στα άτομα με υψηλό γενετικό κίνδυνο καρδιοπάθειας, σύμφωνα με μελέτη του Stanford University School of Medicine που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Circulation.
Σε μια από τις μεγαλύτερες μελέτες επιδημιολογικής παρατήρησης για την φυσική κατάσταση και την καρδιακή νόσο, οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν 468,095 άτομα εγγεγραμμένα στη βάση δεδομένων UK Biobank.
Οι επιστήμονες αξιολόγησαν τα επίπεδα φυσικής κατάστασης και σωματικής δραστηριότητας των συμμετεχόντων με τεστ λαβής, ερωτηματολόγια και βηματόμετρα που είχαν φορέσει για 7 ημέρες. Επίσης, οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν στο στατικό ποδήλατο. Οι ειδικοί συμπεριέλαβαν πληροφορίες για τα γενετικά χαρακτηριστικά συμμετεχόντων.
Κατά τη διάρκεια των έξι ετών παρακολούθησης, υπήρξαν 20.914 καρδιαγγειακά περιστατικά, τα οποία περιελάμβαναν καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά επεισόδια, κολπική μαρμαρυγή και καρδιακή ανεπάρκεια.
Η συνδυαστική ανάλυση έδειξε ότι η υψηλή φυσική κατάσταση και σωματική δραστηριότητα σχετιζόταν με χαμηλότερα επίπεδα αρκετών αρνητικών καρδιαγγειακών αποτελεσμάτων.
Μεταξύ των ατόμων που θεωρήθηκαν υψηλού γενετικού κινδύνου για καρδιακή νόσο, τα υψηλά επίπεδα καρδιοαναπνευστικής υγείας σχετίστηκαν με 49% μικρότερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και 60% μικρότερο κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής.
Για αυτούς που είχαν μέτριο γενετικό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, όσοι είχαν την δυνατότερη λαβή είχαν και 36% μικρότερο κίνδυνο εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου και 46% μείωση κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής, συγκριτικά με άτομα που είχαν ίδιο γενετικό κίνδυνο και πιο αδύναμη λαβή.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ της άσκησης και της υγείας της καρδιάς, αλλά λίγα πράγματα ήταν γνωστά για την επίδραση της άσκησης σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρδιακής νόσου. Η παρούσα ανάλυση σχεδιάστηκε για να απαντήσει σε δύο ερωτήματα: η φυσική δραστηριότητα και η φυσική κατάσταση συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων και ποια είναι η επίδραση της γενετικής προδιάθεσης;
“Οι άνθρωποι δεν πρέπει να εγκαταλείπουν την άσκηση επειδή έχουν γενετικό κίνδυνο καρδιακής νόσου”, ανέφερε ο Erik Ingelsson, καθηγητής Καρδιαγγειακής Ιατρικής στο πανεπιστήμιο Στάντφορντ. Και πρόσθεσε: “Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά διότι δείχνουν πως ο τρόπος ζωής μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όσο πιο δραστήριος είναι κάποιος τόσα περισσότερα μακροπρόθεσμα οφέλη μπορεί να απολαύσει σχετικά με την υγεία του”.
Η μελέτη δεν αποτελεί συνταγή για κάποιο συγκεκριμένο τύπο άσκησης. Κι επειδή πρόκειται για μελέτη παρατήρησης, ο Ingelsson είπε ότι “δεν μπορούμε να ισχυριστούμε σίγουρα ότι υπάρχει μια αιτιώδη σύνδεση. Οι παρατηρητικές μελέτες έχουν σχεδιαστεί για να αναγνωρίζουν τάσεις”.
Πηγή
