γίνεται. Οι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους με διάφορους τρόπους. Μπορεί να είναι υπερπροστατευτικοί, να τους αγοράζουν πάρα πολλά παιχνίδια ή να τους κάνουν όλα τα χατίρια. Ακόμα, μπορεί να επιβάλλουν στους άλλους την ιδιαίτερη μεταχείριση του παιδιού τους. Αυτό που θεωρούν αποδεκτό οι γονείς αποτελεί και το μέτρο του αποδεκτού για το παιδί.
Το κακομαθημένο παιδί θεωρεί ότι το ίδιο και οι ανάγκες του είναι πιο σημαντικές από οτιδήποτε άλλο και κάνει τα πάντα για να πετύχει αυτό που θέλει. Είναι όμως σημαντικό να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στη συμπεριφορά που είναι ανάλογη με την ηλικία του παιδιού και στα πείσματα και τους θυμούς στα οποία καλείστε να υποκύψετε. Οι ειδικοί λένε ότι ο πραγματικός εγωισμός ξεκινάει όταν τα παιδιά είναι μεταξύ 4 και 6 χρονών. Πριν από αυτήν την ηλικία το μωρό σας απλά επιζητά να ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και σωματικές του ανάγκες.
Το Infokids.gr συγκέντρωσε και σας προτείνει 4 τρόπους με τους οποίους οι γονείς θα μεγαλώσουν παιδιά που δεν θα αναπτύξουν εγωκεντρικά συναισθήματα αλλά θα μάθουν να σέβονται και να προσαρμόζονται στο περιβάλλον που βρίσκονται κάθε φορά.
Μελέτες υποστηρίζουν πως όταν οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από τα παιδιά των οποίων οι γονείς τους επιτρέπουν να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει. Έχοντας κατά νου πως πειθαρχία σημαίνει διδασκαλία ενός αποδεκτού τρόπου συμπεριφοράς (και όχι τιμωρία), πειθαρχήστε το παιδί ακολουθώντας τις παρακάτω προρτεινόμενες κατευθυντήριες γραμμές. Ασφαλώς, μην περιμένετε άμεσα αποτελέσματα. Πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που απαιτεί υπομονή από την πλευρά σας.
1. Η παγίδα του ενοχικού γονέα
Πολλοί γονείς προσπαθούν να «ξορκίσουν» τις ενοχές τους απέναντι στα παιδιά -κυρίως εάν εργάζονται πολλές ώρες ή έχουν χωρίσει- με το να τους προσφέρουν περισσότερα παιχνίδια ή ρούχα και λιγότερη τιμωρία. Αντισταθείτε στην παρόρμησή σας να του κάνετε όλα τα χατίρια και προσπαθήστε να «ξορκίσετε» τις ενοχές σας εξασφαλίζοντας κάθε μέρα ουσιαστικό και ποιοτικό χρόνο με το παιδί σας. Μην περιμένετε, βέβαια, ότι το παιδί δεν θα αντιδράσει στην αλλαγή. Όμως, είναι σημαντικό να βάλετε σαφή και σταθερά όρια. Τα παιδιά δεν χρειάζονται πάντα αυτό που ζητούν, αλλά επιμένοντας να το έχουν δοκιμάζουν τα όρια που τους έχετε θέσει.
2. Η παγίδα του "Κάνω ό,τι και οι άλλοι γονείς"
Πολλοί γονείς πέφτουν στην παγίδα να ικανοποιήσουν τα θέλω και τις επιθυμίες των παιδιών, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι το παιδί τους δεν θα μειονεκτεί έναντι των συνομηλίκων του.Πριν αποφασίσετε εάν θα ενδώσετε σε μια απαίτησή του ή όχι, αναρωτηθείτε: «Αυτό το πράγμα είναι κάτι που πραγματικά χρειάζεται; Τι θα γίνει εάν αρνηθώ;». Να θυμάστε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες και δεν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τις ίδιες αξίες.
3. Η παγίδα της προσκόλλησης
Σταματήστε να κάνετε κάτι για λογαριασμό του παιδιού, όταν η ηλικία και οι ικανότητές του του επιτρέπουν να το κάνει μόνο του.
4. Η παγίδα του «γονέα φίλου»
Πολλοί γονείς ανησυχούν πως, εάν είναι πολύ αυστηροί ή λένε συχνά «όχι» στα παιδιά τους, τότε εκείνα μπορεί να σταματήσουν να τους αγαπούν, ή να τους αγαπούν λιγότερο. Ο ρόλος σας δεν είναι να εξασφαλίσετε ότι το παιδί δεν θα στεναχωρηθεί ποτέ, ούτε να γίνετε οι καλύτεροι φίλοι του. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να γίνει μερικές φορές δυσάρεστος.
Πηγή
