H Mίσκο είναι η σημαντικότερη ελληνική βιομηχανία ζυμαρικών αν και σήμερα είναι πλέον πολυεθνική μετά την εξαγορά της από την ιταλική Barilla...
Ιδρύθηκε στον Πειραιά το 1927, ενώ από το 1993 αποτελεί μέλος του διεθνούς Ομίλου. Η πώλησή της υπήρξε μια επώδυνη διαδικασία για τον πρόεδρο της Ελευθέριο Ματζίκα και τους τέσσερις συνεταίρους του. Πρόκειται για τις οικογένειες Θεοδωράκη, Παπαχρυσάνθου και τον Εμμανουήλ Παπαναστασίου.
Η εταιρεία έμεινε γνωστή για την περίφημη διαφήμισή της με τον Ακάκιο. Η επιχειρηματική μυθολογία αναφέρει πως όταν το 1955 ο Ηπειρώτης βιομήχανος Ελευθέριος Μαντζίκας επισκέφθηκε την περιοχή των Μετεώρων για προσκύνημα, είδε τον ηγούμενο ενός μοναστηριού, απευθυνόμενος σε έναν καλόγηρο που ξεκινούσε με το γαϊδουράκι του να πάει για τα ψώνια της μονής, να του φωνάζει «Ακάκιε, τα μακαρόνια να είναι Μίσκο». Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα της γνωστής διαφήμισης η οποία πρωταγωνιστεί επί πέντε δεκαετίες.
Η Μίσκο πριν εξαγοραστεί από τις τέσσερις οικογένειες, είχε προηγουμένως πτωχεύσει το 1945 λόγω του πολέμου. Η επιχειρηματική δραστηριότητα του κύριου μετόχου κ. Ματζίκα αρχίζει μετά τον πόλεμο.
Τον Μάρτιο του 1945 γνωρίζεται και το 1946 συνεταιρίζεται με τον Εμ. Παπαναστασίου. Όπως αναφέρει ο Τ. Γιαννακόπουλος στη μελέτη του «Τα ελληνικά ζυμαρικά» (Αθήνα 1980) επρόκειτο για «άνθρωπο εξίσου δραστήριο, τίμιο και ικανό. Γεννημένος στην Κύζικο της Μ. Ασίας και ήλθε στην Ελλάδα το 1922 ως πρόσφυγας. Εργάστηκε απ' τα παιδικά του χρόνια στις διάφορες βιοτεχνίες ζυμαρικών (...)».
Οι δύο συνεταίροι, βάζοντας τα λίγα κεφάλαια που είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν, δημιουργούν τη βιοτεχνία ζυμαρικών Ρεκόρ στη Λεωφόρο Ηρακλείου 73, στην Αθήνα. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1953, οι δύο φίλοι πραγματοποιούν την πρώτη τους συγχώνευση.
Η Ρεκόρ συγχωνεύεται με τη βιοτεχνία ζυμαρικών Θρίαμβος της οικογενείας Θεοδωράκη και από κοινού οι τρεις επιχειρηματίες αποκτούν τη βιομηχανία Παπαχρυσάνθου ΑΕ στην Πάτρα. Έτσι προστίθεται και τέταρτος συνέταιρος, η οικογένεια Παπαχρυσάνθου. Αμέσως μετά, δαπανώντας 10.000 δρχ. της εποχής εκείνης, εξαγοράζουν τη βιομηχανία ζυμαρικών Misko, οι εγκαταστάσεις της οποίας ήταν στον Πειραιά, η οποία είχε χρεοκοπήσει από το 1945.
Η Mίσκο δημιουργήθηκε στον Πειραιά το 1927 από τις οικογένειες Μιχαηλίδη και Κωνσταντίνη και στην πρώτη της φάση ήταν ένα μικρό εργαστήριο παρασκευής ζυμαρικών. Η επωνυμία της προέρχεται από τα αρχικά των δύο ιδρυτών, Μιχαηλίδης και Κωνσταντίνης. Το 1962 ο κ. Ματζίκας εκλέγεται πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βιομηχάνων Ζυμαρικών, μία θέση που θα διατηρήσει ως το 1993, επί 31 συνολικά έτη.
Ιδρύθηκε στον Πειραιά το 1927, ενώ από το 1993 αποτελεί μέλος του διεθνούς Ομίλου. Η πώλησή της υπήρξε μια επώδυνη διαδικασία για τον πρόεδρο της Ελευθέριο Ματζίκα και τους τέσσερις συνεταίρους του. Πρόκειται για τις οικογένειες Θεοδωράκη, Παπαχρυσάνθου και τον Εμμανουήλ Παπαναστασίου.
Η εταιρεία έμεινε γνωστή για την περίφημη διαφήμισή της με τον Ακάκιο. Η επιχειρηματική μυθολογία αναφέρει πως όταν το 1955 ο Ηπειρώτης βιομήχανος Ελευθέριος Μαντζίκας επισκέφθηκε την περιοχή των Μετεώρων για προσκύνημα, είδε τον ηγούμενο ενός μοναστηριού, απευθυνόμενος σε έναν καλόγηρο που ξεκινούσε με το γαϊδουράκι του να πάει για τα ψώνια της μονής, να του φωνάζει «Ακάκιε, τα μακαρόνια να είναι Μίσκο». Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα της γνωστής διαφήμισης η οποία πρωταγωνιστεί επί πέντε δεκαετίες.
Η Μίσκο πριν εξαγοραστεί από τις τέσσερις οικογένειες, είχε προηγουμένως πτωχεύσει το 1945 λόγω του πολέμου. Η επιχειρηματική δραστηριότητα του κύριου μετόχου κ. Ματζίκα αρχίζει μετά τον πόλεμο.
Τον Μάρτιο του 1945 γνωρίζεται και το 1946 συνεταιρίζεται με τον Εμ. Παπαναστασίου. Όπως αναφέρει ο Τ. Γιαννακόπουλος στη μελέτη του «Τα ελληνικά ζυμαρικά» (Αθήνα 1980) επρόκειτο για «άνθρωπο εξίσου δραστήριο, τίμιο και ικανό. Γεννημένος στην Κύζικο της Μ. Ασίας και ήλθε στην Ελλάδα το 1922 ως πρόσφυγας. Εργάστηκε απ' τα παιδικά του χρόνια στις διάφορες βιοτεχνίες ζυμαρικών (...)».
Οι δύο συνεταίροι, βάζοντας τα λίγα κεφάλαια που είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν, δημιουργούν τη βιοτεχνία ζυμαρικών Ρεκόρ στη Λεωφόρο Ηρακλείου 73, στην Αθήνα. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1953, οι δύο φίλοι πραγματοποιούν την πρώτη τους συγχώνευση.
Η Ρεκόρ συγχωνεύεται με τη βιοτεχνία ζυμαρικών Θρίαμβος της οικογενείας Θεοδωράκη και από κοινού οι τρεις επιχειρηματίες αποκτούν τη βιομηχανία Παπαχρυσάνθου ΑΕ στην Πάτρα. Έτσι προστίθεται και τέταρτος συνέταιρος, η οικογένεια Παπαχρυσάνθου. Αμέσως μετά, δαπανώντας 10.000 δρχ. της εποχής εκείνης, εξαγοράζουν τη βιομηχανία ζυμαρικών Misko, οι εγκαταστάσεις της οποίας ήταν στον Πειραιά, η οποία είχε χρεοκοπήσει από το 1945.
Η Mίσκο δημιουργήθηκε στον Πειραιά το 1927 από τις οικογένειες Μιχαηλίδη και Κωνσταντίνη και στην πρώτη της φάση ήταν ένα μικρό εργαστήριο παρασκευής ζυμαρικών. Η επωνυμία της προέρχεται από τα αρχικά των δύο ιδρυτών, Μιχαηλίδης και Κωνσταντίνης. Το 1962 ο κ. Ματζίκας εκλέγεται πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βιομηχάνων Ζυμαρικών, μία θέση που θα διατηρήσει ως το 1993, επί 31 συνολικά έτη.
