Ένας φαύλος κύκλος ονείρων, απαιτήσεων, επιθυμιών και φαντασιώσεων. Ξεκινάς, όπως όλοι, βάζοντας στόχους οι οποίοι θα σε κάνουν...
να προχωρήσεις σε καθέναν τομέα της ζωής σου και θα σε εξελίξουν ως άτομο. Για παράδειγμα, να βρεις μία δουλειά στην οποία θα χρησιμοποιείς τις γνώσεις σου, παράλληλα θα τις εμπλουτίζεις και θα έχεις την ευκαιρία να δημιουργείς. Σχεδόν όλοι όμως έχει συμβεί να μην το βρούμε αυτό και να χρειαστεί να ξεκινήσουμε τις εκπτώσεις στα όνειρά μας και να νιώθουμε μία πίεση να χωρέσουμε σε κάτι που δεν μας αρέσει τελικά, αφού δεν είναι αυτό που θέλαμε εξαρχής. Εκεί ξεκινούν και τα προβλήματα.
Μία αίσθηση συνεχούς αποτυχίας ακολουθεί κάθε στόχο που είναι πολύ ιδανικός για να επιτευχθεί τελικά. Η βαθύτερη ανάγκη για την τελειότητα, για την αναπαραγωγή αυτού ακριβώς που έχουμε στο μυαλό μας, είναι μία προσωπική φυλακή που ενώ μας υπόσχεται την απόλυτη ευτυχία, μας βυθίζει σε κάθε αρνητικό συναίσθημα. Το στρες, η διαρκής ανησυχία, η ζήλια, ο θυμός, η απογοήτευση, η μελαγχολία, ο πανικός και η κατάθλιψη έρχονται ως αποτέλεσμα όταν πλέον αυτός ο φαύλος κύκλος έχει χρωματίσει σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Θέτουμε όρους για να είμαστε χαρούμενοι και γεμάτοι, συχνά όμως, εξ αρχής γνωρίζουμε πως πρόκειται για συνθήκες που δεν είναι ρεαλιστικές, όπως για παράδειγμα μία σχέση που δεν θα έχει ποτέ εντάσεις παρά μόνο ταξίδια, αγκαλιές και λουλούδια. Αυτή η εσωτερική, μη ρεαλιστική μας φωνή, είναι σαν ένα παιδί που όλο θέλει παραπάνω και δεν καταλαβαίνει τον κόσμο των μεγάλων με τις απογοητεύσεις, τις απαγορεύσεις, τους περιορισμούς και τα αρνητικά συναισθήματα. Αφήνοντας αυτό το παιδί να μας ελέγχει, θα επαναλαμβάνουν φαύλους κύκλους, τον έναν μετά τον άλλον. Δεν γίνεται όμως και να αγνοήσουμε τις ανάγκες του και να το εγκαταλείψουμε. Χρειάζεται συνεπώς να βρούμε μία λύση που θα μπορεί να συμφιλιώσει και τις δύο πλευρές μας.
Τρόποι διαχείρισης της αίσθηση του ανικανοποίητου – (ή αλλιώς, η αναγνώριση της ευχαρίστησης και της ικανοποίησης)
1-Ανεξαρτησία
Η ικανότητα να παρέχουμε στον ίδιο μας τον εαυτό αυτά που έχει ανάγκη, χωρίς να προσμένουμε οι άλλοι και να μάθουμε τι θέλουμε αλλά και να μας το ικανοποιήσουν, είναι από μόνη της μία πολυτέλεια που μπορούμε να έχουμε από εμάς για εμάς. Η αίσθηση της αυτοεξάρτησης, η ολοκληρωμένη εικόνα για τον ίδιο μας τον εαυτό, η αυτονομία, είναι μερικές από τις ποιότητες που όλοι έχουμε ανάγκη να αναπτύσσουμε και να φροντίζουμε.
2-Αυτοπαρατήρηση
Καθώς η μονιμότερη σχέση μας είναι αυτή με τον εαυτό μας, πολύ χρήσιμο είναι να τον παρατηρήσουμε και να τον καταλάβουμε καλύτερα. Για παράδειγμα, μπορούμε να εντοπίσουμε σε ποια θέματα νιώθουμε πιο ανικανοποίητοι ή πότε αρχίζουμε να παραπονιόμαστε για όσα έχουμε. Παρατηρώντας τις σκέψεις και την κατάσταση που πυροδοτεί τη ματαίωσή μας, θα μάθουμε κάτι για εμάς που θα μας είναι χρήσιμο για τις επόμενες κινήσεις μας.
3-Επαφή με το εδώ και τώρα
Τρέχοντας μπροστά να προλάβουμε το μέλλον και τις επόμενες στιγμές ή με το να μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν και να ματαιοπονούμε, χάνουμε το παρόν. Όσα χτίζουμε πως απαιτούμε να έχουν συνέχεια, αν παραμένουμε βασισμένοι σε αυτά που θα θέλαμε να έχουμε κάνει διαφορετικά στο παρελθόν; Αποκοβόμαστε από τον πραγματικό χρόνο και μας προσπερνούν οι στιγμές που μετά θα μετανιώνουμε που δεν ζήσαμε.
4-Αλλαγή ρυθμού
Όποιος βασανίζεται από το αίσθημα του ανικανοποίητου έχει την τάση μην μένει πολύ καιρό χωρίς να κάνει κάτι, νιώθει πως είναι απαραίτητο να είναι συνέχεια σε κίνηση για να διορθώνει και να προλαβαίνει καταστάσεις – αλλά και πάλι στο τέλος, δεν είναι ακριβώς όπως θα ήθελε. Θα έχει, λοιπόν, πολλαπλά παραδείγματα μέσα από τα οποία μπορεί να αποδείξει στον εαυτό του πως δεν είναι τελικά τόσο βοηθητική η διαρκής κίνηση και στον αντίποδα, θα μπορούσε να δοκιμάσει να αντέχει να μην κάνει κάτι, αλλά να αποδέχεται την κατάσταση όπως έχει, προτού ξεκινήσει με μανία να την εξετάζει για λάθη.
Πηγή
