Ο σεισμός στην Κω εκτός των υλικών καταστροφών στο παραδοσιακό τμήμα, τον άδικο χαμό δύο ατόμων και τον ...
κατακρεουργησμό άλλων δύο, έχει αφήσει και άλλα μηνύματα. Σε ένα τόπο που πνίγεται από ιστορία και πολιτισμό το κάθε τι έχει τη σημασία του.
Το γκρέμισμα του μουσουλμανικού μιναρέ, ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής, από τα 6,6 ρίχτερ, στην κεντρική πλατεία της πόλης σηματοδοτεί ότι η Φύση δεν γνωρίζει θρησκείες, διαχωρισμούς και ετερότητες. Όλοι οι πολιτισμοί στέκονται με ευλάβεια μπροστά στο μένος της Φύσης.
Ακόμη και η καμπύλη κόγχη του ιερού του Αγίου Νικόλαου, λίγο πιο κάτω από τον μιναρέ γνώρισε το ίδιο πρόσωπο του σεισμού μαρτυρώντας ότι οι εκφάνσεις του χριστιανισμού και του μουσουλμανισμού υπόκεινται στις ίδιες προκλήσεις, αγωνίες, απειλές. Οι πολιτισμοί κτίζονται από ανθρώπους, από διαφορετικές κουλτούρες με κοινούς στόχους και ήθη στα διάβα του χρόνου. Η πτώση τους μπορεί να είναι από μια φυσική καταστροφή, αλλά μπορεί να είναι και από ανθρώπινο χέρι.
Ο πολιτισμός φέρεται να είναι η ανώτερη ομαδοποίηση των ανθρώπων με την κουλτούρα και το υψηλότερο επίπεδο πολιτιστικής ταύτισης που διαθέτουν οι άνθρωποι.
Ο πολιτισμός πολλές φορές ταυτίζεται με την κουλτούρα, όμως οι γερμανοί φιλόσοφοι διέκριναν μια διαφορά της κουλτούρας με τον πολιτισμό ο οποίος σχετίζεται με την μηχανική, την τεχνολογία και τους υλικού παράγοντες, ενώ η κουλτούρα σχετίζεται με τις αξίες, τα ιδανικά, με τα υψηλά διανοητικά, τα καλλιτεχνικά, τα ηθικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας.
Σε αυτό το μείγμα κουλτούρας και πολιτισμού, ζούμε σήμερα σε ένα πολυπολικό-πολυπολιτισμικό κόσμο, όπου ο ένα πολιτισμός «συναλλάσσεται» με τον άλλο.
Η παγκόσμια πολιτική είναι ταυτόχρονα πολυπολική και πολυπολιτιστική και
οι σημερινοί ηγέτες οφείλουν να αποδεχτούν τον πολυπολιτιστικό χαρακτήρα της παγκόσμιας πολιτικής και να συνεργαστούν για να τον διατηρήσουν.
Ο διάλογος ο οποίος υπάρχει σήμερα είναι ότι οι δυτικοί ηγέτες να μην διαμορφώσουν άλλους πολιτισμούς κατ΄ εικόνα και ομοίωση της Δύσης (το αποτυχόν παράδειγμα της Αραβικής Άνοιξη στις χώρες της Βόρειας Αφρικής) αλλά να διατηρήσουν, να προστατευόσουν και να ανανεώσουν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του δυτικού πολιτισμού.
Αντί να προωθούμε ένα πολιτισμό ως να είναι ο ιδανικότερος, η συνύπαρξη μέσα από διαφορετικές κουλτούρες απαιτεί την αναζήτηση κοινών στοιχειών που υπάρχουν στους περισσότερους πολιτισμούς. Σε έναν πολυπολιτιστικό κόσμο το εποικοδομητικότερο είναι να αποκηρύξεις την παγκοσμιότητα, να αποδεχθείς την ποικιλία και να αναζητήσεις ομοιότητες.
Η ασφάλεια του κόσμου χρειάζεται την αποδοχή των πολλαπλών ειδών κουλτούρας σε παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων αντικαταστάθηκε από τη «σύγκρουση των πολιτισμών» (κατά τα γραφόμενα από τον διεθνολόγο Samuel Huntington) μέσω της κατάπτωσης της Δύσης και της ανάλογης αύξησης της δύναμης των μη δυτικών κοινωνιών οι οποίες ενισχύουν την πιστή, τις αξίες, τους θεσμούς και την κουλτούρα τους (πολλές φορές και με στρεβλό τρόπο όπως στην περίπτωση των φονταμενταλιστών) με συνέπεια να ανοίγει μια νέα σελίδα στο βιβλίο της σύγχρονης ιστορίας.
Δυστυχώς ο φανατισμός καλύπτει πολλές φορές το κενό που προκαλείται από την κατάρρευση της ιδεολογίας και του δικαίου, την απουσία αναγνώρισης της ετερότητας, της έλλειψης της ισότητας και της ελευθερίας που αποτελούν τη βάση του δυτικού πολιτισμού αλλά και την απομείωση του πνεύματος και τους κάλους που θεμελιώνουν το αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Με όλες αυτές τις σκέψεις αναφωνώ την πρωτογενή αναγκαιότητα της αναστήλωσης του μιναρέ του τεμένους της Κω από ελληνικά χέρια, ως δήλωση αναγνώρισης του «Άλλου».
Στην πολυπολιτιστική συμπεριφορά μας μπορεί να στηριχθεί η αλληλεγγύη προς τη γείτονα μας. Από τις χαμηλές πολιτικές (low politics) μπορεί να αναδυθεί η λύση σε θέματα υψηλού ενδιαφέροντος (high politics)…Ας το αποδείξουμε με την άμεση αναστήλωση του μιναρέ, του εμβληματικού αρχιτεκτονικού αυτού στοιχείου της Κω…
Υ.Γ. Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στους κατοίκους της Κω, που απέδειξαν ότι πολιτισμός είναι κάτι παραπάνω από μικροψυχίες
Πηγή
