Πακιστάν, ηλικίας 9 και 13 ετών, και πάσχουν από μια μυστηριώδη και σπάνια ασθένεια. Κατά την διάρκεια της ημέρας είναι πολύ δραστήριοι.
Αλλά μόλις πέφτει ο ήλιος, καταρρέουν σε κατάσταση φυτού – παραλύουν τελείως και δεν μπορούν να μιλήσουν.
Ο πατέρας τους τους αποκαλεί τα “ηλιακά παιδιά”, ισχυριζόμενος ότι τραβάνε ενέργεια από τον ήλιο. Αλλά αυτή η ιδέα έχει απορριφθεί, γιατί τα αγόρια μπορούν να κουνηθούν κατά την διάρκεια της ημέρας ακόμα και σε σκοτεινό δωμάτιο, σε σημεία με σκιά ή κατά την διάρκεια νεροποντής.
Ο Dr. Javed Akram, καθηγητής ιατρικής στο Ινστιτούτο Ιατρικών Επιστημών του Πακιστάν, εξηγεί:
“Δεχτήκαμε την περίπτωση αυτή σαν πρόκληση. Οι γιατροί μας κάνουν ιατρικές εξετάσεις για να προσδιορίσουν γιατί αυτά τα παιδιά είναι δραστήρια τη μέρα αλλά δεν μπορούν να ανοίξουν τα μάτια τους, να μιλήσουν ή να φάνε όταν πέφτει ο ήλιος.”
Ο πατέρας τους, Mohammad Hashim, είναι απελπισμένος. Αν οι ίδιοι οι γιατροί δεν μπορούν να το καταλάβουν, τι θα μπορούσε να είναι;
Για εκείνον δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό του ότι πρόκειται για μαύρη μαγεία. Έτσι, πηγαίνει τα παιδιά του σε πνευματικούς θεραπευτές και έτσι ελπίζει να θεραπεύσει την ασθένεια τους μέσα από την θρησκευτική εκπαίδευση.
Αλλά τίποτα δεν πιάνει. Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει τους γιους του να αποκτήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Ωστόσο, μετά από εκτενείς ιατρικές εξετάσεις (πάνω από 300 στο σύνολο) οι γιατροί πιστεύουν ότι το πρόβλημα πιθανόν να είναι γενετικό – οι γονείς των αγοριών είναι πρώτα ξαδέρφια και δύο από τα έξι παιδιά τους πέθαναν σε νεαρή ηλικία, η κόρη τους όμως φαίνεται να μην επηρεάζεται.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία γι’αυτή την ασθένεια και οι γιατροί προσπαθούν απελπισμένα να ανακαλύψουν και να περιγράψουν την νέα αυτή πάθηση.
Προς το παρόν το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να συμβουλεύουν τους γονείς να μην κάνουν άλλα παιδιά χωρίς προγεννητικό έλεγχο για να βεβαιωθούν ότι το έμβρυο δεν έχει την ασθένεια.
Αλλά στο μεταξύ, ο Abdul και ο Shoaib έχουν αρχίσει να απολαμβάνουν τα οφέλη της ιατρικής θεραπείας και η ζωή τους έχει γίνει πιο εύκολη.
Φαίνονται σαν δύο φυσιολογικά αγόρια. Μόλις όμως πέσει το σκοτάδι, αυτό που τους συμβαίνει είναι ανατριχιαστικό.
Παρά την παράξενη πάθηση τους, τα αγόρια είναι ζωηρά και δραστήρια. Λένε ότι απολαμβάνουν το φαγητό που τρώνε κάθε μέρα και την προσοχή των γιατρών και των μέσων. Το δωμάτιο τους στο νοσοκομείο είναι σαν ιδιωτική σουίτα! Είναι αισιόδοξοι για το μέλλον τους. Ο Shoaib θέλει να γίνει δάσκαλος και ο Abdul λόγιος Ισλαμιστής.
