Πλημμύρες, χιονοθύελλες, επιδημίες γρίπης, ακόμα και μια πυρκαγιά -τίποτα δεν...
μπορεί να σταματήσει αυτές τις καλόγριες στο Ουισκόνσιν, οι οποίες υποστηρίζουν ότι προσεύχονται χωρίς διακοπή εδώ και 137 χρόνια. Μέρα και νύχτα, οι Φραγκισκανές Αδελφές της Αέναης Λατρείας προσεύχονται για τους αρρώστους και τους ανήμπορους που ζητούν τη βοήθειά τους στην πόλη ΛαΚρος του Ουισκόνσιν. Ακολουθώντας μια παράδοση αέναης λατρείας που ξεκίνησε στη Γαλλία το 1266, οι μοναχές προσεύχονται σε βάρδιες από τις 11 το πρωί της 1ης Αυγούστου 1878. «Όταν μπαίνω στο παρεκκλήσι μπορώ να νιώσω αυτήν την απτή παρουσία να με κυριεύει» λέει στο Associated Press η αδελφή Σάρα Χένεσι που συντονίζει τις προσευχές.
Οι προσευχές δεν σταμάτησαν ακόμα κι όταν ξέσπασε φωτιά σε διπλανό κτήριο το 1923. Ούτε στις πλημμύρες του 1965, ούτε σε επιδημίες ή χιονοθύελλες. Παρόλα αυτά, το μοναστήρι αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια πιστών όταν οι μοναχές άρχισαν να λιγοστεύουν το 1997. Σήμερα, απλοί πολίτες αναλαμβάνουν να προσευχηθούν σε βάρδιες, συχνά το πρωί, πριν πάνε στις δουλειές τους. Όλοι μπορούν να ζητήσουν από τις καλόγριες να προσευχηθούν γι΄αυτούς. Μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια, η λίστα ξεπέρασε τα 100.000 άτομα, λέει το μοναστήρι. Οι μοναχές έχουν προσευχηθεί μεταξύ άλλων για την Λόρα Χιούμπερ, 52 ετών, η οποία διαπίστωσε πριν από δέκα μήνες ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού.
«Η προσευχή με δυνάμωσε με τρόπους που ποτέ δεν μπόρεσα να αρθρώσω» λέει η ίδια. «Νιώθω την θαλπωρή και την αγάπη αγνώστων και αυτό είναι υπέροχο συναίσθημα».
μπορεί να σταματήσει αυτές τις καλόγριες στο Ουισκόνσιν, οι οποίες υποστηρίζουν ότι προσεύχονται χωρίς διακοπή εδώ και 137 χρόνια. Μέρα και νύχτα, οι Φραγκισκανές Αδελφές της Αέναης Λατρείας προσεύχονται για τους αρρώστους και τους ανήμπορους που ζητούν τη βοήθειά τους στην πόλη ΛαΚρος του Ουισκόνσιν. Ακολουθώντας μια παράδοση αέναης λατρείας που ξεκίνησε στη Γαλλία το 1266, οι μοναχές προσεύχονται σε βάρδιες από τις 11 το πρωί της 1ης Αυγούστου 1878. «Όταν μπαίνω στο παρεκκλήσι μπορώ να νιώσω αυτήν την απτή παρουσία να με κυριεύει» λέει στο Associated Press η αδελφή Σάρα Χένεσι που συντονίζει τις προσευχές.
Οι προσευχές δεν σταμάτησαν ακόμα κι όταν ξέσπασε φωτιά σε διπλανό κτήριο το 1923. Ούτε στις πλημμύρες του 1965, ούτε σε επιδημίες ή χιονοθύελλες. Παρόλα αυτά, το μοναστήρι αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια πιστών όταν οι μοναχές άρχισαν να λιγοστεύουν το 1997. Σήμερα, απλοί πολίτες αναλαμβάνουν να προσευχηθούν σε βάρδιες, συχνά το πρωί, πριν πάνε στις δουλειές τους. Όλοι μπορούν να ζητήσουν από τις καλόγριες να προσευχηθούν γι΄αυτούς. Μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια, η λίστα ξεπέρασε τα 100.000 άτομα, λέει το μοναστήρι. Οι μοναχές έχουν προσευχηθεί μεταξύ άλλων για την Λόρα Χιούμπερ, 52 ετών, η οποία διαπίστωσε πριν από δέκα μήνες ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού.
«Η προσευχή με δυνάμωσε με τρόπους που ποτέ δεν μπόρεσα να αρθρώσω» λέει η ίδια. «Νιώθω την θαλπωρή και την αγάπη αγνώστων και αυτό είναι υπέροχο συναίσθημα».