1. Ο Κριός θα ήταν ο μοναδικός, ο απόλυτος ηγέτης και κανείς δε θα μπορούσε να αμφισβητήσει την εξουσία του. Και παρότι ακούγεται κάπως, η ατομική ελευθερία κι ανεξαρτησία, όχι μόνο θα ήταν νόμος του κράτους, αλλά θα ΕΠΙΒΑΛΛΟΤΑΝ κιόλας! Αρχηγός ο Κριός κι ο καθένας αρχηγάρα του εαυτού του! Όχι παίζουμε!
2. Τίποτα δε θα είχε τελειώσει! Πριν ολοκληρώσει το ένα έργο, ο Κριός θα βαριόταν, θα του πέταγαν και μια καλύτερη ιδέα για κάτι άλλο, πιο μεγάλο, πιο ωραίο και θα παρατούσε ό,τι έκανε εκείνη τη στιγμή στη μέση. Θα ήμασταν γεμάτοι από ημιτελή έργα, τα οποία όμως θα τα έδινε εργολαβία σε Ταύρο κατασκευαστή να τα τελειώσει. Είπαμε, μεγάλες και σπουδαίες ιδέες, αλλά με σταθερό εργολάβο!
3. Δε θα υπήρχε μιζέρια ή κατήφεια κι η αυτολύπηση θα απαγορευόταν με νόμο του κράτους! Το υψηλό φρόνημα των πολιτών θα ενισχύονταν με σεμινάρια στα σχολεία κι η εκδήλωση ενθουσιασμού, θα βραβευόταν με μετάλλιο. Κατάθλιψη δε θα υπήρχε και γενικότερα θα μοιάζαμε σαν να είχαμε πιει από εκείνο το ποτάκι που δίνει... φτερά!
4. Παρ' όλο που οι πολεμικές τέχνες θα διδάσκονταν υποχρεωτικά στα σχολεία από την Γ' Δημοτικού, οι διαμάχες μεταξύ κρατών θα λύνονταν όχι με πολεμικές συρράξεις, αλλά με... αγώνα αυτοκινήτων. Όποια χώρα κερδίσει τον αγώνα αυτόματα κερδίζει και τον πόλεμο! Απλά και νοικοκυρεμένα πράγματα!
5. Οι καβγάδες μεταξύ των ζευγαριών δημοσίως δε θα θεωρούνταν δείγμα διχόνοιας ή παρακμής, αλλά προκαταρκτικά για το σεξ. Επομένως, όχι μόνο δε θα περιφρονούσαν τα ζευγάρια αυτά, αλλά θα τα ψιλοζήλευαν κιόλας οι περαστικοί! Ο Κριός δεν θεωρεί τον καβγά ελάττωμα ή το τέλος του κόσμου ή μιας σχέσης. Απεναντίας, τον βλέπει ως... ψυχαγωγία!
6. Στους αυτοκινητόδρομους θα υπήρχε μια εξτρά λωρίδα χωρισμένη με ειδικές ενισχύσεις από τις υπόλοιπες, ειδικά φτιαγμένη για τους οδηγούς (Κριούς κατά προτίμηση), που θέλουν να πηγαίνουν με 150 την ώρα. Όχι μόνο δεν θα ήταν παράνομο, αλλά θα θεωρούνταν και δείγμα εξαιρετικών οδηγητικών ικανοτήτων.
7. Τέλος, όλες οι ειδήσεις που θα παίζονταν στις εφημερίδες, στα κανάλια, στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις θα έλεγαν την αλήθεια, όσο πικρή, ξινή, δυσάρεστη ή επίπονη θα ήταν. Χωρίς καμία λογοκρισία, καμία προσπάθεια για ωραιοποίηση, χωρίς κανένα ρετούς! Μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά τουλάχιστον δεν θα μπλεκόσουν σε θεωρίες συνομωσίας για να ψάξεις να βρεις έναν κόκκο αλήθειας καλυμμένο με χιλιάδες τόνους άχρηστης πληροφορίας!