Ο Έλληνας σχεδιαστής που «έπαιξε» Ψαραντώνη στα σαλόνια της Υψηλής Ραπτικής στο Παρίσι

Γεννήθηκε στη Σαμοθράκη. Αν και οι γονείς του ήταν αγρότες δεν εναντιώθηκαν ποτέ στα όνειρα του γιου τους. Ξεκίνησε την καριέρα του στο...
ατελιέ του Λούη Γεράρδου και κατόπιν συνεργάστηκε με την Έρη Κακκαβά, στη διάσημη μπουτίκ Jade. Ανάμεσα σε πολλούς πελάτες από την κοσμική στρατόσφαιρα και διαφορά πρότζεκτ έκανε τα κουστούμια της υψιφώνου, Αγνής Μπάλτσα, για όλες τις εμφανίσεις της στις μεγαλύτερες όπερες του κόσμου, κουστούμια για την Μαρινέλλα αλλά και sur mesure ρούχα για επώνυμες κύριες των Αθηνών. Έχει ως αρχή να μην αποκαλύπτει ποιες ντύνονται στο ατελιέ του. Φήμες, όμως, θέλουν να είναι αυτός ο σχεδιαστής πίσω από το περίφημο, λευκό, αρχαιοελληνικό φόρεμα που φόρεσε η Περιστέρα Μπαζιάνα στην τελευταία της επίσκεψη με τον Αλέξη Τσίπρα, στην Κίνα.

Πόσο δύσκολο είναι να κάνει κάποιος υψηλή ραπτική σήμερα;
«Πάρα πολύ δύσκολο. Κατ' αρχάς λόγω της πολύ ισχυρής οικονομικής βάσης που πρέπει να έχεις-κάτι σχεδόν ανέφικτο για τα ελληνικά δεδομένα σήμερα. Τα συγκεκριμένα υφάσματα και υλικά είναι πανάκριβα και τα ρούχα αυτά χρειάζονται ατέλειωτες ώρες εργασίας που ανεβάζουν το κόστος. Η couture φημίζεται για τις ιδιαιτερότητες των τεχνικών αλλά και της προσωπικότητας του ρούχου, που σημαίνει πως υπάρχει δυσκολία ακόμη και στο να δημιουργήσεις κάτι που να σε ταξιδεύει με την διανοούμενη πλευρά του,κάτι που να έχει χαρακτήρα τελείως προσωπικό,που δεν θυμίζει κάτι άλλο. Είναι ένα έργο τέχνης το ρούχο couture. Αφετέρου οποίος θέλει να ασχοληθεί με κάτι τόσο εξειδικευμένο πρέπει να έχει ειδικές γνώσεις και να δουλεύει πολύ με αυτές στο πρακτικό επίπεδο,να ψάχνει ιδιαίτερα υφάσματα, να ασχολείται πιο πολύ με το μουλάζ, να κάνει καινοτομίες που δίνουν μια πιο art αισθητική στο κομμάτι, όπως πχ τα σμάλτα που βάζω πάνω στα ρούχα και των οποίων τα καλούπια φτιάχνω προσωπικά στο ατελιέ μου. Πρέπει να ψάχνεσαι και να μαθαίνεις συνεχώς. Στην haute couture δεν φτάνει ένα απλό σχέδιο. Ο κόσμος είναι απαιτητικός, έχει δει πολλά. Πρέπει να μάθεις πρώτα να συνδιαλέγεσαι με τον εαυτό σου και μετά να μάθεις να μιλάς με το ύφασμα,να το σμιλεύεις, να το κάνεις κάτι άλλο από αυτό που φαίνεται».

»Εκτός από την κολεξιόν, συζητήθηκε παρά πολύ και η μουσική που πέρασε μια πολύ ιδιαίτερη άποψη. Για πρώτη φορά στα χρονικά της εβδομάδας μόδας Υψηλής Ραπτικής του Παρισιού παίξαμε αποκλειστικά ελληνική μουσική και μαζί μας συμπράξαν πολύ ιδιαίτερα ονόματα, όπως ο Ψαραντώνης με τον Άλεξ Καββαδία στο "Return "του Μάνου Σφυράκη που μιλάει για την επιστροφή του σύγχρονου Οδυσσέα στην πατρίδα του, το "Watching the circle dance" από τους Electroware, το "The game του ταλαντούχου Χρήστου Στυλιανού που τον ξέρουν πολλοί από τις συμμετοχές του στα Buddha Bar, την Ελένη Τσαλιγοπούλου στο "Παραμιλητό μου" του Κώστα Λειβαδά σε Remix Nikko Patrelaki και το πολύ γνωστό τραγούδι του Κώστα Λειβαδά, "Η επιμονή σου", με την Ελεονώρα Ζουγανέλη, που ήταν κυριολεκτικά συμβολικό για την επιμονή όλων μας να συνεχίζουμε τα όνειρα μας, τις προσπάθειες μας και να τα πετύχουμε».

-Για ποιο λόγο ο οίκος Laskaris είναι υπερήφανος για το made in Greece;
«Γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Γιατί δεν έχουμε παραιτηθεί από την μεγάλη προσπάθεια και το όνειρο, που ακόμη και με τεράστιες δυσκολίες θα το πραγματοποιήσουμε ο καθένας με την δουλειά του και την καρδιά του. Πρέπει και οφείλουμε να σταθούμε ισάξια δίπλα σε όλους τους άλλους. Και θα σταθούμε. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή».


Πηγή