Λέγεται συχνά πως η Ελλάδα στερείται μιας αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής σε...
αντιδιαστολή με την Τουρκία, η οποία έχει μια καλοσχεδιασμένη και μακρόπνοη διεθνή στρατηγική. Ουδέν αναληθέστερο: επί υπουργίας και πρωθυπουργίας Νταβούτογλου, τον οποίο κάποιοι στη χώρα μας ανήγαγαν σε βιρτουόζο της διπλωματίας, η Τουρκία δεν είχε πρεσβευτές στις περισσότερες από τις όμορες της χώρες, δηλαδή στην Αρμενία, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Συρία και το Ιράκ. Σήμερα η τουρκική εξωτερική πολιτική ασκείται από έναν απρόβλεπτο Πρόεδρο, με το πάλαι ποτέ κραταιό υπουργείο εξωτερικών παραγκωνισμένο.
Η Ελλάδα έχει διαμορφώσει μια εθνική στρατηγική από το 1974, την οποία ακολούθησε ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση. Επίσης, το ελληνικό ΥΠΕΞ, παρά τις ελλείψεις του, είναι σχετικά αξιοκρατικά στελεχωμένο, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης κρατικής μηχανής. Παρά την αφόρητη πίεση, ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν πέρασε στο Αιγαίο και παρά τη σφοδρή τουρκική αντίδραση η Κύπρος εντάχθηκε ως ισότιμο μέλος στην Ε.Ε. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για να αναβαθμιστεί η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής μας στρατηγικής. Όμως ο μηδενισμός βλάπτει και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και άρα λάθος πολιτική.
Πηγή
