ηλικία που θέλει να εξερευνήσει τον κόσμο, να ανακαλύψει όσο περισσότερα πράγματα μπορεί μόνο του. Αρχίζουν να δοκιμάζουν τα όριά μας, έχουν άποψη, θέλουν η γνώμη τους να μετράει, θέλουν να δείξουν ότι μπορούν και όλες οι αντιδράσεις τους μας λένε ότι θέλουν να είναι ανεξάρτητα.
Έχουν περιέργεια να γνωρίσουν τον κόσμο και καμιά φορά μπλέκουν σε μπελάδες, έτσι οι γονείς βάζουν όρια, λένε όχι και αυτό είναι κάτι πολύ καινούριο (και όχι ευχάριστο) στη μέχρι τώρα ζωή τους, γι’αυτό αντιδρούν.
Γκρίνια, τσιρίδες, νεύρα, κλοτσιές και εκρήξεις θυμού γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας με ένα δίχρονο.
Ναι, ναι.. το έχω ζήσει και εγώ.. 2 φορές. Η πρώτη ομολογουμένως πιο δύσκολη!! Έχω τόσα πολλά να σας πω, δεν ξέρω από που να αρχίσω!! Ο Ερμής είχε ένα “όχι” για κάθε τι που έλεγα. Ήθελε να φοράει σαγιονάρες το χειμώνα, διαφορετικά παπούτσια, τσίριζε πετούσε παιχνίδια. Τι έκανα; Αρχικά πίστεψα ότι είμαι η χειρότερη μαμά του κόσμου και ότι τα κάνω όλα λάθος. Μετά ηρέμησα, είδα την κατάσταση με ψυχραιμία. Του άφησα επιλογές, διάλεγε μόνος τα ρούχα και τα παπούτσια του, ότι ήθελε, το μόνο όριο ήταν να είναι της εποχής. Ναι έχει βγει με δυο διαφορετικά παπούτσια και με ρούχα που δεν ταίριαζαν, αλλά ήταν περήφανος για τις επιλογές του.
Η Ίριδα μου έμαθε ότι δεν είναι όλα τα δίχρονα τόσο δύσκολα. Ίσως επειδή ήξερα πια, την άφησα νωρίς να έχει επιλογές.
8 τρόποι για να περάσουν όσο πιο εύκολα γίνεται τα “τρομερά δυο”:
Κρατήστε την ψυχραιμία σας, οι φωνές και οι παρατηρήσεις τα κάνουν πιο επίμονα και επιθετικά.
Δώστε τους επιλογές, “τα άσπρα ή τα μπλε παπούτσια” , “ ποια μπλούζα θες;”
Ενθαρρύνετε τα να σας βοηθήσουν.
Αφήστε τα να δοκιμάσουν καινούρια πράγματα.
Μείνετε σταθερή και ανυποχώρητη.
Μην χρησιμοποιήσετε βια.
Οι φωνές και οι εκρήξεις είναι της ηλικίας, μην το παίρνετε προσωπικά.
Πείτε του τι πρέπει να κάνει αντί να του λέτε συνεχώς όχι.
Πηγή
