Το ξωκλήσι του Αϊ Γιάννη βρίσκεται στο στον κάμπο της Μοριας κάτω απο τα...
χυτήρια Λέσβου, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Μοριας.
Απ’ έξω, ένα πραγματικό ερείπιο.
Μία ματιά όμως στο εσωτερικό του από τα σπασμένα παράθυρά του, αρκεί για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος αλλά και την ομορφιά ενός ναού που αποτελούσε πραγματικό κομψοτέχνημα.
Ένα κομψοτέχνημα που χάνεται με το πέρασμα των χρόνων, καθώς δεν έχει γίνει καμιά παρέμβαση προκειμένου να σωθεί.
Το ξωκλήσι καταρρέει κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα, θυμίζοντας πια τις εκκλησίες-ερείπια στην απέναντι μικρασιατική ακτή!
Ρημάζει… Γεμάτο μπάζα και γκράφιτι, με τα ντουλάπια και τις πόρτες ξηλωμένες … Αυτό που προκαλεί περισσότερο σοκ είναι ότι οι εικόνες του μικρού ναού είναι πεταμένες διάσπαρτες μέσα στο ξωκλήσι.
Το ξωκλήσι από τις επιδρομές των βανδάλων έχει υποστεί μεγάλες ζημιές στον εσωτερικό τοίχο, στο ταβάνι και στο πάτωμα και από την έλλειψη συντήρησης έχει γίνει ερείπιο.
Στην καταστροφή του Αϊ Γιάννη δεν φταίνε μόνο οι βάνδαλοι αλλά και οι αρχές του τόπου μας, και ειδικά η Μητρόπολη Μυτιλήνης όπου τα τελευταία χρόνια έχει παρατήσει ουκ ολίγα ξωκλήσια να ρημάζουν με το πέρασμα του χρόνου…
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο ξωκλήσι υπάρχουν μέλη της παλαιοχριστιανικής βασιλικής εντοιχισμένα στα τοιχία του.
Μπορεί να φαίνεται σαν μια κακή τσιμεντένια κατασκευή, το πανάρχαιο όμως και γιγάντιο δρυ, καθώς και τα εντοιχισμένα μαρμάρινα μέλη, φανερώνουν μια σημαντική ιερή θέση του κάμπου της Μοριας για την οποία δυστυχώς απουσιάζουν περισσότερες πληροφορίες.
