Γράφει ο Κώστας Βουλγαράκης
Το γυναικείο φύλο ήταν πάντα για μένα, πηγή έμπνευσης!! Σέβομαι τη γυναικεία προσωπικότητα, λατρεύω τη χάρη και τη ...θηλυκότητα της, απολαμβάνω την πηγαία αυταρέσκεια της, το μυστήριο της ψυχοσύνθεσης και το ανεξιχνίαστο των προθέσεων της!! Όλα τα βρίσκω χαριτωμένα, εκτός από τη γκρίνια και το ψέμα, που λεκιάζουν αυτή τη σχέση μου, με το Θείο Δώρο!!
Ορισμένες όμως επισημάνσεις μου, σχετικές με τη γυναικεία φύση, έχουν πάντα καλοπροαίρετο στόχο, κάτι ….. σαν τον καθρέπτη, που δείχνει όλη την ομορφιά, αλλά και αυτήν εκεί, την μικρή ατέλεια, που μπορεί να χαλά την όλη εμφάνιση.
Η παραλία βράζει στους 40ο, ακόμα και το νερό της θάλασσας είναι χλιαρό, τα κορμιά αναψοκοκκινισμένα και ιδρωμένα, γυαλίζουν νωχελικά απλωμένα, κάτω από τις ψάθινες ομπρέλες!! Κόσμος πολύς, αντιπροσωπευτικό κομμάτι της κοινωνίας!! Ξένοι, Έλληνες, ντόπιοι, δυσκίνητοι ηλικιωμένοι και σφριγηλοί νεαροί, πλαδαρές μεγαλοκυρίες και ονειρικά νεαρά γυναικεία κορμιά, ασπρουλιάρηδες και ηλιοκαμένοι, ζωηροί και αποχαυνωμένοι, όλοι εκεί μαζί ανάκατα, συμπληρώνουν έναν παράδεισο, ζεστό σαν ….. «κόλαση»!!
Κοινή πεποίθηση της αδέκαστης και γεμάτης εμπειρίες «Επιτροπής», είναι ότι ο Θεός, τη νέα γενιά την έπλασε με περισσότερο κέφι, με μεγαλύτερη έμπνευση και ίσως και με καλύτερα υλικά, απ’ ότι τη δική μας!! Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, πρέπει να τη βλέπει (απονήρευτα) και να χαίρεται, να καμαρώνει αυτή την εξέλιξη και την τάση των νεαρών ανθρώπων, να προσέχουν το κορμί τους ή σωστότερα ….. και το κορμί τους!!
Και ξαφνικά, η ώριμη ξανθιά κυρία, με πλούσια τα ελέη, ανασηκώνεται από την ξαπλώστρα της και τεντώνει ….. νωχελικά και ναζιάρικα τα μπράτσα της για να ξεμουδιάσει, δείχνοντας μας ότι ….. δεν φορά στηθόδεσμο!! Μικρό και συνηθισμένο το «κακό» θα μου πείτε, αλλά αυτή δεν σταματά εκεί!! Σηκώνεται, σκύβει, ανασηκώνεται δεξιά-αριστερά, μια κινεί την ξαπλώστρα, μια αλλάζει θέση στην πετσέτα, τραντάζεται και αναταράσσεται, με τα κάλλη της παλλόμενα, να δημιουργούν φονικό τσουνάμι συναισθημάτων, ειδικά όταν, στην άκρη του κύματος, με τις χούφτες της τα πιτσιλά για να τα δροσίσει!! Και μετά, δίνει το τελειωτικό κτύπημα: σκύβει ελαφρά και με τα δυο της χέρια, μαζεύει το μαγιό της (ότι υπάρχει) και το κρύβει ανάμεσα στα οπίσθια της!!
Ξαφνικά η πολύβουη παραλία, έπαψε να είναι πολυπρόσωπη και όλο αυτό το πλήθος «Θεού χαρά», κρύφτηκε και χάθηκε, όπως και το μαγιό της ξανθιάς κυρίας!! Θα ήταν απρέπεια για τη φύση μου και σοβαρή ανατομική ανωμαλία (σε βαθμό ιατρικής διερεύνησης), να πω ότι ….. δεν εντόπισα και δεν εγκλώβισα, ακαριαία και με ακρίβεια το στόχο!! Θα ήταν όμως και μεγάλη προσβολή για την προσωπικότητα μου, να δεχθώ ότι …. δεν ελέγχω την κατάσταση. Έτσι, αμέσως απεγκλώβισα και έθεσα το ραντάρ μου, σε περιφερειακή σάρωση, για …. να εκτιμήσω τη γενικότερη κατάσταση, να αξιολογήσω τα δεδομένα!!
Όλα τα αντρικά βλέμματα, ήταν εστιασμένα στον ίδιο στόχο, άλλα ευθέως, άλλα πλαγίως, κάποια άφωνα, κάποια εκδηλωτικά και κάποια …. υπό στενή στερητική εποπτεία!!
Έτσι λοιπόν, αφού ο στόχος, προσβλήθηκε πανταχόθεν των πλευρών του και σε όλες του τις διαστάσεις, σύντομα αυτός μόνος του ….. απεκάλυψε και τις αδυναμίες του, έδειξε τα ευάλωτα σημεία του και έτσι έχασε το αρχικό ενδιαφέρον του!! Παραμερίστηκε απαξιωμένος στη μπάντα και η παραλία απέκτησα ξανά τη φυσιολογική ζωή, τη βοή, το σφρίγος και την ομορφιά της!!
Η χυμώδης κυρία, μπορεί να συνέχιζε τις «τακτικές κινήσεις» της, αλλά πλέον δεν είχε τίποτε άλλο να δώσει, τίποτε άλλο να αποκαλύψει …. που να αξίζει την περεταίρω ενασχόληση μας!! Ότι μυστηριώδες πολύτιμο διέθετε, είχε πλέον αποκαλυφθεί, είχε χάσει τη λάμψη του, είχε αλλοτριωθεί ….. με μιας, έτσι αστραπιαία και χωρίς κανένα κόπο, απ’ όλους τους επίδοξους κατακτητές, που τώρα απλά, ζύγιαζαν και σχολίαζαν τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, της όποιας απομένουσας πλέον αξίας, ενός …. άδειου και λεηλατημένου σεντουκιού, χωρίς ίχνος θησαυρού μέσα του, εγκαταλελειμμένου άδειου, εκεί στην άκρη της παραλίας!!!
Όπως είπα, λατρεύω τη γυναικεία αυταρέσκεια, το νάζι και προκλητικότητα, αλλά πιο πολύ θαυμάζω …… τη θηλυκή μαχητικότητα, να διεκδικήσει στη φύση το ρόλο της, με κάθε τρόπο και να επιβιώσει, αξιοποιώντας όλα της τα όπλα, θεμιτά και αθέμιτα, φανερά και απόκρυφα!!! Στη φύση, μπορεί παντού, το αρσενικό να έχει το όνομα, αλλά το θηλυκό έχει, όχι μόνο τη χάρη της ζωής, αλλά και τον τρόπο να ελέγχει την επιβίωση!!
Η ώριμη πρωταγωνίστρια μας, είχε σαφή επίγνωση ότι δεν μπορεί να σταθεί στο ίδιο τερέν, με τη σφριγηλή νιότη που την ακολουθούσε γύρω της, παίζοντας ρακέτες και πλατσουρίζοντας στο νερό. Όμως, ήταν ταυτόχρονα και συναρπαστικά αξιέπαινη, διότι …. ανέδειξε όλο το γυναικείο πάθος να διεκδικήσει το μερίδιο της, να μην υποκύψει στο πεπρωμένο της, να μη γονατίσει από το βάρος του χρόνου και να μη δεχθεί ότι η χαρά της θηλυκότητας, του ρόλου της τελειώνει στα ….. «ήντα»!! Μπράβο της!!
Το μόνο λάθος της είναι, ότι χρησιμοποίησε …… και λάθος όπλα και λάθος τακτική!!
Γλυκιά μου κυρία, σε διαβεβαιώ ότι ένα κάστρο χωρίς οχυρά αντίστασης, έχει ενδιαφέρον, μόνο για τυχοδιώκτες σαλταδόρους, αυτούς τους περιπλανώμενους κατσαπλιάδες!! Και ότι η αξία του θησαυρού σου, εξαρτάται όχι μόνο από τον πληθωρισμό που εσύ τον συνοδεύεις, αλλά και από τη ζήτηση, που έχει στο ενδιαφερόμενο κοινό σου, στο κοινό δηλαδή που εσύ απευθύνεσαι!! Ο καθένας την πραμάτεια του, την απλώνει στον πάγκο που επιλέγει, από την βιτρίνα της Ερμού, μέχρι και στη Λαϊκή Αγορά, ανάλογα με την αξία, που ο ίδιος την κοστολογεί!!
Έπειτα, με τα συμβατικά σου όπλα καλή μου, σίγουρα μπορείς να πλήξεις και να διεγείρεις τα ανδρικά ένστικτα, για μια επική, ένδοξη, αλλά περιστασιακή μάχη!! Όμως, για να κατακτήσεις σοβαρά (σοβαρά λέω) τρόπαια στο χώρο σου, εκείνου των «ήντα», θα πρέπει να διαθέτεις παράλληλα και άλλα αξιόλογα, βαθύτερα και …. πιο άφθαρτα όπλα!!
Πάντως, εμένα και τη διάθεση μούφτιαξες και ….. ως μούσα με ενέπνευσες, για να σε υμνήσω!!
