κινδυνεύει η ακοή τους.
Ενώ κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος εκτίθεται σε επίπεδα θορύβου εντός των ορίων ασφαλείας, συνήθως δεν αποφεύγει τους περιοδικούς δυνατούς θορύβους, κάτι που εάν επαναλαμβάνεται, μπορεί να κινδυνεύει η ακοή του, διαπιστώνουν καναδοί επιστήμονες.
Ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Βίνσεντ Λιν του Πανεπιστημίου του Τορόντο, εφοδιάσθηκαν με ειδικά όργανα, μετακινήθηκαν με τα ΜΜΜ του Τορόντο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο μέσος κάτοικος της καναδικής πόλης, που χρησιμοποιεί τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς, εκτίθεται σε επίπεδα θορύβου που ξεπερνούν τα συνιστώμενα όρια κατά 9% στο μετρό και κατά 12% στο λεωφορείο. Αντίστοιχα και ο μέσος ποδηλάτης εκτίθεται σε επίπεδα θορύβου που ξεπερνούν το όριο κατά 14%. Όταν κάποιος περπατά στον δρόμο ή οδηγεί το αυτοκίνητό του στο κέντρο της πόλης, τα συνιστώμενα όρια θορύβου δεν υπερβαίνονται, άρα δεν κινδυνεύει η ακοή του.
Πότε ο θόρυβος των ΜΜΜ απειλεί ιδιαιτέρως την ακοή μας;
Σύμφωνα με τις συστάσεις των ειδικών, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κίνδυνο μερικής απώλειας ακοής, αν εκτίθενται σε θορύβους 114 ντεσιμπέλ (dBA) για περισσότερα από τέσσερα δευτερόλεπτα και 117 ντεσιμπέλ για πάνω από δύο δευτερόλεπτα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 20% των πιο δυνατών θορύβων στο μετρό ξεπερνούσαν τα 114 ντεσιμπέλ, ενώ το 20% των πιο ισχυρών θορύβων στα τραμ ξεπερνούσαν τα 120 ντεσιμπέλ. Επίσης το 85% των δυνατότερων θορύβων στους σταθμούς των λεωφορείων ήταν άνω των 114 ντεσιμπέλ και το 54% άνω των 120 ντεσιμπέλ. Το 85% των πιο δυνατών θορύβων στους οποίους εκτίθεντο οι ποδηλάτες στους δρόμους, υπερέβαιναν τα 120 dBA.
Ποια τα αναγκαία μέτρα
Οι καναδοί ερευνητές τόνισαν την ανάγκη να ληφθούν μέτρα, όπως νέα υλικά και άλλος εξοπλισμός στα ΜΜΜ, ώστε να γίνουν πιο αθόρυβα, ενώ κάλεσαν όσους πολίτες έχουν ευαισθησία στα αυτιά τους, να χρησιμοποιούν προστατευτικά.
«Αρχίζουμε τώρα να συνειδητοποιούμε ότι η χρόνια υπερβολική έκθεση σε θορύβους βλάπτει την ακοή και όχι μόνο: Οδηγεί σε σημαντική συστημική παθολογία, όπως κατάθλιψη, άγχος, αυξημένο κίνδυνο χρόνιων παθήσεων και ατυχημάτων. Ο μικρής διάρκειας έντονος θόρυβος είναι πιο επικίνδυνος από τον μεγαλύτερης διάρκειας αλλά λιγότερο δυνατό θόρυβο» επισημαίνει ο δρ Λιν.
Σε ποιον βαθμό τα ευρήματα αυτά μπορεί να ισχύουν και σε άλλες μεγάλες πόλεις, όπως π.χ. η Αθήνα, παραμένει θέμα προς διερεύνηση.
