Έπρεπε να περάσουν 30 χρόνια για να καταλάβουμε πως το παίζουμε λάθος...
Έπρεπε να φτάσουμε 40 για να το μάθουμε!
Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που να μην έχει παίξει Monopoly έστω και μια φορά στη ζωή του. Ψέματα υπάρχει. Αλλά δεν τον έχουμε γνωρίσει. Μικροί, μεγάλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά έχουν παίξει και έχουν μεγαλώσει με το αγαπημένο επιτραπέζιο, το οποίο νομίζουν ότι ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά. Φευ…
Και εμείς αυτό νομίζαμε μέχρι που έσκασε (κυριολεκτικά) μια είδηση που μας γκρέμισε την παιδική μας ηλικία σε λίγα δευτερόλεπτα. Μιλάμε για μεγαλύτερο σοκ και από τη μέρα που μαθαμε ότι ο Θάνος Καλλίρης δεν έλεγε «Γιορτάζω, γιορτάζω, μα ούτε που το φωνάζω» στο γνωστό άσμα, και ότι το τραγούδι εισαγωγής στο «10 λεπτά κήρυγμα» δεν το λένε τα «Ημισκούμπρια».
Τώρα που είναι βέβαιο ότι σας ισοπεδώσαμε και εσάς και έχετε μείνει με το στόμα ανοιχτό σαν τον αστυνομικό στο Βασικό Ένστικτο όταν είδε τον ψυχικό κόσμο της Σάρον Στόουν, μπορούμε να προχωρήσουμε στο παρασύνθημα.
Ναι, φίλε αναγνώστη, όλη σου τη ζωή παίζεις λάθος τη Monopoly και δεν το ξέρεις. Ούτε εμείς για να λέμε την αμαρτία μας το ξέραμε μέχρι που ήρθε ένας τουιτεράς να μας ανοίξει τα μάτια.
Έπρεπε να φτάσουμε 40 για να το μάθουμε!
Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που να μην έχει παίξει Monopoly έστω και μια φορά στη ζωή του. Ψέματα υπάρχει. Αλλά δεν τον έχουμε γνωρίσει. Μικροί, μεγάλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά έχουν παίξει και έχουν μεγαλώσει με το αγαπημένο επιτραπέζιο, το οποίο νομίζουν ότι ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά. Φευ…
Και εμείς αυτό νομίζαμε μέχρι που έσκασε (κυριολεκτικά) μια είδηση που μας γκρέμισε την παιδική μας ηλικία σε λίγα δευτερόλεπτα. Μιλάμε για μεγαλύτερο σοκ και από τη μέρα που μαθαμε ότι ο Θάνος Καλλίρης δεν έλεγε «Γιορτάζω, γιορτάζω, μα ούτε που το φωνάζω» στο γνωστό άσμα, και ότι το τραγούδι εισαγωγής στο «10 λεπτά κήρυγμα» δεν το λένε τα «Ημισκούμπρια».
Τώρα που είναι βέβαιο ότι σας ισοπεδώσαμε και εσάς και έχετε μείνει με το στόμα ανοιχτό σαν τον αστυνομικό στο Βασικό Ένστικτο όταν είδε τον ψυχικό κόσμο της Σάρον Στόουν, μπορούμε να προχωρήσουμε στο παρασύνθημα.
Ναι, φίλε αναγνώστη, όλη σου τη ζωή παίζεις λάθος τη Monopoly και δεν το ξέρεις. Ούτε εμείς για να λέμε την αμαρτία μας το ξέραμε μέχρι που ήρθε ένας τουιτεράς να μας ανοίξει τα μάτια.
Βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι ούτε και εσύ ήξερες ότι όταν κάποιος φθάνει σ’ ένα ακίνητο στη Monopoly και δεν το αγοράζει, πηγαίνει σε δημοπρασία για να το αγοράσει ένας οποιοσδήποτε παίκτης!
Και όμως ο κανόνας αυτό λέει: Κάθε φορά που σταματάς σ’ ένα μέρος που δεν είναι ιδιοκτησία κάποιου άλλου, μπορείς ν’ αγοράσεις το ακίνητο απ’ την τράπεζα στην τιμή που αναγράφει πάνω. Έτσι, λαμβάνεις την κάρτα τίτλου ιδιοκτησίας που δείχνει την κυριότητα, την οποία και τοποθετείς μπροστά σου.
Εάν για κάποιο λόγο δεν μπορείς ή δεν θέλεις να το αγοράσεις, το οικόπεδο πλειστηριάζεται από την τράπεζα σε αυτόν που θα δώσει την υψηλότερη προσφορά.
Οποιοσδήποτε παίκτης, συμπεριλαμβανομένου εκείνου που απέρριψε την επιλογή να το αγοράσει στην αρχική τιμή, μπορεί να υποβάλει προσφορά. Έπεσες απ’ τα σύννεφα; Δεν είσαι ο μόνος. Και τώρα που διάβασες την αλήθεια, ας κάνουμε ότι δεν το μάθαμε ποτέ και ας συνεχίσουμε να παίζουμε τη Monopoly έτσι όπως (δεν) τη μάθαμε από πιτσιρικάδες! Θα είναι το μικρός μας μυστικό, Βίρνα!