Ουρουγουανού συγγραφέα, αναδημοσιεύουμε παλιότερη ανάρτηση του left.
Ο παππούς του ποδοσφαίρου
Στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις τη λέξη "παντελόνια" μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως:
· Ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα της οικονομίας της αγοράς.
· Ο ιμπεριαλισμός λέγεται παγκοσμιοποίηση.
· Τα θύματα του ιμπεριαλισμού λέγονται χώρες υπό ανάπτυξη, που είναι σαν να αποκαλείς τους νάνους παιδιά.
· Ο οπορτουνισμός λέγεται πραγματισμός.
· Η προδοσία λέγεται ρεαλισμός.
· Η φτώχεια λέγεται στέρηση ή στενότητα και οι φτωχοί άνθρωποι με ανεπαρκείς πόρους.
· Η απομάκρυνση των φτωχών παιδιών από το εκπαιδευτικό σύστημα είναι γνωστή με το όνομα σχολική λιποταξία.
· Το δικαίωμα του αφεντικού να απολύει τους εργάτες χωρίς αποζημιώσεις ή εξηγήσεις λέγεται ευελιξία της αγοράς.
· Η επίσημη γλώσσα αναγνωρίζει τα δικαιώματα των γυναικών ως δικαιώματα μειονοτήτων, λες και ο μισός αρσενικός πληθυσμός της ανθρωπότητας είναι η πλειονότητα.
· Αντί για στρατιωτική δικτατορία, λέμε μεταβατική κυβέρνηση.
· Τα βασανιστήρια λέγονται παράνομος καταναγκασμός ή φυσικές και ψυχολογικές πιέσεις.
· Όταν οι κλέφτες είναι από καλή οικογένεια δεν είναι κλέφτες αλλά κλεπτομανείς.
· Η λεηλασία των δημόσιων αποθεμάτων από διεφθαρμένους πολιτικούς φέρει το όνομα αθέμιτος πλουτισμός.
· Τα εγκλήματα που διαπράττουν τα αυτοκίνητα καλούνται ατυχήματα.
· Όταν θέλουμε να πούμε τυφλοί, λέμε μη διορατικοί.
· Οι μαύροι είναι έγχρωμοι.
· Όπου δεις μακρόχρονη και επάρατο ασθένεια, πρέπει να διαβάζεις καρκίνο ή AIDS.
· Αιφνίδια ασθένεια σημαίνει καρδιακή ανακοπή.
· Ποτέ δεν λέμε θάνατος, λέμε το μοιραίο.
· Ποτέ επίσης δεν είναι νεκροί όσοι εξοντώνονται στις στρατιωτικές επιχειρήσεις: οι νεκροί της μάχης είναι απώλειες και οι απλοί πολίτες που σκοτώνονται χωρίς να φταίνε σε τίποτε, είναι παράλληλες ζημίες.
Ο σκύλος «Κανέλος»
Σε κουβέντα στην Αθήνα, ανάμεσα σε φοιτητές του Πολυτεχνείου, μου έκανε παρέα ένας σκύλος με το όνομα Κανέλος.
Επτά χρόνια μετά, το 2010, o θυμός ξεχείλιζε στην Ελλάδα. Οι φοιτητές πρωτοστατούσαν στις διαμαρτυρίες κατά των εξολοθρευτών ολόκληρων χωρών, που υποχρέωναν την Ελλάδα να ξεπλύνει τις αμαρτίες της Γουόλ Στριτ. Στο επίκεντρο του λαϊκού ξεσηκωμού, ανάμεσα σε αέρια και φωτιές, φαινόταν ένας σκύλος. Τον αναγνώρισα στις φωτογραφίες. Ήταν ο Κανέλος. Όμως, φίλοι Έλληνες μου είπαν ότι ο Κανέλος είχε πεθάνει, ενάμισι χρόνο πριν.
Τους διαβεβαίωσα ότι έκαναν λάθος. Εκείνος ο διαμαρτυρόμενος σκύλος, εκείνος ο επαίσχυντος αλήτης ήταν ο Κανέλος. Τώρα τον φώναζαν Λουκάνικο, για να μπερδεφτεί ο εχθρός.
