1. Η επικριτική διάθεση αποτελεί προβολή μιας πληγής
Καταγράψτε κάθε κριτική που έχετε κάνει στους άλλους ανθρώπους και εντοπίστε την πηγή, τη ρίζα από όπου ξεκίνησε -την πρώτη φορά που την σκεφτήκατε. Αυτό που θα συνειδητοποιήσετε είναι ότι προέρχεται από μια πληγή και συνήθως αυτή η πληγή είναι κάποια απόρριψη. Την επεξεργαστήκατε, προσπαθώντας να γίνετε «καλύτεροι» από κάποιον άλλο. Αυτό που θέλατε δεν ήταν να είστε ανώτεροι όμως, αλλά να αγαπηθείτε και η επικριτική αυτή διάθεση αποτελεί έναν υποσυνείδητο τρόπο για να αποδείξετε ότι αξίζετε περισσότερα από εκείνους.
2. Ο εσωτερικός μας κριτής πυροδοτείται από εξωτερικές κρίσεις
Η αγάπη για τον εαυτό μας συχνά λειτουργεί από έξω προς τα μέσα. Αντί να νομίζουμε ότι απλά θα αρχίζουμε μια μέρα να αγαπάμε ξαφνικά τον εαυτό μας, ας δοκιμάσουμε μια άλλη οδό, πιο σίγουρη. Αν γίνουμε σταδιακά λιγότερο επικριτικοί αναφορικά με τις συμπεριφορές και τις επιλογές των άλλων, θα μάθουμε πώς να εστιάσουμε περισσότερο σε εμάς και να μας αποδεχτούμε. Με αυτό τον τρόπο θα μας αποκαλυφθεί ότι κάθε άνθρωπος βαθιά μέσα του είναι ένα αθώο παιδί που διψά για αγάπη, όπως κι εμείς.
3. Η κριτική είναι η ρίζα όλου μας του άγχους
Αυτό που σας στρεσάρει δεν είναι αυτό που συμβαίνει, αλλά οι προγραμματισμένες σας ιδέες και υποθέσεις γι’ αυτό. Ο τρόπος που κρίνετε τα πράγματα τελικά καθορίζει την ποιότητα της ζωής σας -η διαφορά στο να βλέπετε εμπόδια ή ευκαιρίες.
4. Η επίγνωση της επικριτικής σας διάθεσης σας βοηθά να δείτε το αν είναι ή όχι πραγματικά δική σας
Σταματήστε για ένα λεπτό και αναρωτηθείτε: πώς νιώθω πραγματικά γι’ αυτό; Αυτό που μάλλον θα ανακαλύψετε είναι ότι έχετε υιοθετήσει την κριτική άλλων ανθρώπων, όσο μεγαλώνατε. Το αφήγημα που επαναλαμβάνετε ανήκε στην πραγματικότητα στη μητέρα σας ή στον συμμαθητή σας ή σε ένα περιοδικό. Θα βρείτε επίσης ότι τα δικά σας συναισθήματα είναι πιο ουδέτερα απ’ ότι νομίζατε και οι σκέψεις δεν ήταν αποκλειστικά δικές σας.
5. Μπορείτε να κάνετε εκτιμήσεις χωρίς να κάνετε και κριτική
Ο λόγος που πολλοί άνθρωποι εμμένουν στο να κρίνουν είναι επειδή πιστεύουν ότι αν σταματήσουν να το κάνουν αυτό, θα γίνουν λιγότερο αποτελεσματικοί στο να κάνουν έξυπνες επιλογές στη ζωή τους. Το αντίθετο όμως αληθεύει: όταν σταματήσετε να κρίνετε, θα αρχίσετε να αξιολογείτε. Όταν κρίνετε, χρησιμοποιείτε και συναισθήματα. Όταν αξιολογείτε, ο γνώμονάς σας είναι η λογική. Ξεκαθαρίζει τη σκέψη σας και σας κάνει πιο αποτελεσματικούς.
6. Θα μάθετε να εύχεστε σε όσους σας προκαλούν χαρά και ευημερία
Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε κάθε άτομο, για το οποίο συνήθως έχετε επικριτικές σκέψεις. Πείτε φωναχτά ότι τους εύχεστε χαρά και ευημερία και κάντε αυτό κάθε φορά που θέλετε να αποβάλλετε τις αρνητικές σκέψεις για εκείνους. Αυτή η διαδικασία θα σας θεραπεύσει.
7. Όταν κρίνουμε άσχημα κάποιον είναι σαν να αρνούμαστε να τον συγχωρήσουμε -και οι μόνοι που πληγώνονται από αυτό είστε εσείς
Δεν σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι δεν αξίζουν κριτική για τις πράξεις τους, αλλά το να τους κρίνουμε επανειλημμένως αρνητικά, ξυπνάει την αρνητική, σκληρή ενέργεια στη ζωή μας. Δεν συγχωρούμε, επειδή κάποιος το αξίζει, συγχωρούμε, επειδή δεν αξίζουμε να συνεχίζουμε να τιμωρούμαστε για τα λάθη μας. Το ίδιο ισχύει και για την σκληρή κριτική. Όσο περισσότερο αποκλείουμε τους άλλους από την αγάπη, τόσο περισσότερο νομίζουμε ότι πρέπει να αποδεικνύουμε πως εμείς παρ’ όλα αυτά αξίζουμε την αγάπη του κόσμου.
8. Κρίνετε τη ζωή, μόνο όταν δεν τη ζείτε πραγματικά
Η κριτική αποτελεί πνευματικό εργαλείο. Συμβαίνει, όταν αποσυνδέουμε τα συναισθήματά μας από κάτι άβολο. Όταν όμως βυθιζόμαστε πλήρως στο παρόν, η επιθυμία να επικρίνουμε δεν υπάρχει καν, αφού δεν έχουμε τίποτα να αποδείξουμε, καμία ευτυχία να κερδίσουμε, τίποτα για το οποίο χρειάζεται να νιώσουμε καλύτερα
Πηγή
