Δικτύου των Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτή όσον αφορά τις ηλεκτρονικές κρατήσεις διακοπών. Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιοποίησε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτή Ελλάδας, το 19% των καταναλωτών, που επικοινώνησαν με το Δίκτυο Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτή, ζήτησαν συμβουλές και βοήθεια για θέματα που αφορούσαν τις διακοπές τους. Με αφορμή το γεγονός ότι, σε απόλυτους αριθμούς, από τις 23.102 αναφορές Ευρωπαίων καταναλωτών που υποβλήθηκαν στο Δίκτυο για θέματα που είχαν να κάνουν με τις διακοπές τους, οι 10.286 αφορούσαν ηλεκτρονικές κρατήσεις, το Δίκτυο Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτή αποφάσισε να πραγματοποιήσει έρευνα με αντικείμενο αν η αρχικά αναγραφόμενη τιμή για αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, χρονομεριστικά μερίδια ή άλλες σχετικές υπηρεσίες αντιστοιχούσε στην τιμή που τελικά πλήρωνε ο καταναλωτής.
Η έρευνα με θέμα “Ηλεκτρονική κράτηση διακοπών: Είναι η αρχικά εμφανιζόμενη τιμή η τελική;”, έλαβε υπόψη δείγμα 539 διασυνοριακών καταναλωτικών διαφορών, που υποβλήθηκαν στο Δίκτυο Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτή,
Διαπιστώθηκε ότι, στις 365 από τις 539 αναφορές καταναλωτών που εξετάσθηκαν, δηλαδή περίπου στο 70% αυτών, η τελική τιμή δεν αντιστοιχούσε στην αρχικά προσφερόμενη. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορούσε ηλεκτρονική κράτηση εισιτηρίων για χαμηλού κόστους αεροπορικές εταιρείες. Ειδικότερα προβλήματα:
Οι καταναλωτές ανακάλυπταν μετά το τέλος της διαδικασίας κράτησης πρόσθετες επιβαρύνσεις, για τις οποίες δεν είχαν καμία ενημέρωση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων επρόκειτο για διαχειριστικά τέλη, επιβαρύνσεις λόγω χρήση πιστωτικής κάρτας, επιπλέον χρέωση για υπηρεσίες ηλεκτρονικού check in επιβατών ή για το check in αποσκευών, επιβαρύνσεις λόγω κράτησης συγκεκριμένης θέσης ή λόγω αλλαγής δεδομένων.
Περί τιμής
Όπως προκύπτει από τις έρευνα, οι τιμές των προσφορών δεν αντιστοιχούσαν σε καμία διαθέσιμη υπηρεσία, λειτουργούσαν δηλαδή ως “δόλωμα” για τους καταναλωτές. Το τελικό κόστος της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων των φόρων, υπολογιζόταν κατά τρόπο που δεν ήταν σαφής, απλός και κατανοητός στον καταναλωτή.
Επίσης, υπήρχαν παραπλανητικές ανακοινώσεις προς τους καταναλωτές για να σπεύσουν να κάνουν κράτηση, π.χ. τελευταίο φθηνό δωμάτιο στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο ή τελευταίο φθηνό δωμάτιο στη συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς να διευκρινίζεται ότι η πληροφορία αυτή αφορά μόνο τον συγκεκριμένο ιστότοπο.
Αντίστοιχα ήταν τα ευρήματα και άλλης έρευνας που πραγματοποιήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τη συνεργασία εθνικών αρχών των κρατών μελών για την προστασία του καταναλωτή και την εφαρμογή της καταναλωτικής νομοθεσίας, όπου, σε σύνολο συντονισμένου ελέγχου σε 352 ιστότοπους σύγκρισης τιμών και ταξιδιωτικών κρατήσεων, διαπιστώθηκε σε 237 ιστότοπους, δηλαδή στα 2/3 αυτών που ελέγχθηκαν, διαφορά στην τιμή μεταξύ της αρχικής προσφοράς και της τελικής τιμής την οποία κλήθηκε να πληρώσει ο καταναλωτής.
Πηγή
