Αρθρογράφου - Σχολιογράφου...
Εκτιμώ πως η τελευταία συνέντευξη του Γερμανού τ. Υπουργού Οικονομικών σε Δ/ντή Ελληνικής Εφημερίδας...
διευκολύνει ακόμα και τους πλέον δύσπιστους ή ΚΟΜΜΑΤΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΥΣ να ξεκαθαρίσουν το τι συνέβη τα τελευταία χρόνια.
Ακούγονται διαμετρικά αντίθετες απόψεις από εκείνες της Συγκυβέρνησης τόσο από δικούς μας -τ. συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ -όσο και από τους ξένους αξιωματούχους.
Ποιούς να πιστέψουμε; (Εκείνους τους οποίους - συναισθηματικά ή κομματικά -θέλουμε να πιστέψουμε ή αυτούς που πρέπει;)
Νομίζω πως θα βοηθήσουν τα εξής:
- Η ανάλυση των γεγονότων που συνέβησαν.
- Η έξωθεν καλή μαρτυρία /ή το βεβαρυμμένο παρελθόν ανειλικρίνειας των εμπλεκόμενων. Ημετέρων και ξένων.
Ως Έλληνας θα ήθελα να έχουν δίκιο, να λένε αλήθεια οι δικοί μας και όχι οι ξένοι.
Όμως οι εξουσιαστές μας -εδώ και πολλές δεκαετίες - με έχουν πείσει ότι ψεύδονται καθ' έξιν ,ενσυνείδητα, ασύστολα, επαγγελματικά!.
Οι προηγούμενοι (με κυμαινόμενα/αναλογικά τα ποσοστά ψευδολογιών , υποσχέσεων, δημαγωγίας, λαϊκισμού) έβαλαν τις .... "βάσεις" οικοδόμησης διάχυτου εμπαιγμού του λαού.
Οι νυν, για πρώτη και μάλιστα αριστερή φορά, ξεπέρασαν κάθε όριο , ίσως ..... "δικαιολογημένα" επειδή έπρεπε να πουν μαζεμένα όσα όλοι οι προκάτοχοι της εξουσίας έλεγαν σε βάθος και πλάτος χρόνου.
Αν συνεχίσουν ανερυθρίαστα να ψεύδονται τότε θα βιώσουν την "πρώτη και τελευταία τους φορά στη διακυβέρνηση του Τόπου".
Τηλεγραφικά θα σας πω την άποψή μου (βάσει των παρακάτω):
1. Ασφαλώς και ο Γερμανός Υπ/γος όπως και άλλοι Ευρωπαίοι και του ΔΝΤ αξιωματούχοι χρησιμοποιούν ανακρίβειες και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα δικά τους λάθη, αστοχίες, παραλείψεις, αλυσιτελείς σχεδιασμούς και προγράμματα.
Συγκριτικά όμως με τους δικούς μας εμφανίζονται πλησιέστερα προς την αλήθεια.
Παραθέτω ενδεικτικά τα των ημετέρων:
Την αναφορά στις δηλώσεις του τότε Αρχηγού - και νυν Πρωθυπουργού - στον Γερμανό περί των προθέσεών του (όταν θα γίνει Κυβερνήτης) να μείνει στην Ε.Ε αλλά χωρίς Μνημόνια , δεσμεύσεις κ. α υποχρεώσεις. Πράγμα ανέφικτο.
Την αλαζονική /περιφρονητική συμπεριφορά του τότε Έλληνα Υπ/γου Οικονομικών προς τους Εταίρους.
Την απώλεια ενός 6μήνου και περίπου 100 δις ευρώ (επειδή παρά τις προειδοποιήσεις του Γερμανού οι δικοί μας επέμεναν στο κυνήγι μαγισσών).
Τα όσα έγραψε στο βιβλίο ο δικός μας τ. Υπ/γος Οικονομικών.
Την υπογραφή 3ου Μνημονίου και τη δέσμευση της χώρας για πολλές δεκαετίες.
Την απεχθή φορολογία, την οποία οι δανειστές αρνούνται ότι εισηγήθηκαν ή μας επέβαλλαν.
Την αντίθεση /αγανάκτηση τ. συντρόφων /συναγωνιστών , κάποιων και σημαντικών προσωπικοτήτων της "Αριστεράς".
Το Δημοψήφισμα του 62% ΟΧΙ που ... ερμηνεύτηκε (εκ παραδρομής ή ενσυνείδητα και προκλητικά;) ως ... ΝΑΙ (;).
Τα σχισμένα άσχιστα Μνημόνια, οι ανέγγιχτες μέχρι σήμερα (απλώς ... μακελλεμένες) συντάξεις , τα 741 € κατώτατη αποδοχή κ.α.
Αν τα αθροίσουμε αυτά τα ολίγα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως μάλλον οι δικοί μας μας δουλεύουν (ψευδόμενοι πολύ περισσότερο από τους ξένους!).
ΥΓ Καλό θα μας κάνει να συνυπολογίσουμε και την μοναδική ευχέρεια των Κυβερνώντων τόσο ως προς την ... δ α ι μ ο ν ο π ο ί η σ η όσο και την α π ο δ α ι μ ο ν ο π ο ί η σ η των ξένων, όπως του Αμερικανού Προέδρου και του Γερμανού Προέδρου της Βουλής. (Χάριν φυσικά πάντοτε της ειλικρίνειας και της αντικειμενικότητας).
