απόκρημνο βράχο ύψους 307 μέτρων όπου βρίσκεται το Βόρειο Ακρωτήρι (Nordkapp) και η μεταλλική υδρόγειος, η οποία σηματοδοτεί το βορειότερο οδικό σημείο της Ευρώπης. Ως μεγαλοπρεπές ορόσημο έχει προκαλέσει εξερευνητές, βασιλείς και περιπετειώδεις ταξιδιώτες στις βόρειες εσχατιές της ηπείρου, ενώ σήμερα 200.000 επισκέπτες καταφθάνουν κάθε χρόνο. Για κάποιους είναι όνειρο ζωής. Για άλλους ευκαιρία να θαυμάσουν τον Ήλιο του Μεσονυχτίου. Στη φωτογραφία είναι 12:05 τα μεσάνυχτα και ο ήλιος μόλις έχει αρχίσει να «ανατέλλει», καθώς δεν άγγιξε τον ορίζοντα του Αρκτικού Ωκεανού. Κείμενο-φωτογραφίες: Κώστας Κατσίγιαννης
Ο αριθμός των ταράνδων που ζουν σε αυτό τον τόπο, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί καθώς συχνά κολυμπούν από ένα κοντινό σημείο του νησιού προς την ηπειρωτική Ευρώπη. Επίσης είναι μία από τις βασικές αιτίες για τροχαία ατυχήματα στη χώρα, γι αυτό και επιβάλλονται μικρές ταχύτητες μετακίνησης. Εδώ χρειάστηκε να σβήσω τον κινητήρα, για να μην τους τρομάξω και να πλησιάσω σχεδόν μπουσουλώντας για να τους φωτογραφίσω, έχοντας σαν φόντο τα χρώματα του Ήλιου του Μεσονυχτίου με το ρολόι να δείχνει 1:30 μετά τα μεσάνυχτα
Περίπου 3.500 κατοίκους έχει το νησί και η κύρια απασχόλησή τους είναι το ψάρεμα και οι δραστηριότητες γύρω από αυτό (κονσερβοποίηση, συντηρητές, ηλεκτρολόγοι…). Επίσης το κράτος τους χρηματοδοτεί στην προσπάθειά του να τους ενθαρρύνει για την παραμονή τους σε αυτή τη σκληρή, βόρεια περιοχή.
Οι εναπομείναντες Λάπωνες στη Νορβηγία είναι πλέον ελάχιστοι και ζουν, ειδικά το καλοκαίρι, ακόμα σε τεράστιες σκηνές, ενώ συχνά χρησιμοποιούν την καταγωγή τους για επιπλέον εισόδημα διαθέτοντας ανάλογα σουβενίρ.
Στις 4 ημέρες παραμονής μου στο νησί η θερμοκρασία Ιούλιο μήνα, κυμάνθηκε από τους -6 έως στους +20 βαθμούς Κελσίου κάτι που εντυπωσίασε και τους ντόπιους. Μια συμβουλή που μου έδωσαν, ήταν να προσέχω το οδήγημα μέσα στα τούνελ καθώς στις υψηλές θερμοκρασίες συχνά οι τάρανδοι καταφεύγουν σε αυτά για να βρουν δροσιά. Ευτυχώς, κάποιοι προτίμησαν τις ασφαλέστερες χιονούρες για να ξαπλώσουν.
Ο δρόμος οδηγεί στο βόρειο τέλος…Εκμεταλλευόμενος τον Hλιο του Μεσονυχτίου (24 ώρες ηλιοφάνεια) και τις καλές καιρικές συνθήκες, βρέθηκα πάλι στο δρόμο κατά τις 12:00 τα μεσάνυχτα κατευθυνόμενος προς το βράχο του Βορείου Ακρωτηρίου.
