ήταν από μόνο του λόγος αρκετός για να πηγαίνουμε διακοπές μόνο τον Σεπτέμβρη. Αλλά δεν είναι ο μόνος.
Σε πολλές περιπτώσεις, ανάλογα με το μέρος που θα πας, η παραλία είναι για πάρτη σου…
…Αλλά ταυτόχρονα δεν είσαι και εντελώς μόνος, σε σημείο να νιώθεις πρωταγωνιστής γουέστερν πριν την μάχη, με αχυρόμπαλες να κυλούν αργά γύρω σου, όπως θα γινόταν αν επέλεγες να πας διακοπές βαθύ φθινόπωρο.
Ο ήλιος δεν καίει τόσο πολύ ώστε να χρειάζεσαι επτά επαναλήψεις απλώματος αντηλιακού ανά ώρα στην παραλία.
Η σεπτεμβριάτικη βροχή –που ναι, είναι πάντα μια πιθανότητα– είναι ρομαντική. Είναι, επίσης, μια τέλεια ευκαιρία να αράξεις στο μπαλκόνι του ενοικιαζόμενου με κοκτέιλ και επιτραπέζια. Και ποτέ δεν κρατάει πολύ.
Φεύγεις από τη δουλειά όταν οι άλλοι επιστρέφουν. Και (δεν το θες αυτό, γιατί δεν είσαι κακός άνθρωπος, αλλά τι να κάνουμε συμβαίνει) γλιτώνεις δουλειά, που όπως και να ‘χει είναι σαφώς περισσότερη απ’ όσο ήταν τον Αύγουστο.
Παίρνεις την εκδίκησή σου για όλα τα ποστ που σε βασάνισαν όλο τον Αύγουστο στα social media, τώρα που μόνο εσύ ποστάρεις φωτογραφίες από παραλίες.
(Δεν το άκουσες αυτό από εμάς αλλά) αν θέλεις να στήσεις τη σκηνή σου σε κάποια παραλία, τώρα έχεις λιγότερες πιθανότητες να σε πιάσει το μακρύ χέρι του νόμου.
Το φαγητό είναι καλύτερης ποιότητας, ο λογαριασμός στην ταβέρνα δεν έρχεται μιάμιση ώρα αφού τον ζήτησες, και ο μπάρμαν έχει χρόνο να ασχοληθεί με το μοχίτο σου, και να μη σου σερβίρει απλά ρούμι-σόδα με λίγα φύλλα δυόσμου να επιπλέουν.
Το καλοκαίρι σου δεν τελειώνει στις 25 Αυγούστου. Για την ακρίβεια, λίγο η ανυπομονησία για τις διακοπές, λίγο το πακετάρισμα/ ξεπακετάρισμα, παρατείνεται για περίπου ένα μήνα ακόμα.
Πηγή
