αποτυπωμένη στον άντρα της φωτογραφίας με το χαμηλωμένο βλέμμα και τη μακριά γκρι γενειάδα. Πολεμώντας τον «μαύρο» Ιούλη του ΄74, αναγκάστηκε να τραβήξει πολλές φορές τη σκανδάλη για να καταφέρει να βγει ζωντανός από την κόλαση του πολέμου. «Τί να έκανα; Να μην πάω να πολεμήσω;
Είναι όλα μέσα στο μυαλό μου! Ανεβήκαμε τον Πενταδάκτυλο 30 νοματαίοι, τους 24 τους «γάζωσαν» οι Τούρκοι και οι 6 καταφέραμε να γλιτώσουμε μέχρι που μας βρήκαν κάτι δικοί μας. «Έφαγα» 25 Τούρκους. Ο πρώτος που πυροβόλησα ήταν Λοχαγός, ακόμα θυμάμαι τη μέρα που «έφαγε» τη σφαίρα στην καρδιά. Δουλεύω όλη τη μέρα για να μην τα θυμάμαι, αλλά τί να κάνω, πες μου! Είχα πάει στο Βαρώσι (Αμμόχωστος) κρυφά, είδα να στήνουν κόσμο στη σειρά και να τους «καθαρίζουν» σαν τα αρνιά. Ύστερα έσκαβαν λάκκους και τους πετούσαν μέσα.»
