Αρθρογράφου -Σχολιογράφου
Έχουμε έναν εστεμμένο - "Αριστερό" - Πρωθυπουργό μετά...
το πολυδιαφημιζόμενο ταξίδι στις ΗΠΑ; Στέφθηκε από δάφνες επιτυχίας η επαφή του με τον Πλανητάρχη, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι δικοί του; Ή ήταν ... "Ακάνθινος ο στέφανος όπως διατείνονται οι αντίπαλοι / αντιπολιτευόμενοι (και όχι μόνον) ;
Τίποτα από τα δύο. Πολύς ντόρος, άνευ λόγου για μια τυπική - εθιμοτυπική επίσκεψη.
Ο κος Πρωθυπουργός "πήγε με τον ντορό" ακολουθώντας την γνωστή πεπατημένη προηγούμενων ηγετών μας. Και πως θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά όταν η Χώρα - όπως την κατάντησαν , διαχρονικά, οι πολιτικάντηδες, προσέρχεται σε διεθνή φόρα / συναντήσεις ως ... ικέτης, επαίτης, με ανοιχτές παλάμες και μέτωπα;
Είναι επομένως υπερβολικές και - μερικώς - αδικαιολόγητες οι επικρίσεις εναντίον του.
Από την άλλη μεριά όμως είναι και απόλυτα δικαιολογημένες, δεδομένου ότι επί χρόνια "έβλεπε τον λύκο και έψαχνε τον ντορό του". Νόμιζε ότι θα μπορούσε να κινηθεί κόντρα στο ρεύμα, την διεθνή πραγματικότητα και παρά ταύτα (όντας μάλιστα και Πρωθυπουργός πτωχευμένης χώρας) να απαιτήσει πράγματα ή -και - να αλλάξει την πολιτική/τακτική/πρακτική ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών υπερδυνάμεων.
Βέβαια στο ρήμα νόμιζε, κακώς δεν έβαλα εισαγωγικά, επειδή ούτε πράγματι νόμιζε, ούτε αυταπάτες είχε -όπως ισχυρίστηκε για να δικαιολογηθεί - αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Γνώριζε πολύ καλά την πραγματικότητα - ντόπια και ξένη - αλλά
σ υ ν ε ι δ η τ ά επέλεξε να προβάλλει θέσεις και υποσχέσεις, που δεν είχαν ουδεμία σχέση με αυτήν, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές; Κάτι το οποίο και επέτυχε.
Ως προς την μεθόδευση του αυτή ο κάθε πολίτης - ανάλογα με την καλλιέργεια, την ποιότητα, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα, τις αρχές του- μπορεί, πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του και να τοποθετηθεί ανάλογα την ώρα της κάλπης.
Δύο λόγια αποτίμησης της επίσκεψης αρκούν:
-Λειτουργήσαμε ως ... επενδυτές των ΗΠΑ αγοράζοντας 2,4 δις ευρώ ανταλλακτικά αναβάθμισης των αεροσκαφών μας.
Έπρεπε; Ασφαλώς. Η Τουρκία εξοπλίζεται διαρκώς.
- Πήραμε ευχές περί χρέους και επενδύσεων (δικών τους).
Θα δούμε αν θα υλοποιηθούν. Μακάρι!
Τα υπόλοιπα είναι παραπολιτικά, κομματικά, έξω και πέρα από ό, τι θεωρώ πως αξίζει να ασχοληθώ.
Δυστυχώς για τον κο Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση του αυτοπαγιδεύτηκαν - και επίσημα - απευθυνόμενοι για στήριξη " στους φονιάδες των λαών Αμερικανούς", κατάπιαν την προεκλογική ανόητη προεκλογική α-πολιτική δήλωση για το διαβολικό κακό: Ντ. Τράμπ" και του έπλεξαν το εγκώμιο (!).
Έρχεται και η καθιερωμένη "Εθνική Ετήσια Πορεία της 17ης Νοέμβρη" προς την Αμερικανική Πρεσβεία και πολλοί (περίεργοι, δύσπιστοι ;) αναρωτιούνται αν σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο /Κυβέρνηση θα προπορεύεται ως σημαιοφόρος του αγώνα κατά των Αμερικανών.
Ο καθένας δικαιούται , είναι ελεύθερος να αυτοαναιρείται /αυτοδιαψεύδεται /αυτοεκτίθεται κ.ο.κ ιδιωτικά. Όποιοι όμως ασχολούνται με τα κοινά οφείλουν να είναι περισσότερο σοβαροί και υπεύθυνοι ειδικότερα όταν κυβερνούν. Όταν μας εκπροσωπούν και συνεπώς μπορούν να μας εξυψώσουν ή να μας εκθέσουν ανεπανόρθωτα.
Δεν είναι δυνατόν - ούτε επιτρεπτό - να ποντάρουν συνεχώς στον δικό τους λαϊκισμό και στην επιπολαιότητα /ανευθυνότητα σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων οι οποίοι τους επιβραβεύουν, επανεκλέγοντάς τους.
ΥΓ Προσωπικά θα θεωρούσα εθνική επιτυχία: Αν πείθαμε τους Αμερικανούς για το επικίνδυνο της Τουρκικής συμπεριφοράς.
Αν αποσπούσαμε συγκεκριμένη δέσμευση /δήλωσή τους ότι θα παρέμβουν και θα την ανακαλέσουν στην τάξη.
Όλα τα άλλα "επιτεύγματα είναι απλώς ΕΙΚΟΝΟΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ εγχώριας κατανάλωσης υπερήφανων ψευτοπαλικαράδων" οι οποίοι ακκίζονται για την όμορφη τουριστική τους χώρα και τους ηρωικούς σπουδαίους προγόνους τους!....
το πολυδιαφημιζόμενο ταξίδι στις ΗΠΑ; Στέφθηκε από δάφνες επιτυχίας η επαφή του με τον Πλανητάρχη, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι δικοί του; Ή ήταν ... "Ακάνθινος ο στέφανος όπως διατείνονται οι αντίπαλοι / αντιπολιτευόμενοι (και όχι μόνον) ;
Τίποτα από τα δύο. Πολύς ντόρος, άνευ λόγου για μια τυπική - εθιμοτυπική επίσκεψη.
Ο κος Πρωθυπουργός "πήγε με τον ντορό" ακολουθώντας την γνωστή πεπατημένη προηγούμενων ηγετών μας. Και πως θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά όταν η Χώρα - όπως την κατάντησαν , διαχρονικά, οι πολιτικάντηδες, προσέρχεται σε διεθνή φόρα / συναντήσεις ως ... ικέτης, επαίτης, με ανοιχτές παλάμες και μέτωπα;
Είναι επομένως υπερβολικές και - μερικώς - αδικαιολόγητες οι επικρίσεις εναντίον του.
Από την άλλη μεριά όμως είναι και απόλυτα δικαιολογημένες, δεδομένου ότι επί χρόνια "έβλεπε τον λύκο και έψαχνε τον ντορό του". Νόμιζε ότι θα μπορούσε να κινηθεί κόντρα στο ρεύμα, την διεθνή πραγματικότητα και παρά ταύτα (όντας μάλιστα και Πρωθυπουργός πτωχευμένης χώρας) να απαιτήσει πράγματα ή -και - να αλλάξει την πολιτική/τακτική/πρακτική ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών υπερδυνάμεων.
Βέβαια στο ρήμα νόμιζε, κακώς δεν έβαλα εισαγωγικά, επειδή ούτε πράγματι νόμιζε, ούτε αυταπάτες είχε -όπως ισχυρίστηκε για να δικαιολογηθεί - αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Γνώριζε πολύ καλά την πραγματικότητα - ντόπια και ξένη - αλλά
σ υ ν ε ι δ η τ ά επέλεξε να προβάλλει θέσεις και υποσχέσεις, που δεν είχαν ουδεμία σχέση με αυτήν, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές; Κάτι το οποίο και επέτυχε.
Ως προς την μεθόδευση του αυτή ο κάθε πολίτης - ανάλογα με την καλλιέργεια, την ποιότητα, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα, τις αρχές του- μπορεί, πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του και να τοποθετηθεί ανάλογα την ώρα της κάλπης.
Δύο λόγια αποτίμησης της επίσκεψης αρκούν:
-Λειτουργήσαμε ως ... επενδυτές των ΗΠΑ αγοράζοντας 2,4 δις ευρώ ανταλλακτικά αναβάθμισης των αεροσκαφών μας.
Έπρεπε; Ασφαλώς. Η Τουρκία εξοπλίζεται διαρκώς.
- Πήραμε ευχές περί χρέους και επενδύσεων (δικών τους).
Θα δούμε αν θα υλοποιηθούν. Μακάρι!
Τα υπόλοιπα είναι παραπολιτικά, κομματικά, έξω και πέρα από ό, τι θεωρώ πως αξίζει να ασχοληθώ.
Δυστυχώς για τον κο Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση του αυτοπαγιδεύτηκαν - και επίσημα - απευθυνόμενοι για στήριξη " στους φονιάδες των λαών Αμερικανούς", κατάπιαν την προεκλογική ανόητη προεκλογική α-πολιτική δήλωση για το διαβολικό κακό: Ντ. Τράμπ" και του έπλεξαν το εγκώμιο (!).
Έρχεται και η καθιερωμένη "Εθνική Ετήσια Πορεία της 17ης Νοέμβρη" προς την Αμερικανική Πρεσβεία και πολλοί (περίεργοι, δύσπιστοι ;) αναρωτιούνται αν σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο /Κυβέρνηση θα προπορεύεται ως σημαιοφόρος του αγώνα κατά των Αμερικανών.
Ο καθένας δικαιούται , είναι ελεύθερος να αυτοαναιρείται /αυτοδιαψεύδεται /αυτοεκτίθεται κ.ο.κ ιδιωτικά. Όποιοι όμως ασχολούνται με τα κοινά οφείλουν να είναι περισσότερο σοβαροί και υπεύθυνοι ειδικότερα όταν κυβερνούν. Όταν μας εκπροσωπούν και συνεπώς μπορούν να μας εξυψώσουν ή να μας εκθέσουν ανεπανόρθωτα.
Δεν είναι δυνατόν - ούτε επιτρεπτό - να ποντάρουν συνεχώς στον δικό τους λαϊκισμό και στην επιπολαιότητα /ανευθυνότητα σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων οι οποίοι τους επιβραβεύουν, επανεκλέγοντάς τους.
ΥΓ Προσωπικά θα θεωρούσα εθνική επιτυχία: Αν πείθαμε τους Αμερικανούς για το επικίνδυνο της Τουρκικής συμπεριφοράς.
Αν αποσπούσαμε συγκεκριμένη δέσμευση /δήλωσή τους ότι θα παρέμβουν και θα την ανακαλέσουν στην τάξη.
Όλα τα άλλα "επιτεύγματα είναι απλώς ΕΙΚΟΝΟΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ εγχώριας κατανάλωσης υπερήφανων ψευτοπαλικαράδων" οι οποίοι ακκίζονται για την όμορφη τουριστική τους χώρα και τους ηρωικούς σπουδαίους προγόνους τους!....
