Δεν είναι απαραίτητο μια ασθένεια να είναι σπάνια για να κάνει λάθος ο γιατρός στην διάγνωσή του...
Η πιθανότητα να λάβεις μια λανθασμένη διάγνωση από τον γιατρό είναι πολύ πιο συχνή απ' ότι πιστεύεις.
Δυστυχώς αυτό συνέβη στην Βρετανίδα Hattie Gladwell, η οποία ενώ πονούσε πολύ στην κοιλιά της οι γιατροί της έλεγαν ότι είναι καλά και την έστελναν πίσω σπίτι της.
«Αν οι γιατροί με είχαν πάρει λίγο πιο πολύ στα σοβαρά πριν από μερικά χρόνια, η ζωή μου σήμερα θα ήταν τελείως διαφορετική» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ολα ξεκίνησαν το 2014 όταν είχε κράμπες στο στομάχι και θέματα δυσκοιλιότητας. Αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα με αυτό και έκανε πολλές μέρες να πάει στην τουαλέτα. Κανένα καθαρτικό δεν βοηθούσε, όπως σημειώνει.
«Παρόλο που είχα κλείσει ραντεβού με γιατρό, έψαξα λίγο στο διαδίκτυο για τη δυσκοιλιότητα που αντιμετώπιζα και ομολογώ ότι φοβήθηκα με αυτά που διάβασα. Οσα διάβασα για τα θέματα του εντέρου με ανησύχησαν ακόμα περισσότερο» περιγράφει.
Οταν πήγε όμως στον γιατρό ούτε λόγος για θέματα εντέρου. «Ημουν τότε μόνο 18 ετών και κάθε φορά που πήγαινα στους γιατρούς, αισθανόμουν ότι δεν με έπαιρναν στα σοβαρά. Ήμουν απλά μια «ορμονική» νεαρή γυναίκα, που εξακολουθεί να αναπτύσσεται» εξηγεί.
Οι γιατροί της έλεγαν ότι αντιμετώπιζε τα κλασικά θέματα που βιώνουν όλα τα κορίτσια της ηλικίας της.
Μάλιστα μια φορά ένας γιατρός της είπε ότι είναι υποχόνδρια από τον αριθμό των ραντεβού που έκλεινε για να δει τι συμβαίνει τελικά με την υγεία της.
«Ημουν απογοητευμένη και μπερδεμένη, αλλά ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά» σημειώνει.
Τον Οκτώβριο του 2014, ενώ βρισκόταν στο γραφείο, έζησε για πρώτη φορά μια τρομακτική εμπειρία. Αρχισε να αιμορραγεί πολύ και στην αρχή δεν μπορούσε να καταλάβει από που έβγαινε όλο αυτό το αίμα.
«Στην αρχή, σκέφτηκα ότι ίσως ήρθε η περίοδός μου, αλλά το αίμα έσταζε κάτω από τα πόδια μου, ξεκινώντας από πίσω» περιγράφει.
«Στάθηκα στον καθρέφτη εξετάζοντας τι συνέβαινε και συνειδητοποίησα ότι το αίμα έβγαινε από το ορθό μου» συμπληρώνει.
«Μετά την αιμορραγία πήγα στον γιατρό, βέβαιη ότι αυτή τη φορά θα έκανε κάτι. Αλλά έκανα λάθος. Αν και του είπα από πού προέρχεται το αίμα, προσπάθησε να με διαβεβαιώσει ότι είχα απλά την περίοδό μου. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι είχω περιόδο από την ηλικία των 14 ετών και ήξερα τη διαφορά μεταξύ μιας περιόδου και της αιμορραγίας από το ορθό. Αλλά καμία σωτήρια. Με έστειλε πάλι σπίτι μου».
Toν Ιανουάριο του 2015 αρρώστησε βαριά. Πλέον δεν μπορούσε να σταθεί όρθια και ήταν ανύμπορη να εξυπηρετηθεί μόνη της. Είχε χάσει αρκετό βάρος, ένιωθε ζαλάδες, ναυτία και είχε διάρροια.
Το μόνο που την ανακούφιζε λίγο ήταν ο ύπνος. Πήγε να μείνει στη μητέρα της για να μπορεί να την βοηθάει. Οταν τελικά πήγε στον γιατρό, της είπε ότι είναι μια απλή περίπτωση γαστρεντερίτιδας.
Κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να πονάει τόσο πολύ που δεν μπορούσε να αναπνεύσει.
«Τότε με πήγε η μητέρα μου στον γιατρό της που διέγνωσε ότι έχω σκωληκοειδίτιδα και διακομίστηκα στο νοσοκομείο» εξηγεί.
Εκανε εγχείριση, αλλά η κατάστασή της χειροτέρευε. Ενιωθε χάλια και άρρωστη. «Παραλίγο να πεθάνω και δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο. Είναι όλα θολά» σημειώνει.
Τελικά η Hattie Gladwell μπήκε εκτάκτως στο χειρουργείο και υποβλήθηκε σε κολεκτομή για ολική αφαίρεση του παχέος εντέρου.
Οι γιατροί διέγνωσαν πώς έπασχε από ελκώδη κολίτιδα, μια φλεγμονώδη νόσος που προσβάλει το παχύ έντερο.
«Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να αποδεχθώ είναι ότι αν κάποιος γιατρός τότε με είχε ακούσει, όταν παρακαλούσα για βοήθεια, τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε» καταλήγει.
Την ιστορία διαβάσαμε στο metro.co.uk
Η πιθανότητα να λάβεις μια λανθασμένη διάγνωση από τον γιατρό είναι πολύ πιο συχνή απ' ότι πιστεύεις.
Δυστυχώς αυτό συνέβη στην Βρετανίδα Hattie Gladwell, η οποία ενώ πονούσε πολύ στην κοιλιά της οι γιατροί της έλεγαν ότι είναι καλά και την έστελναν πίσω σπίτι της.
«Αν οι γιατροί με είχαν πάρει λίγο πιο πολύ στα σοβαρά πριν από μερικά χρόνια, η ζωή μου σήμερα θα ήταν τελείως διαφορετική» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ολα ξεκίνησαν το 2014 όταν είχε κράμπες στο στομάχι και θέματα δυσκοιλιότητας. Αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα με αυτό και έκανε πολλές μέρες να πάει στην τουαλέτα. Κανένα καθαρτικό δεν βοηθούσε, όπως σημειώνει.
«Παρόλο που είχα κλείσει ραντεβού με γιατρό, έψαξα λίγο στο διαδίκτυο για τη δυσκοιλιότητα που αντιμετώπιζα και ομολογώ ότι φοβήθηκα με αυτά που διάβασα. Οσα διάβασα για τα θέματα του εντέρου με ανησύχησαν ακόμα περισσότερο» περιγράφει.
Οταν πήγε όμως στον γιατρό ούτε λόγος για θέματα εντέρου. «Ημουν τότε μόνο 18 ετών και κάθε φορά που πήγαινα στους γιατρούς, αισθανόμουν ότι δεν με έπαιρναν στα σοβαρά. Ήμουν απλά μια «ορμονική» νεαρή γυναίκα, που εξακολουθεί να αναπτύσσεται» εξηγεί.
Οι γιατροί της έλεγαν ότι αντιμετώπιζε τα κλασικά θέματα που βιώνουν όλα τα κορίτσια της ηλικίας της.
Μάλιστα μια φορά ένας γιατρός της είπε ότι είναι υποχόνδρια από τον αριθμό των ραντεβού που έκλεινε για να δει τι συμβαίνει τελικά με την υγεία της.
«Ημουν απογοητευμένη και μπερδεμένη, αλλά ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά» σημειώνει.
Τον Οκτώβριο του 2014, ενώ βρισκόταν στο γραφείο, έζησε για πρώτη φορά μια τρομακτική εμπειρία. Αρχισε να αιμορραγεί πολύ και στην αρχή δεν μπορούσε να καταλάβει από που έβγαινε όλο αυτό το αίμα.
«Στην αρχή, σκέφτηκα ότι ίσως ήρθε η περίοδός μου, αλλά το αίμα έσταζε κάτω από τα πόδια μου, ξεκινώντας από πίσω» περιγράφει.
«Στάθηκα στον καθρέφτη εξετάζοντας τι συνέβαινε και συνειδητοποίησα ότι το αίμα έβγαινε από το ορθό μου» συμπληρώνει.
«Μετά την αιμορραγία πήγα στον γιατρό, βέβαιη ότι αυτή τη φορά θα έκανε κάτι. Αλλά έκανα λάθος. Αν και του είπα από πού προέρχεται το αίμα, προσπάθησε να με διαβεβαιώσει ότι είχα απλά την περίοδό μου. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι είχω περιόδο από την ηλικία των 14 ετών και ήξερα τη διαφορά μεταξύ μιας περιόδου και της αιμορραγίας από το ορθό. Αλλά καμία σωτήρια. Με έστειλε πάλι σπίτι μου».
Toν Ιανουάριο του 2015 αρρώστησε βαριά. Πλέον δεν μπορούσε να σταθεί όρθια και ήταν ανύμπορη να εξυπηρετηθεί μόνη της. Είχε χάσει αρκετό βάρος, ένιωθε ζαλάδες, ναυτία και είχε διάρροια.
Το μόνο που την ανακούφιζε λίγο ήταν ο ύπνος. Πήγε να μείνει στη μητέρα της για να μπορεί να την βοηθάει. Οταν τελικά πήγε στον γιατρό, της είπε ότι είναι μια απλή περίπτωση γαστρεντερίτιδας.
Κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να πονάει τόσο πολύ που δεν μπορούσε να αναπνεύσει.
«Τότε με πήγε η μητέρα μου στον γιατρό της που διέγνωσε ότι έχω σκωληκοειδίτιδα και διακομίστηκα στο νοσοκομείο» εξηγεί.
Εκανε εγχείριση, αλλά η κατάστασή της χειροτέρευε. Ενιωθε χάλια και άρρωστη. «Παραλίγο να πεθάνω και δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο. Είναι όλα θολά» σημειώνει.
Τελικά η Hattie Gladwell μπήκε εκτάκτως στο χειρουργείο και υποβλήθηκε σε κολεκτομή για ολική αφαίρεση του παχέος εντέρου.
Οι γιατροί διέγνωσαν πώς έπασχε από ελκώδη κολίτιδα, μια φλεγμονώδη νόσος που προσβάλει το παχύ έντερο.
«Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να αποδεχθώ είναι ότι αν κάποιος γιατρός τότε με είχε ακούσει, όταν παρακαλούσα για βοήθεια, τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε» καταλήγει.
Την ιστορία διαβάσαμε στο metro.co.uk