Πόσα ξέρετε για το Ανατολικό Ζαγόρι; Θα βάζαμε στοίχημα, όχι πολλά... Η ήρεμη (και εν πολλοίς ανεξερεύνητη) δύναμη των Ζαγοροχωρίων κρύβει χωριουδάκια χάρμα οφθαλμών, υπέροχα τοξωτά γεφύρια και φυσικά τοπία που κόβουν την ανάσα. Η πνιγμένη στο πράσινο Βωβούσα είναι χτισμένη στις όχθες του Αώου, τις οποίες ενώνει από το 1748 το μονότοξο γεφύρι της. Δεξιά κι αριστερά του, απλώνονται τα πέτρινα σπιτάκια της με τις κεραμιδένιες στέγες τους να σπάνε με κόκκινες πινελιές τη συμφωνία του πράσινου.
Το Κεράσοβο, στον Σμόλικα
Εκεί ψηλά στα 970 μέτρα, στις πλαγιές του δεύτερου ψηλότερου βουνού της Ελλάδας, το Κεράσοβο, που θα το βρείτε στους χάρτες και ως Αγία Παρασκευή, είναι ένα πανέμορφο χωριό με πέτρινα σπιτάκια, μία πλατανοσκέπαστη πλατεία, δέκα ξωκλήσια και εκατό κατοίκους. Από το Κεράσοβο ξεκινούν φαντασμαγορικά μονοπάτια, ένα εκ των οποίων το ορειβατικό μονοπάτι Ο3 της Πίνδου, που καταλήγουν μεταξύ άλλων στη μυθική Δρακόλιμνη του Σμόλικα, περνώντας μέσα από συγκλονιστικά φυσικά τοπία, πλάι σε τοξωτά γεφύρια και πάνω από ρυάκια και ποτάμια.
Το Καπέσοβο, στα Ζαγοροχώρια
Σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, το γλυκύτατο χωριό του Κεντρικού Ζαγορίου είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Επιβλητικά αρχοντικά, λιθόκτιστα καλντερίμια που σε προκαλούν να τα ανέβεις –η απότομη πλαγιά που φιλοξενεί το χωριό κάνει την ανάβαση πράγματι πρόκληση– σταματώντας κάθε λίγα μέτρα: Πότε για να θαυμάσεις μια εντυπωσιακή, πέτρινη εννοείται, εκκλησία, πότε για να αράξεις στην πανέμορφη πλατεία, πότε για να ξεστρατίσεις προς ένα ακόμη «σημείο με θέα», από τα δεκάδες σηματοδοτημένα με μικρές ξύλινες ταμπέλες, που αγναντεύουν από ψηλά το φαράγγι του Βίκου.
Από εδώ ξεκινά και η χιλιοτραγουδισμένη Σκάλα του Βραδέτου, ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια του Ζαγορίου. Εδώ κοντά βρίσκεται και η θέση Μπελόη, ένα από τα δύο εντυπωσιακότερα παρατηρητήρια του μεγαλείου του φαραγγιού του Βίκου –το άλλο είναι κοντά στο Μονοδέντρι, και λέγεται Οξιά.
Τα Άγναντα, στα Τζουμέρκα
Στο κατά πολλούς ομορφότερο –και πιο ήσυχο– «γκρουπ» χωριών της Ηπείρου, τα Άγναντα πήραν το όνομά τους από την φαντασμαγορική θέα (ναι, αυτή που αγναντεύουμε) στη γύρω περιοχή. Ένα κουκλίστικο, πετρόχτιστο χωριό όλο ανηφοριές, σκεπασμένο με κόκκινες κεραμιδοσκεπές και καμινάδες που αχνίζουν, έχει έναν από τους ελάχιστους παραδοσιακούς νερόμυλους που λειτουργούν ακόμα, και πολλά πανέμορφα μονοπάτια που θα ενθουσιάσουν ορκισμένους και μη πεζοπόρους. . Πολύ κοντά στα Άγναντα, ο Καταρράκτης –που πήρε το όνομά του από τον ύψους 110 μέτρων καταρράκτη του– είναι ένα εξίσου όμορφο χωριό που προσφέρεται επίσης για πολύωρες περαντζάδες στα λιθόκτιστα δρομάκια του και ολοήμερο άραγμα κάτω από τα πλατάνια της πλατείας του.
Πηγή
