φίλες σου, και άλλοτε λυπημένη ή φουρκισμένη, γιατί κάτι δεν λειτούργησε τόσο καλά. Ένα παιχνίδι που δεν σε έπαιξαν, μια λέξη που σε πλήγωσε, ένα μυστικό που δεν σου είπαν, όλα αυτά γίνονται συχνά αφορμή για μεγάλες στενοχώριες και κλάματα. Αν και με πληγώνει να σε βλέπω συννεφιασμένη, δεν μπορώ παρά να παρακολουθώ τις σκηνές που διαδραματίζονται μπροστά μου με ένα αμυδρό χαμόγελο. Όχι χαμόγελο χαράς, πίστεψέ με, καμιά χαρά δεν βρίσκω από τη στενοχώρια σου. Ένα χαμόγελο κατανόησης κάποιου που έχει βρεθεί στη θέση σου, έχει πικραθεί άπειρες φορές, αλλά μέσα από τις δυσκολίες ξεκαθάρισε τους ανθρώπους που άξιζαν, έχτισε δυνατές φιλίες και κατάλαβε ότι όλα όσα νιώθεις σήμερα είναι ο πρώτες απόπειρες για να συνδεθείς και να δομήσεις το δικό σου σύστημα υποστήριξης. Γιατί οι φιλίες μας, όταν αυτές βασίζονται σε γερές βάσεις σεβασμού και κατανόησης, είναι ίσως η μεγαλύτερη υποστήριξη που θα έχεις στη ζωή σου μετά την οικογένειά σου. Κάποιες από αυτές μάλιστα θα θυμίζουν πολύ συχνά δεσμούς αίματος και μπορεί να αποδειχθούν ακόμα πιο δυνατές από κάθε συγγένεια. Γιατί τις επέλεξες και δούλεψες γι’ αυτές. Είναι σχέσεις επιλογής και όχι ανάγκης ή συγκυρίας.
Έχω την τύχη να έχω μακροχρόνιες φιλίες με γυναίκες και αρκετούς άντρες. Φιλίες που δομήθηκαν στα θρανία του σχολείου ή του πανεπιστημίου, περάσανε αλώβητες μέσα από χαρές, γέλια, γλέντια, στενοχώριες, έρωτες και παρεξηγήσεις. Κατάφεραν να επιβιώσουν και με τα χρόνια μεταλλάχθηκαν σε κάτι πιο δυνατό, πιο ουσιαστικό. Σύντομα καταλαβαίνεις ότι αυτοί οι άνθρωποι σε γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, γιατί σε ξέρουν από τότε που δεν ήξερες καν τον εαυτό σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να τους πεις οτιδήποτε χωρίς να σε κρίνουν, γιατί έχουν ήδη αποφασίσει ποιος είσαι και σε αγαπούν έτσι ακριβώς. Γνωρίζεις ότι είσαι και για εκείνους το ίδιο σημαντική και πολύτιμη όσο είναι αυτοί για σένα, αλλιώς δεν θα άντεχε η φιλία σας τόσα χρόνια. Βλέπεις, ότι ακόμα και αν κάνεις μήνες να τους δεις, θα το πιάσετε από εκεί που το αφήσατε την τελευταία φορά. Είναι το λιμάνι που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να φοβάσαι, να παραδέχεσαι τα λάθη σου χωρίς να ντρέπεσαι. Είναι ο καθρέφτης που σου θυμίζει όλα όσα ήσουν και όσα ήθελες να γίνεις. Είναι η μνήμη σου. Μαζί μπορείτε να γελάτε για κάθε λάθος δρόμο που πήρατε, για κάθε στραβοτιμονιά που κάνατε, και να χαίρεστε για κάθε βουνοκορφή που πατήσατε. Γιατί τα έχουν ζήσει όλα μαζί σου, ξέρουν τον κόπο σου και καταλαβαίνουν ότι η ζωή δεν είναι μια ευθεία. Κάθε μας επιλογή μας οδηγεί σε άλλο μονοπάτι και το καθένα από αυτά μας ανοίγει δρόμους ή μας στριμώχνει σε επιλογές που δεν μας αρέσουν αλλά πρέπει να πάρουμε. Οι αληθινοί φίλοι μας κρατούν το χέρι και μας στηρίζουν σε όλη τη διαδρομή, είτε αυτή είναι εύκολη είτε δύσκολη.
Αληθινοί φίλοι, σπάνιο πτηνό, αλλά υπάρχει και θα το βρεις αρκεί να το αξίζεις. Πώς όμως τους αναγνωρίζεις; Είναι αυτοί που θα σε νοιαστούν, που θα σε πάρουν τηλέφωνο χωρίς λόγο. Εκείνοι που πρώτα περιμένουν να ακούσουν πώς είσαι και μετά σου λένε τα δικά τους. Σε αποδέχονται και σ’ αγαπάνε γι’ αυτό που είσαι και σε συγχωρούν για όσα δεν μπορείς να είσαι ή απλά δεν θέλεις να γίνεις. Μας λένε την αλήθεια όσο δύσκολη και αν είναι και μας στηρίζουν στα δύσκολα. Είμαστε η προτεραιότητά τους και μέσα από τη ματιά τους, τη συμβουλή και τη στήριξή τους καταφέρνουν τελικά να μας κάνουν λίγο καλύτερους.
Για να τους βρεις όμως θα πρέπει να μάθεις και εσύ πώς να είσαι μια αληθινή φίλη. Μια φίλη που να αξίζει να έχει τέτοιους ανθρώπους δίπλα της. Αυτό μαθαίνεις τώρα. Η συνεχής τριβή με τις φίλες σου στο σχολείο, οι στενοχώριες, οι μικρές επιτυχίες και αποτυχίες σε μαθαίνουν τι να κρατάς και τι να απορρίπτεις. Πώς να διεκδικείς αληθινές σχέσεις για τον εαυτό σου και πώς να βάζεις τα δικά σου όρια. Πώς να εκτιμάς τους ανθρώπους και να συγχωρείς τα λάθη τους. Μια συγγνώμη ή ένα ευχαριστώ μπορεί να είναι η αρχή μιας φιλίας που θα διαρκέσει μια ζωή. Μη φοβάσαι. Τα πιο όμορφα έρχονται."
Μαρίνα Γιώτη, Συγγραφέας
Πηγή
