Μαζί με τα πρωτοβρόχια και την άφιξη του φθινοπώρου, συνήθως έρχεται και η ανασκόπηση του καλοκαιριού μου. Όσα...
πέρασαν και έφυγαν, όσα ήρθαν για να μείνουν, όσα άφησαν γλυκόπικρη γεύση στην καθημερινότητά μου και με όπλισαν με διάθεση για τη νέα αρχή που σηματοδοτεί ο Οκτώβρης.
Φέτος το καλοκαίρι μου ήταν αρκετά γεμάτο θα μπορούσα να πω. Γεμάτο με εμπειρίες, ανθρώπους, χαμόγελα, μαθήματα ζωής και συμπεριφοράς. Γεμάτο με συνειδητοποιήσεις, με ένα καλό ξεσκαρτάρισμα ανθρώπων που ίσως να έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Γεμάτο με προτεραιότητες και επιλογές.
Σε ένα εργασιακό περιβάλλον που ένιωσα απευθείας σαν το σπίτι μου και εκτίμησα, που μου χάρισε όμορφες στιγμές, αλλά και έντονες στιγμές με νεύρα και παρεξηγήσεις όπως κάθε περιβάλλον. Μου χάρισε όμως και διάθεση καλής συνεννόησης και στήριξη, επίλυση παρεξηγήσεων με σεβασμό και ενδεχομένως, καλούς φίλους με εκτίμηση, χιούμορ και ποιότητα χαρακτήρα.
Με την πρώτη ουσιαστική διαδικασία ανάληψης ευθυνών και αυτοσυντήρησης, αλλά και δύο ταξίδια αστραπή που είχαν πολλά να μου διδάξουν. Το πρώτο, επονομαζόμενο ‘οικογενειακές διακοπές’ με έφερε κοντά σε ανθρώπους που είχα καιρό να προσεγγίσω και μου υπέδειξε πως η αχαριστία και ο εγωισμός είναι δύο στοιχεία που δεν εξαλείφονται από τον εγγενή χαρακτήρα ενός ανθρώπου και συνεπώς μόνο η απομάκρυνση από τοξικά άτομα αποτελεί λύση, στο ανύπαρκτο ουσιαστικά πρόβλημα.
Το δεύτερο, επονομαζόμενο ‘ολιγοήμερη απόδραση’ με έκανε να αλλάξω οπτική για το τι θεωρούσα πάντοτε διακοπές. Πλέον αντιλαμβάνομαι πως μετά από περιόδους γεμάτες κούραση και μια ασφυκτική ατζέντα, αυτό που μετράει στην ζωή είναι λίγες ποιοτικές στιγμές χαλάρωσης, επαναφόρτισης μπαταριών και συλλογής εμπειριών. Η μαγευτική Λευκάδα, με τον πολυτάραχο και πολυσυζητημένο Σκορπιό, το γραφικό Φισκάρδο και οι καταγάλανες σπηλιές, μια κούπα καλός καφές και μια ημέρα χαλάρωσης στην παραλία. Μια καθημερινή βόλτα κοντά στην γαλήνη που προσφέρει η θάλασσα, ένα ταξίδι γαστρονομικής απόλαυσης μέσα σε ένα μόνο πιάτο και ένας γευστικός συνδυασμός στο ποτήρι μου, από κοινού με ένα καλό ανάγνωσμα. Όλα αυτά συνθέτουν το πορτραίτο της ειδυλλιακής ξεκούρασης και απόλαυσης των φετινών μου διακοπών μαζί με καλούς φίλους και ατελείωτες συζητήσεις.
Το άγχος για την νέα αρχή φυσικά και τους προσανατολισμούς της ζωής μου, δεν θα μπορούσε να εκλείπει από τα πρωτοβρόχια του Οκτώβρη. Βάζοντας όμως την ζωή σε κουτάκια, μαθαίνω σιγά σιγά τι να κρατάω και τι να επιλέγω. Τι να θεωρώ σημαντικό και τι να σβήνω κι εγώ μαζί με το πέρασμα του χρόνου. Πόσο άλλαξαν όλα και πόσο τελικά δεν άλλαξε τίποτα.
Πηγή
