Αρκετοί Έλληνες πολίτες έχουν οδηγηθεί τα τελευταία χρόνια στη φυλακή ή βρίσκονται αυτή τη στιγμή εκεί επειδή χρωστούν. Καθημερινά καταλήγουν πίσω από τα σίδερα, επειδή αδυνατούν να πληρώσουν τα πρόστιμα ή τις οφειλές τους σε Εφορία, Κοινωνική Ασφάλιση, διατροφές κλπ.
Οι περισσότεροι που είναι έγκλειστοι στις φυλακές, είτε είναι άνεργοι είτε έχουν πενιχρά εισοδήματα με αποτέλεσμα να αδυνατούν να πληρώσουν έστω και δόσεις για τις οφειλές τους.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο Νίκος… Είναι ένας σεμνός βιοπαλαιστής, ευσυνείδητος, οικογενειάρχης και ταλαίπωρος λόγω της ιδιομορφίας της εργασίας του. Συχνό φαινόμενο τελευταία, να ψάχνεις για δουλειά… Ο Νίκος «αλωνίζει» μέρα νύχτα τη Σύρο για ένα πενιχρό, γλίσχρο μεροκάματο, αρχικά βγάζοντας λοταρίες και αν του δοθεί η ευκαιρία να δουλέψει για να βγάλει ένα μεροκάματο.
Τα παιδικά χρόνια του Νίκου υπήρξαν δυστυχισμένα και πολύπαθα. Είχε πάρει… διαζύγιο με τα γράμματα, σε ηλικία 12 ετών, έπιασε δουλειά σ΄ ένα μανάβικο, για να μαζέψει λεφτά, χωρίς να το ξέρουν οι γονείς του. Πράγμα που αποδεικνύει ότι από μικρός είχε το μικρόβιο για δουλειά…
Ο Νίκος είναι πατέρας ενός νεογέννητου μωρού, ο οποίος από το πουθενά βρέθηκε για λίγες ημέρες στις φυλακές της Χίου. Όπως μας ανέφερε, πήγε να ανανεώσει την Άδεια Εργασίας, για την δουλειά του και τελικά του φόρεσαν χειροπέδες και “αναχώρησε” για Χίο
Γιατί όλα αυτά; Για μια παλιά παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας την οποία δεν είχε πληρώσει! Τα χρόνια πέρασαν και η κλήση των 350 ευρώ έγινε 750 ευρώ. Σύμφωνα με τον Νίκο, πριν από λίγες ημέρες επισκέφτηκε την αστυνομία, για να ανανεώσει την άδεια εργασίας του.
Δύο ήταν οι εκδοχές για τον φίλο μας το Νίκο, ή να πληρώσει το πρόστιμο ή να πάει για λίγες ημέρες στη φυλακή. Αδυνατώντας να πληρώσει το χρέος του, αποφάσισε να εκτίσει την ολιγοήμερη ποινή φυλάκισης.
Ο Νίκος πέρασε τρία… αξέχαστα βράδια στο κρατητήριο στην Σύρο, άλλο ένα βράδυ στο αστυνομικό τμήμα της Χίου και τρία βράδια στις φυλακές της Χίου, για το … βαρύτατο αδίκημα να αμελήσει να πληρώσει ένα χρέος ύψους 350 ευρώ, επειδή δεν είχε δίπλωμα οδήγησης! Με τις προσαυξήσεις το χρέος ανέβηκε στα 750 ευρώ, ωστόσο όπως δήλωσε δεν είχε να δώσει τα χρήματα, αλλά και να τα είχε θα προτιμούσε να τα έδινε για να καλύψεις τις ανάγκες του παιδιού του και της οικογένειας του.
“Προτιμώ τα λεφτά να τα δώσω στο μωρό μου, να φάει και να πιει, απ’ ότι να τα δώσω σε αυτούς που μας τα στερούν. Ακόμα κι αν μπορούσα να τα βρω τα χρήματα, πράγμα δύσκολο, προτιμώ να τα έδινα στο παιδί μου να φάει”.
Οι τρεις ημέρες μέσα στην φυλακή θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως εφιαλτικές, κυρίως για την σκέψη ότι βρίσκόταν μακριά από την αγαπημένη του οικογένεια, ωστόσο όπως μας τόνισε ο ίδιος, όλοι του φέρθηκαν άψογα (αστυνομικοί, κρατούμενοι) και δεν έχει κανένα παράπονο γι αυτό, καθώς επέλεξε να τιμωρηθεί με αυτό το τρόπο.
Η περίπτωσή του είναι άξια αναφοράς και αποδεικνύει για ακόμα μια φορά την παροιμία, »όπου φτωχός και η μοίρα του», για τα όσα πέρασε και για τα όσα περνάει. Ωστόσο το μεγαλύτερο μαρτύριο για τον ίδιο και την οικογένεια του ήταν όταν αποφυλακίστηκε και δέχτηκε τον κοινωνικό ρατσισμό από την κοινωνία της Σύρου. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει του δουλειά του και να μην μπορεί να βρει δουλειά, γιατί όπως μας ανέφερε ακούστηκε στην τοπική κοινωνία της Σύρου, ότι συνελήφθη για ναρκωτικές ουσίες. Κάτι Βέβαια που δεν ισχύει …
“Δεν νομίζω ότι μπορούν να μετρηθούν οι νύχτες που έμεινα ξάγρυπνος. Όλο αυτό το καιρό, η ιστορία αυτή με «τσάκισε». Ήμουν μέσα στο άγχος και στις φοβίες. Ταλαιπωρήθηκα και εγώ και η οικογένεια μου, σε ψυχολογικό επίπεδο και συνεχίζουμε να ταλαιπωρούμαστε, γιατί ο κόσμος με θεωρεί εγκληματία. Δεν είμαι ούτε κανένας κλέφτης, ούτε ο Πάσαρης, ούτε κανένας έμπορος ναρκωτικών, αλλά τώρα όλες οι πόρτες είναι κλειστές” ανέφερε ο ίδιος.
Θέλει να μπορεί να βάζει βενζίνη στο αυτοκίνητο χωρίς να σκέφτεται το δεκάρικο. Να μεγαλώνει το παιδί του με αξιοπρέπεια και να καταφέρει να κερδίσει ξανά την εκτίμηση του κόσμου.
Μιλάμε για το ίδιο το κράτος που καθώς φαίνεται δεν κυνηγάει τον βιομήχανο ο οποίος άρπαξε τα δάνεια, πτώχευσε την επιχείρησή του στην Ελλάδα, άφησε απλήρωτους τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία και μετακόμισε τις μπίζνες του στο εξωτερικό. Κυνηγάει τον βιοπαλαιστή, για να εισπράξει το μεροκάματο, που ο ταλαίπωρος άνθρωπος δεν μπόρεσε να πληρώσει προς το Δημόσιο.
Με ιδιαίτερη ευαισθησία παρακολουθούμε το θέμα του Νίκου και κάνουμε έκκληση στον κόσμο της Σύρου, να βάλει τέλος στις φήμες και να δει το Νίκο ως ένας απλό, εργατικό άνθρωπο και οικογενειάρχη.
Όποιος μπορεί να του προσφέρει μια δουλειά, θα ήταν ότι καλύτερο για το νεαρό πατέρα…
