οι οποίοι κατέθεσαν εναντίον του, αποτελούσε ικανό παράγοντα για δικαιολόγηση της διαθεσιμότητάς του.
Το θέμα απασχόλησε τη Δικαιοσύνη, πρωτόδικα και κατ’ έφεση, αφού ο καθηγητής καταχώρησε προσφυγή εναντίον της απόφασης για την τρίμηνη διαθεσιμότητά του.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, τα οποία στρέφουν τον χρόνο μια δεκαετία πίσω, εναντίον του εν λόγω καθηγητή υπήρξε καταγγελία από τον Σύνδεσμο Γονέων του Γυμνασίου.
Ακολούθησε έρευνα και στο τελικό της στάδιο η ΕΕΥ αποφάσισε όπως τον θέσει σε διαθεσιμότητα για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Εφετείου, «η Επιτροπή, αποφασίζοντας να θέσει τον εφεσείοντα σε διαθεσιμότητα, βάσισε την απόφασή της στο δημόσιο συμφέρον και δη στην προστασία, όπως εύλογα μπορεί να συναχθεί από τη δοθείσα αιτιολογία, της κοινωνίας∙ για την ακρίβεια, μερίδας αυτής, όπως είναι η σχολική κοινότητα του Γυμνασίου».
Η Επιτροπή, προκειμένου να καταλήξει στη διαθεσιμότητα του καθηγητή, έλαβε υπόψη της, μεταξύ άλλων, «τα συμπεράσματα έρευνας που διεξήγαγε η ίδια, από την οποία προκύπτει ότι ο καθηγητής, στο θέμα της βαθμολογίας, ενήργησε εκδικητικά έναντι των μαθητών του που έδωσαν μαρτυρία στην υπό εξέταση πειθαρχική υπόθεση».
Επί του συγκεκριμένου σημείου σημειώνεται στην απόφαση του Εφετείου ότι «πρόκειται, ασφαλώς, για μια εκ πρώτης όψεως διαπίστωση της Επιτροπής ότι συνέτρεχε ο πιο πάνω λόγος και δεν αποτελεί αυτή οριστική κατάληξή της ότι ο εφεσείων προέβη, όντως, στην αποδιδόμενη σε αυτόν πράξη εκδίκησης των μαθητών του».
Ωστόσο, αποφασίζοντας ότι ήταν ορθή η απόφαση να τεθεί ο καθηγητής σε διαθεσιμότητα, το Εφετείο επεσήμανε ότι διασφαλιζόταν έτσι η αποφυγή τυχόν περαιτέρω τριβής τόσο με τους μαθητές όσο και με τους γονείς τους.
Πηγή
