φορές επεκτείνεται και σε αυτόν που ντύνεται άσχημα
Οι Βυζαντινοί, όπως λέει ο Τάκης Νατσούλης, όταν είχαν πένθος, έκοβαν τα μαλλιά τους, αλλά επίσης τα έκοβαν και για να τιμωρήσουν κάποιον που έκανε μια άδικη πράξη.
Αργότερα, το κόψιμο των μαλλιών ήταν σημάδι των κομψευόμενων, αλλά στο Βυζάντιο ο νέος για να είναι κομψός θα έπρεπε να «φέρη τον επί κεφαλής κόσμος», δηλαδή να έχει μακριά τα μαλλιά του.
Αυτός που κουρευόταν και μάλιστα άτεχνα, προκαλούσε τα γέλια των άλλων και τον συσχέτιζαν με το γίδι, που τόσο άκομψα το κουρεύει ο βοσκός. Έτσι και στις μέρες μας, τα παιδιά για να πειράξουν αυτόν που έχει μόλις κουρευτεί, λένε ότι μοιάζει με «κουρεμένο γίδι».
Στην Ήπειρο μάλιστα και ο άκομψος κι αυτός που δεν ξέρει να ντυθεί χαρακτηρίζεται «κουρεμένο γίδι», ενώ δεν αποκλείεται να βρίσκεται εκεί η προέλευση της λέξης «κορόιδο» και το ρήμα «κοροϊδεύω».
