Παρόλο που δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, υπάρχουν διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για όλες τις καταστάσεις και τα στάδια της νόσου. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχημένη αντιμετώπισή της είναι η αποφασιστική στάση και ενεργητική συμμετοχή του ίδιου του ασθενούς. Παράλληλα, η σταθερά αυξανόμενη κατανόηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στη νόσο δημιουργεί τις προοπτικές για νέες, ακόμη πιο αποτελεσματικές θεραπείες.
Στα πλαίσια αυτής της εκφυλιστικής διεργασίας, κάποια από τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνα κυρίως για τον προγραμματισμό και την αρμονία της κίνησης, χάνουν στην πορεία της ενήλικης ζωής προοδευτικά τη λειτουργικότητα τους. Η “απώλεια” αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή έκπτωση της κινητικότητας του ατόμου.
Η συγκεκριμένη νόσος εμφανίζεται στην πλειοψηφία των ασθενών μετά το 60 έτος ηλικίας, αν και τελευταία, υπάρχουν εμφανίσεις της νόσου σε άτομα αρκετά μικρότερης ηλικίας και το ποσοστό αυτό -δυστυχώς- αυξάνεται.
Διάγνωση και πρώτες αντιδράσεις
Ο κ. Γεώργιος Α. Τάγαρης, Νευρολόγος, Διευθυντής της Νευρολογικής Κλινικής Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματάς» δηλώνει σχετικά “Για τον ασθενή ο οποίος την ακούει για πρώτη φορά από το στόμα του γιατρού, η νόσος του Parkinson είναι μια διάγνωση που προκαλεί ανασφάλεια, άγχος, ακόμα και φόβο. Ο καθένας αντιλαμβάνεται την κατάσταση με βάση συγκεκριμένα στερεότυπα, εικόνες ασθενών που έχουν πέσει στην αντίληψή του, διάσπαρτες και κατά κανόνα ελλιπείς γνώσεις. Η προσπάθεια να αντλήσει πληροφορίες από το διαδίκτυο συχνά δεν βοηθάει στη διαμόρφωση μιας αντικειμενικής εικόνας. Την ανάγκη για μια υπεύθυνη και ολοκληρωμένη πληροφόρηση ελπίζουμε να καλύψει η ενημερωτική αυτή εκδήλωση.”
Η αιτιολογία εμφάνισης
Ο κ. Λεωνίδας Στεφανής, Καθηγητής Νευρολογίας – Νευροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. και Δ/ντής Α΄ Νευρολογικής Κλινικής του Αιγινήτειου Νοσοκομείου αναφέρει σχετικά “Η αιτιολογία της νόσου δεν είναι γνωστή στη μεγάλη πλειονότητα των περιστατικών, ωστόσο επιστημονικές ανακαλύψεις των τελευταίων ετών έχουν δείξει ότι σε ορισμένα περιστατικά, ιδιαίτερα πρώιμης έναρξης, υπάρχει σημαντική συμμετοχή του γενετικού παράγοντα. Στην εκδήλωση θα αναφερθούν νεότερα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν στους παθογενετικούς παράγοντες της νόσου με την προσδοκία οι γνώσεις αυτές να οδηγήσουν σε καινοτόμες θεραπευτικές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένων των βλαστικών κυττάρων.”
Η στάση του ασθενή απέναντι στη θεραπεία
Ο κ. Παντελής Στάθης, Νευρολόγος, Διευθυντής Νευρολογικού Τμήματος Νοσοκομείου “Mediterraneo” δηλώνει “Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών και των συγγενών τους περιμένει με δικαιολογημένη ανυπομονησία τις εξελίξεις στα φάρμακα για τη νόσο. Ταυτόχρονα, όμως, η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών με τη νόσο Πάρκινσον δεν ακολουθεί τις οδηγίες των θεραπόντων γιατρών τους. H στάση του ασθενή και των συγγενών του απέναντι στην ασθένεια με έναν πιο ενεργητικό τρόπο είναι κάτι που προσπαθούμε να βελτιώσουμε, καθώς έχει αποδειχτεί πλέον επιστημονικά πως ο ρόλος του ασθενούς και του φροντιστή του στην εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον είναι πολύ σημαντικός.”
Κινητικές διακυμάνσεις που μειώνουν την ποιότητα ζωής
Ο κ. Παναγιώτης Ζήκος, Νευρολόγος, Υπεύθυνος Ιατρείου Νόσου Πάρκινσον του 251 Γ.Ν.Α., Υπεύθυνος Ιατρείου Επεμβατικής Αντιμετώπισης Νόσου Πάρκινσον και Συναφών Διαταραχών «METROPOLITAN HOSPITAL» αναφέρει “Περισσότεροι από εννέα στους δέκα ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον παρουσιάζουν στην πορεία της ασθένειάς τους εναλλαγές καλής κινητικότητας και κινητικών προβλημάτων, οι οποίες μειώνουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους. Οι κινητικές αυτές διακυμάνσεις εκδηλώνονται έπειτα από μήνες ή χρόνια λήψης της κλασικής φαρμακευτικής θεραπείας και επηρεάζουν αρνητικά την ικανότητα των ασθενών να λειτουργούν φυσιολογικά στην καθημερινή ζωή. Οι εναλλαγές της καλής κινητικότητας με την ακινησία ή και την υπερκινησία θεωρούνται από τους ασθενείς ως μία από τις δυσκολότερες παραμέτρους της ασθένειάς τους.” Όπως αναφέρει ο κ. Ζήκος “όταν εμφανιστούν κινητικές διακυμάνσεις που δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς, τότε ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι βρίσκεται στο προχωρημένο στάδιο της νόσου και θα πρέπει να απευθυνθεί στα Κέντρα Κινητικών Διαταραχών που υπάρχουν στην Αθήνα και την Περιφέρεια.”
Πηγή
