κατεχόμενα για τον βομβαρδισμό της Τυλληρίας δημοσίευσε η ισραηλινή ιστοσελίδα Arutz Sheva. Στο ρεπορτάζ με τίτλο «Οι Τούρκοι εορτάζουν τον βομβαρδισμό της Κύπρου με ναπάλμ το 1964» γίνεται αναφορά γεγονότα και τις δηλώσεις των τούρκων ενώ παρατίθενται πολύ ενδιαφέρουσες ιστορικές μαρτυρίες της εποχής. Μεταξύ άλλων, ασκείται έντονη κριτική αναφορικά με την στάση και τις προθέσεις του Μουσταφά Ακιντζί.
Χαρακτηριστικά σημειώνεται πως προκειμένου να προετοιμάσουν την κατοχή της Κύπρου, οι τούρκοι πραγματοποιούσαν βίαιες επιθέσεις εναντίων των Τουρκοκυπρίων ούτως ώστε να υπάρξει κλιμάκωση των διακοινοτικών συγκρούσεων και να αποξενωθούν οι τουρκόφωνοι Κύπριοι από τους Έλληνες Κύπριους.Ο Στρατηγός Sabri Yirmibesoglu, ένας τούρκος αξιωματικός του στρατού, όπως αναφέρει, δήλωσε το 2010 σε τηλεοπτικό σταθμό ότι η Τουρκία έκαψε ένα τζαμί κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων προκειμένου να ενισχυθεί η πολιτική αντίσταση κατά των Ελλήνων στο νησί «Στις Ειδικές Επιχειρήσεις (του τουρκικού στρατού) υπάρχει ένας κανόνας: για να ενισχύσεις το αντιστασιακό φρόνημα του λαού κάνεις δολιοφθορές σε συμβολικούς στόχους δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για έργο του εχθρού.», σημειώνεται.
Συνεχίζοντας το δημοσίευμα, αναφέρει πως η θανατηφόρα στρατιωτική επίθεση εναντίον των Κοκκίνων το 1964 γιορτάζεται από πολλούς Τουρκοκύπριους και έποικους από την Τουρκία ως η Ημέρα Αντίστασης.» και ονομάζουν τα Κόκκινα «Erenkοye, ως «το χωριό των αγίων του Ισλάμ».
«Το τουρκικό αφήγημα δεν αμφισβητεί το λαθρεμπόριο όπλων και μαχητών στην Κύπρο το 1964, αλλά το πρόβλημα είναι πως οι Τούρκοι δεν θεωρούν τις πράξεις τους αυτές παράνομες ή ως εγκλήματα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τις βλέπουν ως ''ηρωισμό''. Όταν ο «δήμαρχος» της Γιαλούσας αναφέρεται στον εχθρό, εννοεί την Κυπριακή Δημοκρατία, τους Ε/κ, τους ιθαγενείς του νησιού, οι οποίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία στο βόρειο τμήμα του νησιού τότε.
Οι συνέπειες της εισβολής
Η μεγαλύτερη συνέπεια της εισβολής, συνεχίζει το δημοσίευμα, ήταν ότι η Τουρκία άλλαξε τη δημογραφική σύνθεση του βόρειου τμήματος του νησιού, τρομοκρατώντας τους περίπου 200.000 αυτόχθονες Έλληνες Κύπριους τρέποντάς τους σε φυγή προς το νότιο τμήμα του νησιού. «Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 100.000 Τούρκοι έποικοι έχουν έκτοτε εμφυτευθεί στα βόρεια της Κύπρου. Η γη και τα σπίτια που ανήκουν σε Έλληνες Κυπρίους διανεμήθηκαν στους Τουρκοκύπριους και στους Τούρκους που έφεραν από την Τουρκία για να εγκατασταθούν στις περιοχές αυτές.
«Οι τούρκοι σωβινιστές ενέργησαν τόσο απροκάλυπτα εναντίων της Κύπρου την οποία θεωρούν τουρκικό νησί. Έτσι, φέρνοντας τούρκους μαχητές να σκοτώσουν τους Ε/κ, εισάγοντας δεκάδες χιλιάδες εποίκους από την Τουρκία, αναπτύσσοντας 40.000 τούρκους στρατιώτες, αλλάζοντας βίαια τα δημογραφικά στοιχεία, και αφανίζοντας την ιστορική ελληνική και χριστιανική ταυτότητα του νησιού μέσα από την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με το τουρκικό αφήγημα ,όλα αυτά είναι νόμιμες πράξεις».
«Οι Τούρκοι μπορούν ακόμη και να γιορτάζουν τη ρίψη ναπάλμ και να τη σφαγή των Ελλήνων. Χρησιμοποιώντας την Όργουελιακή ρητορική, η Τουρκία αποκαλεί την στρατιωτική εισβολή της Κύπρου ''ειρηνευτική επιχείρηση''». Το 1974, κεμαλιστές και ισλαμιστές όλων των πολιτικών κομμάτων υποστήριξαν την εισβολή στην Κύπρο. Επιπλέον η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κύπρο ως ένα ελληνικό νησί ούτε σαν ''έθνος''».
«Εθνική Υπόθεση» η Κύπρος
«Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, ''Η Κύπρος δεν ήταν ποτέ ελληνικό νησί''. Ωστόσο, το Κυπριακό ζήτημα ήταν μία από τις βασικές πτυχές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην πραγματικότητα, η Κύπρος ποτέ δεν έπαψε να αποτελεί ''εθνική υπόθεση'' για τους Τούρκους από τότε που οι Οθωμανοί εισέβαλαν για πρώτη φορά το 1571. Ένας μουσουλμάνος δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει εδάφη που έχει ήδη κατακτήσει. Και μπορούν επίσης να γιορτάσουν τα εγκλήματα πολέμου και τις δολοφονίες».
«Δείχνοντας καμία ευαισθησία για τα δεινά των Ε/κ, πολλοί Τ/κ και οι ηγέτες τους, συμπεριλαμβανομένου του Μουσταφά Ακιντζί, γιόρτασαν τις θανατηφόρες επιθέσεις εναντίων των Ελλήνων γειτόνων τους. Εντούτοις, ο ηγέτης μια κοινότητας που έχει ως πραγματικό στόχο μια ειρηνική επίλυση και τη συνύπαρξη στην Κύπρο, θα καταδίκαζε τη χρήση των βομβών ναπάλμ εναντίον άοπλων αμάχων και την καταστροφή τμήματος του νησιού, και θα τιμούσε τα Ε/κ θύματα. Δυστυχώς, οι πολεμικές γιορτές των Τουρκοκυπρίων έχουν απαξιωσεί όλες τις προηγούμενες δηλώσεις τους περί ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης στο νησί και δικαιοσύνης για όλους τους κατοίκους της.» καταλήγει το άρθρο.
Πηγή
