ποταμός Αμπελικός. Είναι κτισμένο σ’ενα χαμηλό λόφο με μικρά πέτρινα σπίτια που του δίνουν μια εξαιρετική ιδιορυθμία.
Ανατολικά του χωριού είναι η εκκλησία του Αγ.Γεωργίου του Τροπαιοφόρου του 12ου αιώνα. Άλλες μικρές εκκλησίες είναι η Παναγία Αμπελουτζιότισσα και Παναγία Χαματζιότισσα που εορτάζουν την Μ.Δευτέρα και Μ.Τρίτη αντιστοίχως. Στα βόρεια του χωριού υπάρχει ενα πολύ παλιό κτίριο που ανήκε στο μοναστήρι του Κύκκου.
Το Καπηλειό είναι 22χλμ απο την Λεμεσό μετά την Απαισιά, Κόρφη και Λιμνάτη. Κατά την παράδοση, στην περιοχή που είναι τώρα το χωριό υπήρχαν 7 Λινοί (οινοποιεία) που παράγαν πολύ καλό κρασί, κουμανταρία και ζιβανία οσο και σταφυδάκια. Τ’όνομα Καπηλειό προέρχεται απο το οτι οι 7 Λινοί ήταν επίσης και ταβέρνες-η καπηλειά- για τους πολλούς ταξιδιώτες που περνούσαν απο εδω προς την Λάρνακα.
Υπάρχει τώρα ενας όμιλος εκπατριζομένων και φίλων του Καπηλειού ο οποίος μαζι με το κοινοτικό συμβούλιο οργανώνει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μια απ’αυτές είναι ο ετήσιος χορός που γίνεται στους κήπους του πολιτιστικού κέντρου και τραβά πολλούς εκπατριζώμενους και φίλους.
Στο παρελθόν ο πληθυσμός ήταν πέραν των 300 αλλά σήμερα είναι μόνο 30. Τελευταία πολλοί που είχαν φύγει αλλά και ξένοι άρχισαν ν’ανακαινίζουν τα παλιά σπίτια και να κτίζουν νεα δίνωντας ζωη στο χωριό. Η κύρια απασχόληση των κατοίκων είναι η καλλιέργια των αμπελιών, αμυγδαλιών και ελιών.
Υπάρχει τώρα ενας όμιλος εκπατριζομένων και φίλων του Καπηλειού ο οποίος μαζι με το κοινοτικό συμβούλιο οργανώνει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μια απ’αυτές είναι ο ετήσιος χορός που γίνεται στους κήπους του πολιτιστικού κέντρου και τραβά πολλούς εκπατριζώμενους και φίλους.
Πηγή
