φαίνεται πως είχε μια πολύ χαρακτηριστική φωνή που σε συνδυασμό με την εκφορά, το ύφος, την ένταση και την θεατρικότητα ήταν και είναι εύκολα αναγνωρίσιμη.
Ο Φύρερ όμως δεν ήθελε ποτέ να ηχογραφείται η φωνή του, εάν ο ίδιος δεν ήταν ενήμερος αλλά και κατάλληλα προετοιμασμένος. Γι αυτό και το είχε απαγορεύσει αυστηρά. Έτσι σήμερα υπάρχει μονάχα μια ηχογραφημένη συνομιλία στην οποία ακούγεται να μιλά ο ίδιος και θεωρείται πως αυτή είναι και η ήρεμη, κανονική φωνή του Χίτλερ.
Η ηχογράφηση, όπως αναφέρει το War History On Line έγινε εν αγνοία του το 1942 κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον μετέπειτα πρόεδρο της Φινλανδίας και τότε αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ. Οι δύο άνδρες, συναντήθηκαν σε ένα βαγόνι του προσωπικού τραίνου του Στρατάρχη ο οποίος παρέθεσε στον Χίτλερ και σε άλλους επίσημους καλεσμένους ένα μυστικό γεύμα.
Τη στιγμή όμως που ο Χίτλερ χαιρετούσε κατά την άφιξή του τον Μάνερχαϊμ και του ευχόταν για τα γενέθλιά του, ένας Φιλανδός μηχανικός, ο Θορ Ντάμεν τον ηχογράφησε και συνέχισε για περίπου 11 λεπτά καταγράφοντας ουσιαστικά όλη τη συνομιλία των δύο ανδρών.
Κάποια στιγμή βέβαια έγινε αντιληπτός από άνδρες των SS και απαίτησαν να σταματήσει. Ωστόσο, η εταιρεία YLE στην οποία εργαζόταν ο Ντάμεν κατάφερε να διατηρήσει στα αρχεία της την ηχογράφηση. Αρχικά βέβαια δόθηκε στην Κustaa Vilkuna, την ανώτατα υπηρεσία λογοκρισίας της χώρας και μόνο το 1957 επεστράφη στην εταιρεία. Λίγα χρόνια αργότερα δόθηκε στη δημοσιότητα και πολλοί ήταν αυτοί που αμφισβήτησαν τη γνησιότητα της. Ωστόσο, ειδικοί που εξέτασαν το ντοκουμέντο αποφάνθηκαν πως αυτή ήταν όντως η φωνή του Χίτλερ. Ήπια, ήρεμη, χωρίς εντάσεις και κραυγές, κορώνες και άλλα θεατρικά στοιχεία.
