Πιθανόν, κατοικήθηκε από τη Μεσολιθική ή τη Νεολιθική Εποχή και από τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστό για τον ορυκτό του πλούτο. Αυτός ήταν ο λόγος που η Μήλος και η Κίμωλος ήρθαν σε δικαστική διαμάχη για την κυριότητα του. Τελικά, με απόφαση του δικαστηρίου των Αργείων, η Πολύαιγος πέρασε στην κυριότητα της Κιμώλου…
Έχει απόκρημνες παραλίες, ανάγλυφο τοπίο με ηφαιστειακά πετρώματα και γαλανά νερά. Στο ακρωτήρι Μάσκουλα υπάρχει λιθόκτιστος φάρος, ύψους 9 μέτρων, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1898. Τη δεκαετία του ’50 ζούσαν 14 κάτοικοι, ενώ σήμερα το κατοικούν μόνο δύο κτηνοτρόφοι. Βορειοδυτικά, υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία ιδρύθηκε το 1622. Αποτελεί σημαντικό βιότοπο και έχει ενταχθεί στο δίκτυο Νatura καθώς στις σπηλιές του νησιού ζει η μεσογειακή φώκια Μονάχους- Μονάχους.
Επίσης, φιλοξενεί την ενδημική οχιά Microvipera schweizeri, την ενδημική μπλε σαύρα Podarcis milensis, μαυροπετρίτες, σπιζαετούς και αγριοκάτσικα. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ανήκει στο κληροδότημα Στ. Λογοθέτη…
Πηγή