ήταν σε πλήρη χρήση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και στην Ενετοκρατία και εξακολούθησε να χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Βρίσκεται 35 χιλιόμετρα από την Πάτρα στο ακρωτήριο του Αράξου, στα Μαύρα βουνά, και στα όρια του σημερινού δήμου Λαρισσού. Σύμφωνα με την μυθολογία το τείχος το έχτισε ο Ηρακλής όταν πολεμούσε τους Ηλείους του Αυγεία και το χρησιμοποίησε σαν ορμητήριο του. Ήταν μια οχυρή θέση που προστάτευε την κατοικία του ηγεμόνα της περιοχής και αποτελούσε το διοικητικό της κέντρο.
Χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο των Δυμαίων κατά των Ηλείων, και μάλιστα περίπου το 220 π.χ. καταλήφθηκε από τους Ηλείους και τον στρατηγό Ευριπίδα για να το ξαναπάρουν πίσω οι Δυμαίοι με τη βοήθεια του Φιλίππου Ε΄ της Μακεδονίας. Τα τείχη του κάστρου ήταν κυκλώπεια, είχαν μήκος 200 μέτρα, 10 μέτρα ύψος και 5 μέτρα πάχος.
Κατά καιρούς -και ιδιαίτερα κατά την Ενετοκρατία- έγιναν διάφορες προσθήκες και ενισχύσεις. Το τείχος διασώζεται ακόμα και σήμερα και ανά διαστήματα γίνονται εργασίες αναστηλώσεως του.
Πηγή
