Στο πανεπιστήμιο μας δίδασκαν «80% άκου, 20% μίλα» και αν ήταν κάτι που την σημασία του δεν μπορούσαμε να την κατανοήσουμε...
πλήρως τότε, έγινε στην πορεία. Δεν αποτελεί μόνο βασικό συστατικό δουλειάς για όσους ασχολούμαστε με την συμβουλευτική, είναι ένα χαρακτηριστικό που θα έπρεπε να το καλλιεργούμε όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Ο κόσμος γύρω μας μιλά ακατάπαυστα για να καλύψει το κενό που υπάρχει στην ψυχή του. Χρειάζεται ένα χέρι να τον ακουμπήσει και να του πει «σώπασε λίγο και δες γύρω σου». Χρειάζεται μια άλλη οπτική για να ξεκουράσει το πνεύμα του, να αποκτήσει ενσυναίσθηση.
Ο κόσμος γύρω μας μιλά ακατάπαυστα και δεν έχει μάθει να ακούει, να αφουγκράζεται. Αν για λίγο κατεβάζαμε τους τόνους, πόσα αλήθεια θα παρατηρούσαμε καλύτερα! Θα κατανοούσαμε πρώτα απ’όλα τους ίδιους μας τους εαυτούς και ύστερα θα γινόμασταν πιο συμπονετικοί με τους διπλανούς μας.
Δεν υπάρχει καλύτερη γιατρειά από το να μπορέσεις να γιατρέψεις λίγο από τον πόνου κάποιου άλλου. Και δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος από να γίνεις ένας καλός ακροατής. Δεν χρειάζονται μαγικές συνταγές, ούτε εξειδικευμένες γνώσεις για να στηρίξεις κάποιον.
Ξεκίνα από το βασικότερο.. άκουσε τον!
Πηγή
