέτει ανάδειξη δυνατοτήτων και ευκαιριών με συμμαχίες σε πολλαπλά επίπεδα και με τους BRICS».
-Ανακοίνωση Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις στην Αίγυπτο, 5 Ιουλίου 2013:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την έννοια «κουτσών δημοκρατιών» που μπαίνουν στο «γύψο έως ότου ο ασθενής ανακάμψει».
Οι τραγικές εξελίξεις στην Αίγυπτο είναι απόρροια της ακραίας φτώχειας, και περιθωριοποίησης του λαού της. Είναι αποτέλεσμα της λεηλασίας του πλούτου της από το ΔΝΤ, την ντόπια ολιγαρχία και άλλων οργανισμών ιμπεριαλιστικού ελέγχου».
-Πολιτική Απόφαση Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, 22 Ιουλίου 2013:
«Ο σημερινός κόσμος είναι πολυπολικός αλλά όχι ειρηνικός και δίκαιος. Δίπλα στην ιμπεριαλιστική παρουσία των ΗΠΑ, που σήμερα υφίστανται περιορισμό της ισχύος τους, αναδύεται και επηρεάζει τις παγκόσμιες αντιθέσεις η Κίνα, μεταφέροντας μεγάλο μέρος των διεθνών εντάσεων στην Άπω Ανατολή. Οι χώρες που αποκαλούνται BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) μεταβάλλουν τις διεθνείς ισορροπίες και τους συσχετισμούς στους παγκόσμιους οργανισμούς, με τη Ρωσία να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο.
Σ’ αυτό το ασταθές γεωπολιτικό πλαίσιο κινείται, καθοδηγούμενη από τη Γερμανία, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υποτάσσει ολοένα και περισσότερο τις κατακτήσεις των ευρωπαϊκών λαών στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των κεφαλαίων. Η γερασμένη Ευρώπη, η οποία παράγει ολοένα και λιγότερο πλούτο και κινείται ανάμεσα σε δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, δεν έχει καμία προοπτική αν δεν ανατρέψει την αυτοκαταστροφική νεοφιλελεύθερη στρατηγική της».
-Ανακοίνωση Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία, 28 Αυγούστου 2013:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή ήταν και είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε κάθε είδους ιμπεριαλιστική επέμβαση. Η στρατιωτική επέμβαση που προετοιμάζουν οι ΗΠΑ με τους συμμάχους τους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βρει την Ελλάδα εμπλεκόμενη, με οποιαδήποτε μορφή, έμμεσα ή άμεσα, που θα διευρύνει στην περιοχή γεωπολιτικές αποσταθεροποιήσεις με τεράστιους κινδύνους ακόμα και για την παγκόσμια ειρήνη. Ο ΟΗΕ, είναι ο μοναδικός διεθνής οργανισμός που οφείλει να διερευνήσει με απόλυτη αντικειμενικότητα τα αίτια της βάρβαρης και πρωτόγνωρης επίθεσης με χημικά εναντίον αθώων πολιτών.
Μόνο ο Συριακός λαός είναι εκείνος που θα καθορίσει με ειρηνικά, πολιτικά μέσα τον άμεσο τερματισμό ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να στηρίξει αυτήν την μοναδική οδό.
Προειδοποιούμε την ελληνική κυβέρνηση να μην επιτρέψει η χώρα μας να γίνει μέρος μιας τυχοδιωκτικής πολεμικής σύγκρουσης, που θα έχει ολέθριες συνέπειες για όλους τους λαούς της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού λαού».
-Ψήφισμα της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συρία, στις 3 Σεπτεμβρίου 2013, υπό τον γενικό τίτλο «Όχι στον πόλεμο, Καμιά συμμετοχή – Καμιά Διευκόλυνση»:
«Ο βραβευμένος με το Νόμπελ ειρήνης Πρόεδρος Ομπάμα δεν μπορεί να πείσει ούτε την πλειοψηφία της κοινής γνώμης στη χώρα του για την ανάγκη διεξαγωγής στρατιωτικής δράσης στη Συρία.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, έπαιξαν το «χαρτί» των αντικαθεστωτικών στον πολυαίμακτο εμφύλιο της Συρίας ανάμεσα σε ένα ακραία αυταρχικό καθεστώς και ακραίους ισλαμιστές που το αντιπολιτεύονται. Για μεγάλο διάστημα αρνούνταν την πολιτική λύση της κρίσης με διαπραγματεύσεις, στις οποίες θα συμμετείχε και η πλευρά Άσαντ, όπως πρότεινε ο ΟΗΕ. Το γεγονός ότι επίκειται μία ιμπεριαλιστική επίθεση δεν ωραιοποιεί τον χαρακτήρα του δικτατορικού καθεστώτος Άσαντ. Ο ιμπεριαλιστικός αυτός πόλεμος, προσβλέπει σε νέο-αποικιακές στρατηγικές που ήδη έχουν υλοποιηθεί σε μια σειρά από χώρες στην Μ. Ανατολή και Β. Αφρική.
Όπως και η ανάληψη στρατιωτικής δράσης δεν είναι αρμοδιότητα του ΝΑΤΟ ή συγκεκριμένων χωρών, που ήδη εμπλέκονται στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με την πλευρά των αντικαθεστωτικών. Το ΝΑΤΟ με το νέο παγκόσμιο δόγμα του έχει μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο εργαλείο επέμβασης και καταστροφής σε κάθε γωνία του πλανήτη.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα παλέψει για το οριστικό κλείσιμο των Νατοϊκών βάσεων και την απομάκρυνση –απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ. Μια Ελλάδα της ειρήνης μπορεί να γίνει το παράδειγμα στην Μεσόγειο, μια θάλασσα και μια περιοχή απαλλαγμένη από ξένους στόλους, πυρηνικά και αλλά απαγορευμένα όπλα μαζικής καταστροφής. Οι χώρες στις δυο όχθες της Μεσογείου και οι λαοί τους μπορούν και πρέπει να αναπτύξουν ένα ισχυρό φιλειρηνικό, αντί – ιμπεριαλιστικό κίνημα που θα αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο στα γεράκια του πολέμου».
-Παρουσίαση θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας από τον Αλ. Τσίπρα και τον Θ. Δρίτσα, 1 Ιουνίου 2012:
Κεντρική θέση η «αποδέσμευση» από το ΝΑΤΟ, η «εγκατάλειψη του δόγματος ανήκομεν εις την Δύσιν», ενώ επαναλαμβάνεται η πάγια θέση για την επίλυση των προβλημάτων στη βάση του διεθνούς δικαίου και του σεβασμού της εδαφικής κυριαρχίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο πρόγραμμα, πρέπει η διεθνής παρουσία της χώρας να μην εξαντλείται στα «λεγόμενα εθνικά θέματα», αλλά να καλύπτει την «προστασία του περιβάλλοντος, την εξάλειψη της φτώχειας και την αλληλεγγύη με τον Τρίτο Κόσμο».
Στο αμυντικό πρόγραμμά του ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την αντικατάσταση του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Άμυνας με ένα «Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλειας» για τη μείωση των εξοπλισμών και στο πλαίσιο της απεμπλοκής από τους «σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ» προβλέπει μια οργανωτική ανασυγκρότηση των Ελληνικών Δυνάμεων, τον περιορισμό των μη επιχειρησιακών μονάδων, επανασχεδιασμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων, νέο θεσμικό πλαίσιο για την ιεραρχία, προαγωγές και μεταθέσεις. Από το πρόγραμμα δεν λείπει και η δέσμευση για εισοδηματική αποκατάσταση εν ενεργεία αξιωματικών και αποστράτων, με την κατάργηση των μνημονιακών νόμων.
-Ομιλία Αλ. Τσίπρα στην ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σπόρτινγκ, 1 Απριλίου 2011:
«Και έτσι με κομμένη την ανάσα τούτες τις μέρες παρακολουθούμε, ταυτόχρονα, τις τραγικές συνέπειες της κρίσης του υπαρκτού καπιταλισμού που φτωχοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το πλανήτη, της νέας πολεμικής επέμβασης στη Λιβύη, αλλά και της νέας πυρηνικής τραγωδίας στη Φουκουσίμα.
Σε σχέση με την επέμβαση στη Λιβύη θα ήθελα και από αυτό το βήμα να ζητήσω την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας και των Ελλήνων στρατιωτών από τις επιχειρήσεις.
Για τη Φουκουσίμα όμως, δε θα θελα να σταθώ μόνο στην ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, αλλά να επισημάνω ότι στην περίπτωση αυτή αντικατοπτρίζεται με τον πλέον οδυνηρό τρόπο το ναυάγιο αλλά και η επικινδυνότητα του καπιταλισμού για την ανθρωπότητα.
Και αποτελεί ύβρη το γεγονός ότι η Ιαπωνία, η χώρα που θρήνησε χιλιάδες νεκρούς από τον πυρηνικό όλεθρο, στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, στο όνομα του κέρδους και της αλόγιστης ανάπτυξης, βρίσκεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με τον πυρηνικό όλεθρο.
Ο αγώνας της αριστεράς, λοιπόν, απέναντι στη θεοποίηση του κέρδους, ο αγώνας της αριστεράς ενάντια στον πόλεμο και στον ιμπεριαλισμό, ο αγώνας της αριστεράς ενάντια στην πυρηνική ενέργεια, είναι τελικά ένας αγώνας για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας».
-Πολιτική Απόφαση της Κ.Π.Ε του ΣΥΝ, 5 Νοεμβρίου 2011:
«Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στην Ε.Ε. αλλά και στο κόσμο. Αυξάνουν οι πιθανότητες μιας νέας όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης δεδομένου πως οι πολιτικές λιτότητας στην Ε.Ε. και σε όλο τον κόσμο κάθε άλλο παρά επιλύουν το πρόβλημα υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου. Ο ανταγωνισμός μερίδων του κεφαλαίου δεν επιτρέπει την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του καπιταλισμού, που προϋποθέτει την καταστροφή μέρους του κεφαλαίου, με συνέπεια όλα τα ενδεχόμενα να είναι δυνατά.
Σήμερα με την αποδυνάμωση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και την ανάδυση πολλαπλών οικονομικών κέντρων, της Κίνας, της Ρωσίας κ.α., δεν υπάρχει η ηγέτιδα δύναμη για να εκπροσωπήσει τα γενικά συμφέροντα του καπιταλισμού με συνέπεια η περίοδος να θυμίζει έντονα την προηγούμενη μεγάλη καπιταλιστική κρίση, εκείνη του '30».
Πηγή
