Είμαι μια γυναίκα που οδεύει ολοταχώς προς τη δύση της ζωής...
Έχω παιδιά και εγγόνια. Από πολύ νέα έμαθα να μην ντρέπομαι για τις επιλογές μου, τις σκέψεις μου και προσπάθησα να πορευτώ με γνώμονα την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα. Εδώ και χρόνια, αγαπώ δύο άντρες και ζούμε μαζί.
Τι το μεμπτό;
Τον άντρα μου τον γνώρισα στα 18 μου. Ήταν ένα είδος προξενιού δεδομένου πως εκείνες τις εποχές οι γονείς ήθελαν να ξέρουν την οικογένεια του υποψηφίου συντρόφου και να έχουν εχέγγυα για την ποιότητά του, το χαρακτήρα του και το κοινωνικό του περίγυρο.
Ο γάμος μου ήταν πολύ ευτυχισμένος.
Ο άντρας μου ένα εξαιρετικό πλάσμα με γενναιοδωρία, ευσπλαχνία, καλός σύζυγοςκαι καλός πατέρας με αγάπησε και τον αγάπησα πολύ.
Από τα 18 έως τα 53 μου ζήσαμε ήρεμα και ευτυχισμένα χρόνια, γεμάτα από γέννες, σπουδές παιδιών, γάμους, βαπτίσεις και απώλειες.
Μια ημέρα- χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια κουβέντα ή να έχει ειπωθεί κάτι ως σκέψη- έφερε έναν καλό του φίλοπου μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα ,στο σπίτι μας, για φαγητό.
Τότε με χτύπησε κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο διαισθάνθηκε και ο άντραςμου. Επρόκειτο για μια στιγμή που άλλαξε εντελώς το ροή της δικής μας έως σήμερα ιστορίαςκαι στάθηκε η αφορμή να γίνουμε όλοι μια οικογένεια.
Ο άντρας αυτός ήταν πιο νέος από εμάς κατά 10 χρόνια και είναι συγγραφέας. Εγώ ζωγράφος και ο άντρας μου αρχιτέκτονας.
Ο Κώστας ο συγγραφέας χωρίς να το καταλάβω μπήκε στην καθημερινότητά μας.
Στην αρχή ως επισκέπτης και στη συνέχεια ως συγκάτοικος. Του παραχωρήσαμε ένα υπέροχο δωμάτιο με μπάνιο και ξεχωριστό χώρο γραφείου στη μεζονέτα μας και εμείς μείναμε με τον άντρα μου κανονικά στο δωμάτιό μας.
Η καθημερινή τριβή και τα κοινά ενδιαφέροντα σε συνδυασμό με την έλξη μας έφεραν πιο κοντά. Σήμερα, συνεχίζουμε να ζούμε όλοι μαζί. Τα παιδιά μας, τα εγγόνια και οι φίλοιμας, μας έχουν αποδεχτεί.
Δεν είμαστε κραυγαλέοι, προσέχουμε πολύ ώστε να κρατάμε τις ισορροπίες, σεβόμενοι πως αυτό που ζούμε ίσως για κάποιους είναι μεμπτό.
Εμείς, όμως, είμαστε ευτυχισμένοι, ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δεν υπάρχει καμία πρόστυχη σκέψη ή συμπεριφορά που να στοιχειώνει το ερωτικό αυτό τρίγωνο. Είμαστε καλά, νιώθουμε γεμάτοι μέσα μας και αυτό είναι το ζητούμενο της ζωής!
Το ερωτικό τρίγωνο βασίζεται περισσότερο στα συναισθήματα και λιγότερο στην σαρκική απόλαυση. Άλλωστε ο έρωτας είναι κυρίως στο μυαλό και στη ψυχή, μετά από μια ηλικία.
Η συντροφικότητα και ανθρώπινη ζεστασιά είναι αυτά που μετρούν και μένουν. Το γράμμα αυτό γράφηκε όχι για να μάς μιμηθείτε, ούτε για να κάνετε φθηνές κρίσεις.
Εστάλη προκειμένου να αντιληφθούμε πως η ζωή δεν έχει νόρμες.
Η ζωή είναι αγάπη και αλήθεια. Η δε ευτυχία δικαίωμα!
*Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε από αναγνώστρια της ιστοσελίδας αληθινών μαρτυριών efisecret.gr
Έχω παιδιά και εγγόνια. Από πολύ νέα έμαθα να μην ντρέπομαι για τις επιλογές μου, τις σκέψεις μου και προσπάθησα να πορευτώ με γνώμονα την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα. Εδώ και χρόνια, αγαπώ δύο άντρες και ζούμε μαζί.
Τι το μεμπτό;
Τον άντρα μου τον γνώρισα στα 18 μου. Ήταν ένα είδος προξενιού δεδομένου πως εκείνες τις εποχές οι γονείς ήθελαν να ξέρουν την οικογένεια του υποψηφίου συντρόφου και να έχουν εχέγγυα για την ποιότητά του, το χαρακτήρα του και το κοινωνικό του περίγυρο.
Ο γάμος μου ήταν πολύ ευτυχισμένος.
Ο άντρας μου ένα εξαιρετικό πλάσμα με γενναιοδωρία, ευσπλαχνία, καλός σύζυγοςκαι καλός πατέρας με αγάπησε και τον αγάπησα πολύ.
Από τα 18 έως τα 53 μου ζήσαμε ήρεμα και ευτυχισμένα χρόνια, γεμάτα από γέννες, σπουδές παιδιών, γάμους, βαπτίσεις και απώλειες.
Μια ημέρα- χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια κουβέντα ή να έχει ειπωθεί κάτι ως σκέψη- έφερε έναν καλό του φίλοπου μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα ,στο σπίτι μας, για φαγητό.
Τότε με χτύπησε κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο διαισθάνθηκε και ο άντραςμου. Επρόκειτο για μια στιγμή που άλλαξε εντελώς το ροή της δικής μας έως σήμερα ιστορίαςκαι στάθηκε η αφορμή να γίνουμε όλοι μια οικογένεια.
Ο άντρας αυτός ήταν πιο νέος από εμάς κατά 10 χρόνια και είναι συγγραφέας. Εγώ ζωγράφος και ο άντρας μου αρχιτέκτονας.
Ο Κώστας ο συγγραφέας χωρίς να το καταλάβω μπήκε στην καθημερινότητά μας.
Στην αρχή ως επισκέπτης και στη συνέχεια ως συγκάτοικος. Του παραχωρήσαμε ένα υπέροχο δωμάτιο με μπάνιο και ξεχωριστό χώρο γραφείου στη μεζονέτα μας και εμείς μείναμε με τον άντρα μου κανονικά στο δωμάτιό μας.
Η καθημερινή τριβή και τα κοινά ενδιαφέροντα σε συνδυασμό με την έλξη μας έφεραν πιο κοντά. Σήμερα, συνεχίζουμε να ζούμε όλοι μαζί. Τα παιδιά μας, τα εγγόνια και οι φίλοιμας, μας έχουν αποδεχτεί.
Δεν είμαστε κραυγαλέοι, προσέχουμε πολύ ώστε να κρατάμε τις ισορροπίες, σεβόμενοι πως αυτό που ζούμε ίσως για κάποιους είναι μεμπτό.
Εμείς, όμως, είμαστε ευτυχισμένοι, ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δεν υπάρχει καμία πρόστυχη σκέψη ή συμπεριφορά που να στοιχειώνει το ερωτικό αυτό τρίγωνο. Είμαστε καλά, νιώθουμε γεμάτοι μέσα μας και αυτό είναι το ζητούμενο της ζωής!
Το ερωτικό τρίγωνο βασίζεται περισσότερο στα συναισθήματα και λιγότερο στην σαρκική απόλαυση. Άλλωστε ο έρωτας είναι κυρίως στο μυαλό και στη ψυχή, μετά από μια ηλικία.
Η συντροφικότητα και ανθρώπινη ζεστασιά είναι αυτά που μετρούν και μένουν. Το γράμμα αυτό γράφηκε όχι για να μάς μιμηθείτε, ούτε για να κάνετε φθηνές κρίσεις.
Εστάλη προκειμένου να αντιληφθούμε πως η ζωή δεν έχει νόρμες.
Η ζωή είναι αγάπη και αλήθεια. Η δε ευτυχία δικαίωμα!
*Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε από αναγνώστρια της ιστοσελίδας αληθινών μαρτυριών efisecret.gr