εκκλησιαστικά, όπως τον ενθυμείτο ο πατήρ Αντώνιος, αναλαμβάνει να επιδιορθώσει το παλαιό τέμπλο συμπληρώνοντας τα ελλείποντα με νέο ξύλο και Σταύρωση άνευ ζωγραφικής στο άνω μέρος. Τις νέες επιφάνειες τις έβαψε με το λουλλακί χρώμα πού έβαφαν τα κάρα!
Η σημερινή αγία τράπεζα είναι έργο δικό του. Αποτελείται από τμήματα της παλαιάς την οποίαν μίκρανε και κετταπέδες του παλαιού τέμπλου κομμένους και τοποθετημένους ανάποδα, αναλόγως της εφαρμογής των. Ο ουρανός της παλαιάς αγίας τράπεζας, πολύ μεγάλος και βαρύς, αγιογραφημένος εσωτερικά, ήτο ακουμπησμένος στο νότιο τοίχο του ναού.
Ο Γκάννις, άγγλος κυβερνητικός υπάλληλος και συγγραφέας πού υπηρέτησε στην Κύπρο από το 1926 μέχρι το 1932, επισκέπτεται την εκκλησία και συναντά αυτό το συμπίλημα. Ο Γκάννις χαρακτηρίζει τον ανωτέρω ξυλουργό ως «unspeakable carpenter» («ανεκδιήγητον»), διότι στην προσπάθειά του να επιδιορθώσει το τέμπλο έκαμε τόση καταστροφή ώστε σε μία περίπτωση ένα κομμάτι πολύ ωραίας εικόνας του Χριστού του 16ου αιώνα το χρησιμοποίησε για να μπαλώσει το τέμπλο.
Αναφέρει, επίσης, εικόνα του Αγίου Νικολάου, (του 16ου αιώνα) με απομεινάρια χρυσού φόντου, εικόνα του Προδρόμου, δωρεά Ελένης και του υιού αυτής (1702) και εικόνα της Θεοτόκου, δωρεά εις μνήμην του πρεσβυτέρου Γερασίμου πού πέθανε το 1782.
Αυτή ήταν η κατάσταση της εκκλησίας μέχρι τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Πιθανώς κατά το έτος 1957 Άγγλοι στρατιώτες εισέρχονται στο ναό και είτε για λόγους εκδίκησης, είτε φοβούμενοι μήπως το καλυμμένο μέρος ένεκα του τέμπλου χρησιμοποιηθεί ως κρύπτη αγωνιστών, το συντρίβουν κυριολεκτικά. Οι επίτροποι του Αγίου Μάμα των Τρούλλων και άλλοι έρχονται και περισυλλέγουν το σπασμένο τέμπλο και το στοιβάζουν στον τόιχο της εκκλησίας. Τις εικόνες τις μεταφέρουν είτε στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνας, είτε στην εκκλησία του Αγίου Μάμα.
Με την επαναλειτουργία της Μονής μερικές εικόνες και ένα μανουάλι επεστράφησαν. Εδώ άφησαν μία εικόνα του Αγίου Γεωργίου του έτους 1871. Από πυρκαγιά όμως, το άνω μέρος της εικόνας κάηκε και ο Άγιος παρουσιάζετο χωρίς κεφαλήν. Η κατάσταση μέσα στην εκκλησία φαίνεται τα χρόνια αυτά κάπως θλιβερή. Μία Μονή από την ένδοξη βυζαντινή εποχή παρουσιάζεται σήμερα ερειπωμένη με ένα μικρό ναό χωρίς τέμπλο και εικόνες και η εικόνα του Αγίου Γεωργίου χωρίς κεφάλι!
Τον χειμώνα του έτους 1963 ο νότιος τοίχος της εκκλησίας έπεσε συμπαρασύροντας ολόκληρη τη στέγη εκτός από την κόγχη του ιερού.
Αμέσως στο νέο χρόνο η εκκλησία ξανακτίζεται όπως ήταν προηγουμένως. Κτίστης είναι ο Χριστάκης Αρτέμη από το Άρσος.
Εσωτερικά εξακολουθεί να μην έχει τέμπλο. Μεταξύ των ελάχιστων εικόνων παραμένει η εικόνα του Αγίου Γεωργίου με καμένο κεφάλι.
Μερικοί προσκυνητές διηγούνται ότι βλέπουν να περιφέρεται έδώ ένας στρατιώτης χωρίς κεφάλι. Η ίδια η γυναίκα πού μου διηγήθηκε το γεγονός μου είπε ότι στο μέρος της κεφαλής υπήρξε κάτι σαν ομίχλη και δε διεκρίνετο το πρόσωπο. Άλλοι αναφέρουν ότι άκουσαν και φωνή πού τους έλεγε: «Μέχρι πότε θα με έχετε σ΄ αυτή την κατάσταση;»
Άλλος, κάτοικος Λειβαδιών, μου ανέφερε με συγκίνηση ότι τις μέρες του ΄74 ήτο στρατιώτης στο απέναντι βουνό και έβλεπαν φωτιά προς το μέρος του ιερού, η οποία έβγαινε μέσα από την εκκλησία του Αγίου.
Η κτηματική περιουσία της Μονής ανερχόμενη σε 817 σκάλες παρεχωρήθη υπό του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην κυβέρνηση για τη μισθοδοσία των ιερέων της υπαίθρου, πλην των δέκα στρεμμάτων εντός των οποίων ευρίσκετο η Μονή. Πρόσφατα η κυβέρνηση έχει επιστρέψει στη Μονή δύο κτήματα τα οποία γειτνιάζουν προς αυτήν.
Τα κτήματα αυτά νοικιάζονταν στους γεωργούς της παρακείμενης Κοινότητας των Τρούλλων. Γι΄ αυτό το Συμβούλιο της Κοινότητας ανέλαβε μερικά μέτρα εξωραϊσμού του χώρου, όπως την επιχωμάτωση και περίφραξη της Μονής με τοίχους άντιστήριξης ανατολικά, φύτευση δένδρων, κυρίως πεύκων και κυπαρισσιών, μεταφορά νερού κοκ. Με τη φροντίδα του ιερέως της Κοινότητας έγινε νέο τέμπλο και εικόνες.
Πηγή
