Το ειδυλλιακό μέρος λίγο έξω από τις ακτές της Νάπολης λέγεται Γκαϊόλα. Η φυσική ομορφιά του νησιού είναι απαράμιλλη. Και η κακοδαιμονία που το ακολουθεί ωστόσο δεν πάει πίσω. Όσοι είχαν αγοράσει το συγκεκριμένο νησί είχαν τραγικό τέλος.
Το γραφικό νησάκι το λάτρευαν οι Ρωμαίοι και για αυτό έχτισαν και έναν ναό της Αφροδίτης σε αυτό. Σε αυτό ζούσε ένας ερημίτης τον οποίο συντηρούσαν οι κάτοικοι στην άλλη πλευρά της ακτής. Ο μύθος λέει πως ο ερημίτης εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και καταράστηκε το νησί.
Το 1920 ο Ελβετός Χανς Μπράουν το είχε στη κατοχή του. Το πτώμα του βρέθηκε τυλιγμένο σε ένα τσουβάλι. Η γυναίκα του πνίγηκε. Ο επόμενος ιδιοκτήτης ένας Γερμανός ο Οτο Γκρανμπακ, πέθανε από καρδιακή προσβολή μέσα στη βίλα που δεσπόζει πλέον παρατημένη. Ένας επόμενος ιδιοκτήτης αυτοκτόνησε. Για ένα διάστημα το νησί ανήκε και στον Τζιάνι Ανέλι, τον ιδιοκτήτη της Φίατ, ο οποίος είδε πολλά μέλη της οικογένειας του να πεθαίνουν την ίδια περίοδο.
Ο τελευταίος άνθρωπος που κατείχε το νησί, ο ιδιοκτήτης μιας ασφαλιστικής εταιρίας ονόματι Τζιανπασκουάλε Γκραπόνε, δεν είναι νεκρός αλλά στη φυλακή για χρέη.
Το νησί πλέον ανήκει στην πολιτεία η οποία έχει ανακηρύξει την περιοχή ως θαλάσσια προστατευόμενη ζώνη και έχει δημιουργήσει το «Υποβρύχιο Πάρκο της Γκαϊόλα.
