που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, σύμφωνα με νέα έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Γουόργουϊκ (Βρετανία) και το Πανεπιστήμιο Σουν Γιατ-Σεν στην Κίνα.
Αναλυτικότερα, επιστήμονες από τις ομάδες των καθηγητών Σάντλερ και Ο'Κόνορ στο τμήμα Χημείας του βρετανικού πανεπιστημίου και την ομάδα του καθηγητή Χόυι Τσάο στο κινεζικό πανεπιστήμιο έδειξαν πως το ιρίδιο – το μέταλλο με τη δεύτερη μεγαλύτερη πυκνότητα στον κόσμο- μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σκοτώνει καρκινικά κύτταρα, γεμίζοντάς τα με μια θανατηφόρα έκδοση του οξυγόνου, χωρίς να βλάπτεται ο υγιής ιστός.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μια σύνθεση ιριδίου και οργανικού υλικού, που μπορεί να στοχευτεί απευθείας σε καρκινικά κύτταρα, μεταφέροντας ενέργεια σε αυτά για να μετατρέψουν το οξυγόνο (Ο2) σε μονήρες οξυγόνο, το οποίο είναι δηλητηριώδες και σκοτώνει το κύτταρο, χωρίς να βλάπτει τον υγιή ιστό.
Η διαδικασία εκκινείται με χρήση ορατού λέιζερ διαμέσου του δέρματος στην καρκινική περιοχή. Αυτό φτάνει στην επικάλυψη της σύνθεσης- η οποία αντιδρά στο φως- και ενεργοποιεί το μέταλλο, με αποτέλεσμα το καρκινικό κύτταρο να αρχίζει να γεμίζει με μονήρες οξυγόνο.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως, μετά την «επίθεση» εναντίον ενός μοντέλου όγκου κυττάρων καρκίνου του πνεύματος, ο οποίος είχε αναπτυχθεί από τους ερευνητές στο εργαστήριο με σκοπό τον σχηματισμό μιας σφαίρας στο πρότυπο όγκου, μέσω της χρήσης λέιζερ κόκκινου φωτός (που μπορεί να διεισδύει βαθιά κάτω από το δέρμα), το ενεργοποιημένο μείγμα ιριδίου- οργανικού υλικού είχε διεισδύσει και εμποτίσει κάθε στρώμα του όγκου, επιδεικνύοντας πώς αποτελεσματική είναι αυτή η μέθοδος θεραπείας. Επίσης, έδειξαν πως η μέθοδος είναι ασφαλής για χρήση σε υγιή κύτταρα, χρησιμοποιώντας την σε μη καρκινικό ιστό και επιδεικνύοντας πως δεν είχε υπάρξει κάποιου είδους επίδραση.
Το ιρίδιο είχε πρωτοανακαλυφθεί το 1803, και το όνομά του είναι λατινικό («ουράνιο τόξο»). Είναι από την ίδια «οικογένεια» με την πλατίνα και είναι σκληρό, άκαμπτο και το πιο ανθεκτικό μέταλλο στον κόσμο στη διάβρωση. Είναι κίτρινο στο χρώμα και το σημείο τήξης του είναι πάνω από τους 2.400 βαθμούς Κελσίου. Γενικά μιλώντας, είναι σπάνιο στη Γη, αλλά συναντάται αρκετά σε μετεωρίτες- και μεγάλες ποσότητές του έχουν εντοπιστεί στον φλοιό της Γης, από 66 εκατ. χρόνια πριν, οδηγώντας στη θεωρία ότι κατέφθασε στον πλανήτη μας με τον αστεροειδή που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Πηγή
