Αθάνατη Ελλάδα, αθάνατο ελληνικό dna. Κανείς δεν ξέρει να χάνει, κανείς δεν ξέρει να παίζει. Τόσο απλά. Ένα παιχνίδι, που για κάποιον περίεργο λόγο, έγινε εθνικό θέμα, όταν μέσα σε αυτούς τους πέντε μήνες, είχαμε...
Εurogroup, πτωχεύσεις, απολύσεις, αυτοκτονίες, σεισμούς, σφαίρες, δολοφονίες, εθνικές τραγωδίες και χίλια κακά στον τόπο μας.
Ένα παιχνίδι που έγινε "φαινόμενο" (και καλά έκανε), αποσυμπιέζοντας -όπως άκουσα- πολλούς Έλληνες και Ελληνίδες, που ρεύμα στο σπίτι τους δεν είχαν, αλλά περιέργως, είχαν τηλεόραση για να βλέπουν Survivor. Άκουσα πως χώρισαν ακόμα και ζευγάρια, όταν η μια υποστήριζε το... άλμα του Αγγελόπουλου, ενώ ο άλλος θαύμαζε τον κώλο της Βαλαβάνη.
Συγχύστηκα προ δυο εβδομάδων, όταν άκουσα 12 το βράδυ τον γείτονα μου να ουρλιάζει σα να τον σφάζουν μανιασμένοι ληστές και άρπαξα το τηλέφωνο για να σχηματίσω το 100, όταν ανοίγοντας την μπαλκονόπορτά μου, τον είδα έξω φρενών να χτυπιέται επειδή έχασαν οι μαχητές σε ένα... αγώνισμα, φωνάζοντας "γιατί ρε Σπαλιάρα. Γιατί αγόρι μου...".
Συγχύστηκα ακόμα και όταν ήρθε η κόρη μου (πρώτη δημοτικού) και με ρώτησε "Μπαμπά εσύ με ποιους είσαι, με τους μαχητές ή τους διάσημους;" και προς στιγμήν θα δημιουργούσα "θερμό επεισόδιο" με την γυναίκα μου, αν δεν μάθαινα ότι η κόρη μου, έμαθε για τις ομάδες από το σχολείο. Και πως αλλιώς να το μάθαινε, όταν από τις 8.30 το βράδυ (μισή ώρα πριν ξεκινήσει η εκπομπή), τυλιγόταν στην αγκαλιά του Μορφέα. (Τελικά της απάντησα ότι είμαι με τους "Μαχητές", έτσι για το όνομα της ομάδας).
Εξοργίστηκα, όταν σε press meeting, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να βάζουμε ακόμα περισσότερο Survivor στην θεματολογία των Μέσων που εργάζομαι, γιατί έχει ανταπόκριση στον κόσμο. "Ποιο Survivor" είπα την πρώτη φορά, "εδώ ο κόσμος χάνεται, η Ελλάδα βουλιάζει"... Μόνος μου το είπα, μόνος μου το άκουσα.
Και έρχεται μετά από αυτό το εθνικό παραλήρημα, η μάνα του Μάριου και βγαίνει σε ότι τηλεοπτικό παράθυρο υπάρχει σήμερα το πρωί (φήμες λένε ότι τώρα κάνει live από το παράθυρο της κουζίνας της) και ξεκατινιάζεται, λέγοντας ότι "μπλοκάρανε" τις τηλεφωνικές κλήσεις του γιου της και ότι έχασε άδικα το έπαθλο. Την ίδια ώρα, που εδώ, μέσα από το tromaktiko, βγάλαμε λίγα λεπτά μετά τις 12 το βράδυ αυτό το απαράδεκτο sms που έστειλε εταιρία σε χιλιάδες τηλέφωνα στην Κύπρο (δείτε ΕΔΩ).
Η απόλυτη ξεφτίλα, η απόλυτη κατάντια. Και έχουμε τον Τούρκο παραγωγό να τρίβει τα χέρια του, παρέα με τον επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζο (και καλά κάνουν), που γονάτισαν την ήδη διαλυμένη αγορά διαφήμισης και μάζεψε όλη τη χαρτούρα (όπως λέει πολύ γνωστός διαφημιστής της Ελλάδας), αναγκάζοντας εκπομπές και κόσμο και κοσμάκη να μείνει στην ανεργία.
Και για να μην παρεξηγούμε. Χαίρομαι για την επιτυχία του και ας μην το έβλεπα το παιχνίδι. Χαίρομαι που έσκισε και έκανε κάποιους συνάνθρωπούς μας να ταυτιστούν με την επιβίωση που αν μη τι άλλο είναι σκληρή. Αλλά, όταν βλέπω την πρώην γκόμενα του Βάσαλου να ξεκατινιάζεται μέσω των κοινωνικών δικτύων (βλέπε ΕΔΩ) και την μάνα του Πρίαμου να ξεκατινιάζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, αυτό ρε φίλε με ξεπερνάει, όσα δίκια και αν έχουν.
Δεν έχουμε να φάμε, δεν ξέρουμε καν αν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε από το δικό μας Survivor της τελευταίας 8ετίας, νιώθουμε ανασφάλεια για το μέλλον των παιδιών μας, και την ίδια ώρα, ασχολούμαστε με ένα τσούρμο παίχτες για το αν είχαν σερβιέτα να αλλάξουν, αν πήγε ο ένας με τον άλλον, αν οι ψήφοι ήταν αληθινοί ή μαϊμού, αν η πλεξίδα της Σάρας ήταν καλύτερη από της Μάρας, αν ο Ντάνος είχε μεγαλύτερο άλμα από του Μάριου και αν τελικά θα κάτσει ο Ντάνος στην γειτόνισσα μου που τον έχει άχτι.
Λαός με τέτοιο IQ και τέτοιους προβληματισμούς, είναι απλά καταδικασμένος λαός. Ξεκάθαρα...
